පිහාටු 🪶41

864 66 15
                                    

මලිදු- "අඩෝ මේ අහපන්කෝ ඉශාරා මිස් යේනුක සර්ට වොච් එකක් දුන්නා බං......"

අඛිල- "වොච් එකක් උබ කොහොමද කියන්නේ වොච් එකක් කියලා"

මලිදු- "දැක්කා බං දැක්කා..... මම බලන් හිටියේ.. යේනුක සර් ඒ බොක්ස් එක ඕපන් කරලා බැලුවා"

ශාද්‍ය- "එයා ඒක දා ගත්තද?"

මලිදු- "නෑ අතට අරන් බලලා ඉශාරා මිස් දිහා බලලා හිනා වුනා."

අඛිල- "මලිදුවා ඔන්න බලපං ඉශාරා මිස්ට යේනුක
කැමතිනම් ඕක දානවා නැත්තන් දාන්නෑ"

මලිදු- "කැමතී යකෝ ඒ හිනාවේ කැමැත්ක පිරිලා තිබ්බා.."

ශාද්‍ය- "යේනුකත් මොනවා හරි දුන්නද?"

මලිදු- "නෑ බං යේනුක දුන්නෑ....."

අඛිල- "නිකමට හිතපං එකපාරටම ඇයි යේනුක ගට වොද් එකක් දුන්නේ....."

මලිදු- "යේනුක සර්ගේ උපන්දිනේද දන්නෑ ...."

අඛිල- "අඩේ ඒ කියන්නේ ඉශාරා යේනුක ප්රේම වෘතාන්තය දිගෑරෙන්න යන්නේ....."

මම යේනුක ගැන මොනවද දන්නේ? මොකුත්ම නෑ.. අපි අපි ගැන මොනවද කතා කරලා තියෙන්නේ? ඒත් මොකුත්ම නෑ. මීට මාස හත අටකට කලියෙන් මම යේනුකට ආදරේ කරන්න පටන් ගත්තා. ඒත් මම එයා ගැන මොකුත්ම හොයලා බැලුවේ නෑ. අපි අපිට ආදරෙ කරන්න පටන් ගත්තා ඒත් අපි අපි ගැන මොකුත්ම කතා කරලා නෑ. මගේ හදවතට පිටස්තර හැගීමක්
දැනෙන්න ගත්තා.  මලිදුගෙන් වගේම අකිලගෙන් ඈත්
වුන මම ඒ තුන්වෙනි කට්ටුවට නැන්ගේ යේනුකව අපේක්ශාවෙන්. ඔව් එයා හිටියා. මලිදු කිව්ව විදියටම ඉශාරා මිස් එක්ක මොන මොනවදෝ කතා කරන ගමන් යේනුක  හිනා වුනා.  ඒ ඇස් වල නිදහසක් සැහැල්ලවුක් පිරිලා තිබුණා. මම ඒ දෙන්නට මාව පේන්නැකි වෙන්න පඩිපෙලේ උඩම පඩිය ලග බිත්තියට හේත්තු වෙලා මගේ ලග මේ කරම් ලස්සනට හිනා වෙලා සැහැල්ලුවෙන් කතා නොකරන යේනුක දිහා බලන් හිටියා.  මගේ මතකේ එදා යේනුකව අන්තිමට හම්බවුන දවසට ඇවිදන් ගිහින් තිබුණා.

එදා මම යේනුකගේ අතින් අල්ලන්ම ග්රවුන්ඩ් එකෙන් එලියට ආවා. ඒත් පාරෙදි මිනිස්සු දකී කියන බයට අපේ අත් අතෑරුණා. බයික් එකේ පිටිපස්සෙන් යේනුකගෙන් අල්ලනැතුවම ගෙදර ලගට ආවේ  හවස් වරුවට පාරේ මිනිස්සු වැඩි නිසා. ඉතිං පලවෙනි පාරට ඒ උනුහුමට තුරුල් වෙලා මම ආව බයික් එකේ දෙවනි පාරට ආවේ අපි අතර පරතරේ වියත් පහ හයකට දුරස් කරගෙන. ගෙදර ලගටම ආවාම මට තුරුල් වෙලා ඒ නලල සිප ගන්න ඕනි වුනත් මම යන්නම් මැණික කියලා බයික් එකෙන් බැස්ස පමාවට එයා හරවගෙන යද්දි ඒ ගියේ මගේ හදවතත් අරගෙනමයි කියලා මට එදා දැනෙන්න ගත්තා. මොකද එයා ගියපු මොහොතේ
ඉදන් මගේ හදවත තියෙන තැන රිදුම් දෙන්න වුනා. එක
අතකට යේනුක කියන විදියට මම හිතනවා වැඩී ඇති. ඒත් ⁣මම නොහිතා කොහොමද ඒ මගේ ආදරේ. චූටි වෙනසක්වත් වෙනවට අකමැති මගේ ආදරේ. මම එදා කාමරේට ඇවිත් රෑට කන්නවත් එලියට යන්නැතුව කල්පනා කරා. මේ මාස හත අටට මගේ ජීවිතේට වුන විපර්යාසේ ගැන මම ආයේ ආයෙම හිතලා බැලුවා.

පිහාටු 🪶 ☑️Where stories live. Discover now