ALTIN KADEH

7. Okul

Merhabalar ben geldiiim!!

Ay biz değiştik ve güzellestik fark ettiniz miii??? KAPAĞIMIZ DEĞİSTİ!!!!! Çok güzel değil mi???? Eridim, bittim, öldüm🫠❤️

vaekaryeli yeniden çok tesekkur ederim askim, eline emeğine sağlık🥹💗

Dedublüman- Merdiven

Keyifli okumalar!!!

✨

Kasadan çıkardığım bir yirmilik ve bir beşliği karşımdaki adama uzattım. "İyi akşamlar," diyerek parayı aldığında aynı şekilde karşılık verdim ona. Hemen yanımda oturan adama çevirdim bakışlarımı. Yarım ağız gülümsüyordu bana bakarken. "Alıştın bakıyorum?"

"Ee," dedim göğsümü kabarta kabarta. "Küçükken bir market açmak isteyen küçük kızın eseri bu."

"Hadi ya?" Neşeli neşeli güldü. "Böyle hayallerin mi vardı?"

"Yani," sandalyeyi ona döndürdüm. "Amaç tabii ki marketteki tüm cipsleri ve çikolataları yemekti. Annem çocukken fazla yememize izin vermezdi," yüzümü buruşturdum. "Sağlıklı yaşam falan filan. Bizde Çınar ile çok sinir olurduk bu duruma. Ne yapsak annem kızmaz diye düşünürken Barın bir gün babama dedi ki, ben kendi emeklerimle kazandım siz karışamazsınız. Konu neydi inan hatırlamıyorum ama Çınar ile göz göze geldik, tamam dedik market açarsak hem daha fazla yeriz hemde kendi emeklerimizle açtığımız için annem bize karışamaz."

Güldüm. "Gece kalktık, ben Yusuf abimin kumbarasını o da Bartu abimin kumbarasını patlattı. Çocuğuz paramız yok başka ne yapalım yani? Tabii çok geçmeden ikisine de yakalandığımızdan bir temiz dayak yedik. O da yetmiyormuş gibi sese uyanan annemlerden de bir ton azar işitip ceza aldık."

Göbeğini oynata oynata güldü anlattığıma.

"Tabii aldığın herhangi bir şeyin parasını kasaya bırakacağını bilmiyordun..." dediğinde duraksadım.

"Gerçekten mi? Bakkal senin nasıl olsa, Ali gelse bir şey alamaz mı buradan?"

"Parasını bırakması gerekiyor."

"Sende yani," dedim bir tık uzaklaşarak ondan. Bunu fark ettiğinde güldü yine. Sandalyemden tutarak kendine çekti ve küçük bir buse kondurdu saçlarıma. Bir anlık üstüme çöken duygu uykumu getirmişti. Bu dün gece uyuyamadığım için de olabilirdi tabii. Tüm gün esneyip durmuştum ve bu onun gözünden de kaçmamıştı.

"Hadi sen eve geç," dedi benden ayrıldığında. "Annen yapmıştır şimdi mis gibi yemekleri."

"Sen yemeyecek misin?" eve gitmek istemiyordum. Tamam haklılardı ancak gitmek istemiyordum işte. Ali Baran'ın iğneleyici kelimelerini duymak da istemiyordum.