ALTIN KADEH

8. Korku

Selamlar ben geldiiim!!!!

Geç geldim biraz biliyorum ancak uygulamada bir sorun var sanırım. Sabahtan beri giremiyorum hesaba. Girsem bile bağlantı sorunu falan diye saçmaladı. Hayır aramıza mesafe mi koyalım Wattpad???? Bunu mu istiyorsun???? DERDİN NE SABAHTAN BERİ????

Ay lafı açılmışken inşallah geri bozulmaz. Tiktok da herhangi bir videonun altında gördüğüm yorum sahibi... Allah senden razı olsun, senin sayende gelebildim su an... Supervpn indirdiğinizde sorun düzeliyormus asklarım, bilgiyi yayalım cjemcowöls

Saatlerdir bölüm atmak için çabalıyorum bu çaba satır arası yorumları hak etti değil mi🥺🥺

Berkay- Şimşek Şimşek

Keyifli okumalar!!!

✨

"İyi misin biraz daha?" diyen kıza başımı salladım. İsmail ben biraz daha sakinleştiğimde montumu giymem için bana vermiş, çantamı da taşımaya devam etmişti. Nereye gittiğimizi bilmiyordum ama o bir yere götürüyordu ve itiraz etmek istememiştim. Nazlı'ya okula dönmesini söylediğinde, Nazlı kabul etmemiş ve yanımda kalacağını söylemişti.

Yirmi dakikanın sonunda ise bizi sahile getirmişti. İnsanlardan uzak, kayalık kısımlara oturduğumuzda bir yere ayrılmamamızı tembihleyerek yanımızdan ayrılmıştı. On dakika oluyordu o gideli.

Bakışlarım karşımızda kalan denizdeydi. Ağlamamdan kaynaklı makyajımın aktığını ve korkunç göründüğümü biliyordum ancak onu geçirdiğim sinir harbiyle umursayamamıştım. Nazlı'ya sarılıp ağlamamdan sonra tek bir soru sormamışlar ve beni okuldan uzaklaştırmışlardı.

"Hanımlar Köfteci İsmail geldi, açın bakayım arayı." diyen sesi duyduğumuzda Nazlı hemen kenara kaydı. İkimizin arasına oturduğunda elindeki ekmeklerden birini Nazlı'ya birini bana verdi. Ayranları da uzattığında dikkatle kayanın üzerine koydum ayranı.

"Eee," dedi köftesinden kocaman bir ısırık alarak. "Anlatacak mısın Naz?"

Ona cevap vermek yerine verdiği ekmekten bir ısırık aldım. Nazlı sessiz kalıyordu, sanırım olayı bildiği içindi.

İsmail omzuyla omzuma vurdu hafiften. "Derste dediklerimden sonra kafanda kurup saldırmadın herhalde çocuğa," dedi alayla. Duraksadı. "Yoksa sınıfın mı değişmiş harbiden?"

"Hayır." diye mırıldandığımda saatler sonra ilk kez konuştuğum için sesim kısık çıkmıştı. Boğazımı temizledim. "Okulda kaydım yok."

İsmail bir anda öksürmeye başladığında ona çevirdim bakışlarımı. Sanırım yediği ekmek arası köfte boğazında kalmıştı çocuğun. Nazlı sertçe sırtına vurmaya başladığında açtığı ayranını tutuşturdum eline içsin diye. Nazlı vurmayı bıraktığında tek dikişle bitirdi ayranını. Yüzü kıpkırmızı olmuştu neredeyse.

"Şaka yapıyorum de," dedi en sonunda kendine gelebildiğinde. "Naz şaka yapıyorum de çabuk."

"Yapsaydım burada olmazdık herhalde?" istemsizce sert çıkan sesimle bakışlarımı ondan çektim. Keşke şaka olsaydı ama değildi işte.