පිහාටු 🪶 02

2.4K 216 11
                                    

"ශාද්‍ය උබ මොන සිහියෙන් හිටියත් කමක් නෑ හරි සෙන්ස්. එකට වරෙන්. සර් උබ දිහා බලන් ඉන්නේ... ශාද්‍ය..."

මලිදු මගේ අත අල්ලලා කතා කරද්දි මම හරි සිහියට ආවා. නෑ තාමත් නෑ. මම හිටි⁣යේ ඒ මූන දිහා බලාගෙන විතරක් නෙමේ එයා හිටියේ එක එල්ලේම මම දිහා බලාගෙන. මලිදුගේ කතාව හරි. මම හිටියේ හරි සිහියෙන් නෙමේ. උදේ  ඉදන් මගේ හිත ගස්සන ඒ රූපේ නිසා මම හිටියේ හරි සිහියෙන් නෙමේ. එයා ඇස් අහකට නොගෙනම බලන් හිටියා. ඒ ඇස් ගැඹුරුයි. මුහුදේ මැද වගේ. ඒවට තිබුනේ ආමන්ඩ් ඇටයක හැඩේ. එයාට තිබුණේ හීනි තොල් දෙකක්. හොදටම ෆුල් ශේව් කරපු සුදු ටිකක් දිගැටි මූනක්.  ගානට ජෝ ලයින් කට් එක පේන හරි පර්ෆෙක්ට් මූණක්. මම මේ හැමදේම අධ්‍යනය කරා. ඈතින් දැකපු ඒ පර්ෆෙක්ට් මනුස්ස ආත්මේ මම ලග ඉදන් හොදටම අද්‍යනය කරා. ඒත් මලිදුගේ  ආයේ ආයේම කතා කිරිල්ලට මම හරි  සිහියට ආවා. ඒ එද්දිත් මම හිටියේ ඒ ගැඹුරු ඇස් දිහා බලාගෙන.  එයා හිටියේ කිසිම හැගීමක් නැතුවම මම දිහා බලාගෙන. ඒත් ඒ ඇස් ඒවගේ මොකක්දෝ මට නොතේරෙන දෙයක් ලියවිලා තියෙනවා. මට එහෙම දැනුනා.  ඇත්තටම මට දැනුන විදියට එයා විනාඩි ගානක් මට කල්පයක් විතර දැනෙන තරමට මම දිහා බලන් හිටියද.

නෑ ඒක ක්ශනයක් වගේ පොඩි කාලයක් වෙන්න ඇති. එයාගෙන් මගේ ඇස් අහකට ගත්ත වගේම ඒ ඇස් මගේන් අහකට ගත්ත ඒ තත්පරේ ඉදන් එයාගේ හැසීරිමෙන් මට එහෙම හිතුනා. . එයා දිගටම කතා කරා එයා ගැන වගේම එයා ජ'මන් භාශාව ඉගෙන ගත්ත විදිය එයා කරපු ඩිප්ලෝමා ඩිග්‍රී මේ හැමදේම අපි එක්ක කතා කරා.  එයා කියපු හැම දේම මට ඇහුනත් මම හිටියේ එයයි මමයි විතරක්ම ඉන්න ලෝකෙක අතරමං වෙලා.. නෑ මම හිටියේ එයාගේ කතා කරද්දි උඩට පහලට යන ඒ උගුරු දණ්ඩ දිහා බලාගෙන. මම හිටියේ මනුස්සයෙක්ට මෙච්චරකට පර්⁣ෆෙක්ට් වෙන්න පුලුවන් ද කියලා මගෙන්ම අහන ගමන්. මම හිටියේ ජීවිතේ මම දැකපු පලවෙනිම පර්ෆෙක්ට් පිරිමියා මෙයා කියලා වගේ හැගිමකින් එයා දිහා බලාගෙන. එයාගේ ඉන්ට්‍රඩක්ශන් එක ඉවර වෙලා එකින් එක්කෙනාගේ නම් අහන්න පටන් ගත්තා. ඒ ගැඹුරු කටහඩ කිසිම හැගීමක් නැති විදියට තියෙන දීග ඇස් කතා කරද්දි හෙල්ලෙන හීනී තොල් මාව අතරමං කරලා තිබුන ලොකෙන් මගේ නම අහන වෙලාවෙදිවත් මාව ඇත්ත ලෝකෙට ගෙන්න බැරි වුනා. ඒත් හීනෙන් වගේ ඇහුන ඒ කටහඩත් එක්ක මම මගේ නම කිව්වා.

පිහාටු 🪶 ☑️Where stories live. Discover now