පිහාටු 🪶49

834 66 13
                                    

"ශාද්‍ය කමෝන්............"

"ශාද්‍ය............. දුවපාං.........."

ග්රවුන්ඩ් එක පුරා මගේ නම දෝන්කාර දෙන්න ගත්තා. ක්රීඩා උත්සවේ පටන් අරන් පලවෙනි ඉවෙන්ට් එක.. දහනවයෙන් පහල මීටර් සීය..... මේක දිනුවොත් මම මේ අවුරුද්දෙත් චැම්පියන් ශිප් එක ගන්නවා.  ස්ටාර්ටින් ප්ලෙස් එකට ඇවිත් මම වට පිට බැලුවා. ඔව් එයා හිටගෙන හිටියා පැත්තකට වෙලා. එයා දිහා බලාගෙනම මම පලවෙනි විදානෙට දුවන්න රෙඩි වුනා. යේනුක එයාගේ මූණේ ඇදගත්ත ලස්සන හිනාව දිහා බලපු මම තප්පරේකට ඇස් වහලා හදවත ඇතුලේ ඒ හිනාව තැන්පත් කර ගෙන දෙවනි විදානෙදි ආයෙම ඇස් ඇරලා යේනුක දිහා බැලුවා... ඒ ආමන්ඩ් හැඩේ ඇස් පියලා  ආයෙම ඇරපු යේනුකගේ ඇස් වල

"ඔයාට පුලුවන් ශාද්‍ය. දුවන්න..."

කියන සුබපැතීම ලියවිලා තිබුණා. මේ මම මාස තුන හතරක ඉදන් බලන් හිටපු දේ.. යේනුක මම වෙනුවෙන් මට සුබපතනවා දකින එක. ඉතිං මේ සුබපැතීම එක්ක මම මේ ඉවෙන්ට් එකේ පලවෙනි තැන ගන්නම ඕනි. ඔව් මගේ ආදරේ වෙනුවෙන් එයාගේ මාස ගානක කැපකීරිල්ල වෙනුවෙන් එයා වෙනුවෙන් මම මේ මෙඩ්ල් එක ගන්නම ඕනි.. තුන් වෙනි විදානේ ලැබුනා. මම දිව්වා. තත්පර ගානක් ඇතුලත මම පලවෙනි තැන ගත්තා. ළමයින්ගේ සද්දේ වැඩි වුනා. මගේ නම  ස්පීකර් හඩ ඇතුලෙන් ග්රවුන්ඩ් එක පුරා දෝන්කාර දෙද්දි මට සිහියක් නැති වුනා මම ඉන්නේ ළමයි හාරදයගහසක් තව නරබනන්නන් දහසක් මැද කියන දේ මට මතක නැති වුනා. මගේ ඔලුවේ එක දෙයක් විතරක්ම පිරිලා තිබුණා. ඒ යේනුකව මම දිනෙව්වා. මගේ කෝච් වුන යේනුකට මම අඩම්බරයක් ගෙනාවා කියලා. මම ආපස්සට දිව්වා. යේනුක ලගටම දුවපු මම යේනුකව වැලද ගත්තා. තදින්ම වැලද ගත්තා.

"මම ඒක කරා..... මම ඒක කරා ⁣.......... මට ඒක කරා......."

යේනුකගේ බෙල්ල දෙපැත්තෙන් අත් යවපු මම එයාගේ
බෙල්ල අල්ලන් උඩ පැන පැන කෑ ගැහුවා. ඔව් මේ සතුට සමරන්න පුලුවන් එකම කෙනා යේනුක. ඉතිං මට වටපිටාව අදාල නැති වුනා. ළමයි ගුරුවරු දෙමව්පියෝ ආදිශිෂ්‍යයො මේ කවුරුත් මම කිහා බලන් ඉන්නවද එයාලා මොනවා හිතයිද කියන දේ මට අදාල වුනේ නෑ. මම මගේ සතුට මගේ ආදරවන්තයා ඉස්සරහා දිගෑරියා.

පිහාටු 🪶 ☑️Where stories live. Discover now