පිහාටු 🪶36

938 79 10
                                    

මට පුදුමයක් දැනුනේ නෑ. ආදරේ දරාගෙනම හිටපු එයාට මේ දේ ඕනි වෙන්න ඇති. මම ඒ දුන්න හාදුව ගැන හිතන එක එතනින් එහාට නතර කරා. අපි දෙන්නම හෙමීට ඇවිදන් බෝර්ඩිම ලගටම ආවත් ඒ හදුවෙන් පස්සේ අපි අතර කතා බහ වචනයකටවත් සීමා වුනේ නෑ. ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ගියපු එයා ඇස් වල ලොකු වේදනාවකින් මම දිහා බලන් හිටියා.

"ශාදි..."

"ම්ම්ම්ම්ම්ම්...."

"ටී එකක් බීලා යමූ....

"ඒත් මිස්......."

"බෑ කියන්නෙපා ප්ලීස්..... මේ අන්තිම දවස.. අදින් පස්සේ ඔයා මට ඉස්කෝලේ ඉන්න මගෙන් ඉගෙන ගන්න තවත් එක ළමයෙක් විතරයි. ඔයාට මමත් ඔයාට උගන්වන එකම එක ගුරුවරයෙක් විතරයි. ඉතිං අදට විතරක් ඒ අපේ ගුරුගෝල බැදීම අමතක කරලා එන්න ශාදි."

මගේ හදවත ඒ වචන ඇහෙද්දි ඒ ඇස් දකිද්දි පාලනෙන් ගිලිහුනා.  ඉශාරා මිස්ගේ පස්සෙන්ම මම ඒ බෝඩිම ඇතුලට ඇතුල් වුනා. ඒක පිලිවලට තිබුණ ලස්සන පොඩි තට්ටු දෙකට හදපු ගෙදරක්. මම සාලේ තියලා තිබුණ සැටියේ වාඩි වෙලා හිටියත් මගේ හද ගැස්ම කාමරේ ඇතුලට ගියපු මිස්ට ඇහෙන තරමට වැඩි වුනා. මම බයක් කුතුහලයක් වරදකාරී හැගීම් ගොඩක් පුරවගෙන වට පිට බැලුවා. හිත නිවිලා යන විදියේ නිස්කලංක බවක් ඒ ගෙදර පුරාම පැතිරිලා තිබුණා. කාමරේ ඇතු⁣ලේ  ඉදන් ආයෙම එලියට ආවා ඉශාරාමිස්

"ශාදි මේ කට්ට ගලවනවද?"

කියලා අහන පමාවට මට නැගිටුනා. මම මට පිටිපස්ස හරවලා ඉන්න මිස්ගේ සාරියේ පිටපස්සේ කට්ට ගැලවලා එයා අතට ඒක දිලා ආයෙමත් වාඩි වුනා. මගේ ඉස්සරහට ආව මිස් කිසිම පැකීලමක් නැති ගානට සාරි පොට පාතට කරා. ඒ රතු පාට බ්ලවුස් එකෙන් කොයි වෙලාවේ එලියට පනින්නද කියලා වගේ බලාගෙන ඉන්න  හිරවෙලා තෙරපිලා තිබුණ පියයුරු සුදු පාටට උඩට ඉස්සිලා තිබුනා. මගේ හදවත වේගෙන් ගැහෙන්න ගත්තා. මේ දේ වෙන්න හොදනෑ. ඇයි මම මේ ගමන ආවේ වැව රවු⁣මෙදි කතා කරලා අය පහු නොයා ආයෙම ඇයි ආවේ කියන වැරැද්ද මගේ මොලෙන් මගේ හදවතට ඉදිරිපත් කරා. මොලෙත් හදවතත් අතර නඩු තීන්දුවෙදි විත්තිකාරයා වුන මට ඒ නඩුවට සහාබාගි වෙන්න බැරි වුනා. මම මගේ සම්පූර්ණ අවදානෙම මගේ ඉස්සරහා ⁣තියෙන ඒ ඉටි රුපෙකට සාමන ඇගට යොමු කරලා තිබුණා . මගේ ඇස් ඒ සුදුපාට පපුව දිහා බලාගෙනම හිටියා. එයා ටිකෙන් ටික මට ලං වුනා.

පිහාටු 🪶 ☑️Where stories live. Discover now