ALTIN KADEH

12. Yeni Okul

Selamlar ben geldiiimm!!!

Yarın sonuçlar açıklanıyor... Bakalım batıyor muyuz yoksa bu sefer çıkıyor muyuz yükseğe cueöpvle

Sarkı yok bu sefer:") bu bölümün şarkısını siz yazın ben dinleyeyim bu sefer olur mu?🥹

Keyifli okumalar!!!!

😌

*Saat 14.28*

Sabah ki olayımız -olay diyerek geçmek benim için kolay değildi çünkü el izim resmen onların duvarındaydı- bittiğinde elimi yıkamış ve kalktığımız masaya geri oturmuştuk. O bana mahalledeki tehlikeli gördüğü kadınları anlatırken bende ona başımdan geçen birkaç olayı anlatmıştım. Kimi yerde gülmüş kimi yerde ikimiz birden sövmüştük.

Şimdi ise okul kıyafeti almak için dışarı çıkmıştık. Üzerimde siyah dar paça bir pantolon varken üzerimde beyaz, yakaları mavi ve siyah çizgilerle ilerleyen, sol göğsünde ise okulun arması olan beyaz lakos vardı. Kısa kolluydu çünkü neredeyse yaza girecektik. Uzun kollu lakoslar beni geriyordu zaten. Seher Hanım uzun kollu da almak istemişti ancak engellemiştim.

"Çok güzel oldun," dedi keyifle el çırparken. "Üstünü değiştir hadi, onları da alalım." Başımı salladım ve kabine girerek üstümü değiştirdim. Okulun ikinci dönemi başlarında olduğumuzdan anca bulabilmiştik formaları. Ben satan yer yoktur diye seviniyorken hemde...

Kabinden ellerimde formalar ile çıktığımda ödememiz gereken tutarı ödeyen Seher Hanım poşeti elime verdi. "Ne yapalım şimdi?"

"Eve gitsek olmaz mı?" Diye mırıldandım halsizce. Bugün pek modum yerinde değildi. Uykum ise aşırı vardı. Bir de dışarıda olmak yormuştu bedenimi. "Gerçekten yoruldum."

"Tamam," dedi bana hak vererek. Saatlerdir dışarıdaydık ve gezmediğimiz tek bir yer kalmamıştı. "Babanı arayalım da işi bittiyse alsın bizi." Ona başımı salladım onaylarcasına. Hiç reddedecek durumda değildim gerçekten.

Öyle de olmuş Kadir Bey şansımıza yakınlarda bir yerde olduğu için bizi fazla bekletmeden gelmişti yanımıza. Seher Hanım ön koltuğa geçerken bende arka koltuğa oturmuştum.

Yolculuğun ilk beş dakikası onların sohbetini dinlemekle geçerken gözlerimin kapandığını hissetmem vücuduma bir panik dalgası yaymadı ve hatta gözlerim yavaşça kapanırken başımı cama yaslamıştım. Arabanın hızının düştüğünü biraz olsa hissetsem de bir şey değişmedi. Sonunda uykuya çekilmiştim. Bir haftadır günlük uyuduğum iki saatin vücuduma yetmediğini biliyordum. Daha fazla uyumaya ihtiyacım vardı ve sanırım onlara güvendiğim için yanlarında uyumamda sorun yoktu. Sorun güven değil adamım, bünye artık huzurlu ve deliksiz bir uyku istiyor!

🌝

*Yazar*

"Uyudu." Kadir, eşinin sesini duymasıyla bakışlarını dikiz aynasından arka koltukta oturan -uyuyan- kızına çevirdi. Başını cama yaslamış, rahatsız bir uykunun içindeydi. Gözlerini kapadığını gördüğünde arabayı sallamadan gitmek adına yavaşlamıştı zaten. Biraz öne doğru eğildi, "Seher," dedi eşine görsün diye. "Al yastığı kızın başına koy." Arabada küçük yastığı beli ağrıdığından dolayı taşırdı hep.