ALTIN KADEH

9. Gün

Selamlar ben geldiiim, hem de erken geldim.

Bölüm gününe Çarşamba demistim ancak bölümlerin kısa olması nedeniyle sizi bir hafta bekletmeme kararı aldım bugün doeöcpekow

Bu yüzden bu bölümü bugün, diğer bölümü ise çarşamba günü atacağım.

Fikri Karayel- Trenler

Keyifli okumalar!!

✨

*Aynı gün/ 21.17/ Simay Naz Akça*

Eve girdiğimizde Seher Hanım'ı ağlıyor halde bulmak beni iyice tedirgin ettiğinde ne olduğunu hâlâ anlayabilmiş değildim. Selen yenge Seher Hanım'ı elini yüzünü yıkaması için lavaboya gönderdiğinde, "gelin." demişti hemen ardımızdan Mahir ve Yaman'la içeri giren İso ve bana. Ne olduğunu anlamıyorduk ancak onu takip ettik.

Mutfakta ikimizde masada yan yana olan sandalyeleri çekip oturduğumuzda Selen yenge ocaktaki tencerelerden yemek koyuyordu tabaklara.

"Selen yenge," diye mırıldandım İso'nun önüne çorba tabağını koyduğunda. "Bilmediğimiz bir şey mi oldu?"

"Tüm gün yoktun ortalıkta," sesi hafif kızgın geliyordu. "başına bir şey gelmiş olmasından endişelendik Naz. Keşke haber vermiş olsaydın."

Benim de önüme tabağı koyduğunda başka bir şey demeden mutfaktan çıkmıştı.

"Lan hani haber vermiştin?"

"Verdim!" dedim İsmail'e ters ters bakarak. Telefonumu cebimden çıkarıp mesajı ona göstermek için açmaya çalıştım. "Kapanmış yine kendi kendine."

"Şarjın bitmiştir belki," dediğinde başımı iki yana salladım. "Bazen kendi kendine kapanıyor geri zekalı." Açma tuşuna uzun uzun bastım ve açılmasını bekledim.

"Bu külüstürü ne zaman bırakacaksın kızım? Ya sen ki yıllarını para içinde geçirmiş kızsın, nasıl son model telefonun olmaz?" Ona göz devirdim. En son telefonumu kırmıştım ve şu anki kullandığım telefonu kısa bir süreliğine vermişti annem. Daha sonra telefon içime sindiğinde bırakmak istememiştim.

"Sus da yemeğini ye," diye homurdandım. Açılan telefonla içim rahatladığında mesajı göstermek için telefon şifresini girdim. İnternetimi yeni açtığımdan dolayı birçok mesaj üst üste gelirken dikkatimi çeken ortalarda kalmış mesajın sahibiydi. "Kadir mesaj atmış bana."

Bir yandan tıkınırken, "hangi Kadir?" diye sordu.

"Çınarzede," diye homurdandım. Çınar'ın ve benim ortak arkadaşımızdı Kadir. Onuncu sınıfta ikisinin arası bozulunca Kadir benimle de arasını açmıştı. Bu senenin başında ara ara konuşmaya başlamıştık sadece.

"Konuşmayı bıraktınız sanıyordum," diyen İso'ya, "hemen hemen." diye mırıldanmakla yetindim.