Aşka Bilet

32.Bölüm

Selaammm, nasılsınız? Umarım çok çok iyisinizdir. Ben iyiyim. Yeni bölüm sizlerle. Umarım beğenirsiniz.

Satır arası yorum bırakıp oy vermeyi unutmayın. Seviliyorsunuz.

Gözlerimi aşinası olduğum huzur kaynağım olan kokuyla araladım. Başımı kaldırıp baktığımda dirseğini bükmüş, elini başına yaslamış şekilde dudaklarındaki buruk gülümsemeyle beni izliyordu. Bakışlarımın ona döndüğünü gördüğünde boştaki elini kaldırıp yanağımın üzerine koydu ve tüy kadar hafif dokunuşlarla bulunduğu yeri okşamaya başladı. Gözlerim bu hareketiyle istemsiz kapanırken konuştum.

''Saat kaç?'' dedim uykulu bir sesle.

''Yedi.'' dediğinde bakışlarımı perdesi açık pencereden kararmaya yüz tutmuş gökyüzüne çevirdim.

Annemle babamı gömeli yaklaşık altı saat, uyuyalı ise 4 saat olmuştu. Ben de kolumu onun gibi bükerek başımı avucuma yasladım. Yüz yüze geldiğimizde gülümsedi. Yüzünü yüzüme yaklaştırdığında gözlerim kapandı, derin bir nefes aldım. Aradaki mesafeyi bozmadan konuştu.

''Daha iyi misin?'' dedi fısıltıyla.

Başımı sağa sola salladım. ''Henüz hissettiğim acıdan hiçbir şey eksilmedi. Geçer mi, geçerse ne zaman geçer bilmiyorum ama şu anda hiç geçecek gibi hissettirmiyor.'' dedim sesim titrerken.

''Alışacaksın güzel sevgilim benim. Elimizden başka hiçbir şey gelmez. Alışıp hayata devam edeceğiz.'' dedikten sonra dudağımın kenarına bir öpücük bıraktı.

Cevap vermeyip başımı yasladığım elimden kaldırıp alnımı göğsüne yasladım. Vakit kaybetmeden başını aşağı eğip saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı. Boştaki kolu belimi sararken başını yasladığı kolunu çekip sırtını yatağa yaslayarak kollarıyla vücudumu sıkıca sardı. Gözlerimi kapattığımda iki gözümden de birer damla yaş süzülemeden kazağıyla buluştu. Başımı göğsünden kaldırıp boyun girintisine götürerek sakinleşmek adına kokusunu içime çektim.

''Yanımda olduğun için teşekkür ederim.'' dedim boynuna ufak bir öpücük kondurup.

''Olmam gereken ve olmak istediğim yerde olduğum için mi teşekkür ettin sen bana?'' dedi muzip bir ifadeyle.

Cümlesine gülümsedim. İkimiz de sustuktan kısa bir süre sonra odanın kapısı tıklatıldı.

''Çetin! Açelya uyandı mı?'' diye seslendi Nil.

Çetin'in yerine ben cevap verdim. ''Uyandım.''

''Müsait misiniz? Kapıyı açacağım da yanlış bir manzarayla karşılaşmayayım.'' dedi muzip bir sesle.

Gözlerimi devirip başımı Çetin'in boynundan kaldırarak yattığım yatakta oturur pozisyona geldim. Bakışlarım Çetin'e değdiğinde gülümseyerek beni izliyordu. Gülümsemesine karşılık verdiğimde Nil tekrar konuştu.

''Henüz odaya girmemi söylemediğinize göre tahminlerimde çok yanılmamışım sanırım.'' dedi gülerek.

''İçeri gel Nil!'' dedim gülerek ama hafif uyarıcı bir ses tonuyla.

Kıkırdayarak odanın kapısını açtı. O kapıyı açarken Çetin de yattığı yerden doğrulmuştu. Nil içeri girerek kapıyı arkasından kapattı.

''Yemek getireyim mi diye soracaktım.'' dedi yüzündeki gülümsemeyle.

Ben başımı sağa sola sallasam da Çetin de benimle eş zamanlı olarak başını aşağı yukarı sallamıştı. Bakışlarım yüzüne kaydığında beni umursamayıp Nil'e bakarak konuştu.