Simpleng Probinsyana of mr. Billionaire

𝓒𝓱𝓪𝓹𝓽𝓮𝓻 41

ARRA POV:

  Nasa locker room ako ngayon ilalagay ko lang ang ibang gamit ko bago ko tawagan si Devin..

Tapos na kasi ako sa klase ko at may usapan kami ngayon...

  Pagbukas ko sa locker ko ay may nahulog na papel,nakatupi ito kaya pinulot ko...

"waaaaaahhh!!!"

Napasigaw ako sa takot,, nanginginig akong napaupo sa sahig... 

Agad namang nagsipasukan sina kuya George at ang iba pa..

"miss K anong nangyari?" nag aalalang tanong ni kuya..

Tinuro ko yung papel sa harap ko habang inaalalayan akong  tumayo...

  Nakita ko rin ang gulat sa mukha ni kuya George at agad niyang tinawag yun kay Devin..

Naging alerto din ang lahat sa paligid baka daw nandyan lang sa tabi-tabi ang naglagay ng death threat na yun...

"Sir Devin!"

Dinig kong bati ni kuya at agad akong napatakbo kay Devin..

Takot na takot ako.. at mahigpit niya akong niyakap..

"its okay.. narito na ako,,calm down now baby,!" pagpapakalma niya sakin pero nanatili lang akong nakayakap habang umiiyak..

DEVIN POV:

   Nasa office pa ako nung tumawag si George.. Nag-iiyak na raw si Kiarra hindi nila mapatahan at grabe na daw ang takot at panginginig niya... dahil may death note siyang nakuha sa locker niya..

  Nang marinig ko yun halos paliparin ko na ang kotse ko sa bilis ng pagpatakbo ko..

Nag-aalala ako kay Kiarra.. D*mn it!!! bakit pati siya pinadalhan pa??!!!! Im going to kill you bastard!!

  Agad akong bumaba ng sasakyan at tumungo sa locker room..

Naka upo lang sa gitna si Kiarra habang umiiyak at yakap ang sarili..

  Tsaka na lang siya tumakbo sakin ng marinig niyang tinawag ako ni George..

Niyakap ko siya at ramdam ko ang panginginig ng katawan niya..pati ang bilis ng tibok ng puso niya...

  Galit na galit ako pero kinokontrol ko lang ang sarili ko,ayokong pati sa akin ay matakot siya..

Binigay nila sakin ang note habang yakap ko pa rin si Kiarra.. 

  "KIARRA YOUR PARENTS ARE WAITING FOR YOU TO HELL,YOU'RE GOING TO DIE!!! DIE!!"

  Napakuyom ako ng palad dahil sa galit ko.. Sino ba ang g*g*ng to?!!! d*mn it!!! Mapapatay ko to agad pag nalaman ko kung sino..

  "check all cctv's here George,magpaiwan ka sa kanila para tignan ang paligid at cctv.. kayo sumama kayo samin" utos ko sa mga bantay ni Kiarra..

  "lets go,I'll send you home!" inalalayan ko na si Kiarra hanggang sa sasakyan..

  Tahimik lang siya habang tinatahak namin ang daan pauwi... May kaba ako na baka bigla silang sumulpot sa harap namin..

Ayokong madamay siya dito,,sana naman mahanap namin ang nasa likod ng lahat nang ito bago pa may mangyari kay Kiarra..

  "are you okay?" tanong ko sa katabi ko
tumango naman siya at pilit na ngumiti sakin... 

Kita pa rin sa mata niya ang takot kaya hinawakan ko ang kamay nya..

"everythings gonna be okay,baby... don't worry!" tumango lang siya at tumingin ulit sa labas ng bintana..

ANGELA POV:

   Narito kaming lahat sa sala habang hinihintay sina Devin at Kiarra.. Nag-aalala ako kay Kiarra,,natatakot din at the same time..

Ito ang isa sa mga ayaw kung mangyari.. Alam kung mahina ang loob niya sa mga ganitong bagay,this is a tragedy for her..

   Nang malaman ko ang nangyari hindi na nawala ang kaba ko.. naawa ako kay Kiarra..

Hindi pa siya handa sa mga ganitong laban sa buhay niya,masyado pa siyang bata. .

   Plsss David and Kendra guide your daughter..Huwag niyong hayaang magtagumpay ang mga nang-api sa inyo na gawin sa anak nyo ang ginawa nila sa inyo...

  Agad akong tumayo ng marinig ko ang pagbukas ng pinto ...

Sinalubong ko si Kiarra at patakbo itong lumapit sakin at agad na yumakap ng mahigpit..

Umiyak siya sa balikat ko kaya napaiyak na rin ako... Awang-awa ako sa kanya..

Ramdam ko pa ang panginginig niya.. Iginiya ko na muna siya sa sofa at binigyan ng tubig...

  "safe kana dito iha.. calm yourself" banayad kung saad sa kanya.. bumuntong hininga naman at tumango habang nagpupunas ng mukha..

"sorry po tita.." Mahinang sambit nya

"don't be sorry iha.. There's nothing for you to be sorry...Tinuring na rin kitang anak,so its our responsibility to keep you safe!"

"pero dahil po sakin,nadadamay na rin po kayo" nakayuko niyang sagot

"matagal na kaming damay dito anak,pero hindi namin yun pinagsisihan.. Kasi nasa amin ka pa rin..You don't need to worry about us iha"
sagot naman ni Greg ang asawa ko.. Tumango naman ako bilang sang-ayon..

  "We will always be here to protect you sungit!and I'm sure kuya will do everything too to keep you safe,,diba??" dagdag naman ni Devon habang nakangiti,,at tinapik tapik pa ang balikat ng kuya niya..napangiti na rin sa huli si Kiarra...at tumango..

"Thank you po at natagpuan ko kayo..lagi kayong andyan para gabayan at bantayan ako.." ngumiti siya sa amin pero halata pa rin ang lungkot sa mga mata niya

  "pero alam ko pong hindi sa lahat ng oras ay kasama ko kayo..Sa nangyari po kanina na nakapuslit yung naglagay ng death note sa locker ko,, hindi rin malayong makalusot sila sa mga bantay ko!" Kinabahan ako sa sinabi ni Kiarra,bakit para siyang nagpapaalam...

  "stop it iha.. huwag ka ng magsalita pa ng ganyan..hindi ko gusto ang gusto mong iparating!" naiiyak kung turan.. bumuntong hininga siya tsaka tumango...

"I hope so tita...Sana nga pakinggan lahat ng dasal ko.. But tita.. Im very thankful to be part of this family" saad pa niya bago niya ako niyakap... pati si Greg..

   Lumapit naman si Devon sa amin..

"hoy sungit,para naman kaming namatayan sa ginagawa mo aah,,kompleto kaming lahat oh" pagbibiro niya kay kiarra sinamaan naman siya ng tingin kaya napatawa kami sa kanilang dalawa..

  Tumayo na rin si kiarra para yumakap kay Devon tsaka siya lumapit kay Devin..

Nagyakapan lang sila at humalik si Devin sa noo ni Kiarra.. at may binubulong sa isat-isa..
 
  Nakangiti kami habang pinagmamasdan silang dalawa... Malaki na ang pinagbago ni Devin,,at salamat kay Kiarra..