Morana

Final

Merabalar.
Keyifli okumalar.
*******************************

Üç yaşındaki minik kız,paytak adımlarla kabarık saçlı kadına ilerledi. Uykudan yeni uyanan minik,annesinin değimi ile annelerinin beynini miras alması sonucu,beşiğinden kendi başına nasıl inebeliceğini çözmüştü. Bu,annesini endişelendirse bile,siyah saçlı kadın karısını sorun olmadığına ikna etmşti.

"Anne?" Hermione duyduğu sesle işlerini yarım bırakıp,kafasını çevirerek sabahlığının eteğini tutan minik bebeğine baktı "Rose?" Rose gözlerini ovalarken,bir yandan da annesinin sabahlığını tutuyordu ayıcıklı eliyle. "Günaydın!" Kızının burnuna minik bir öpücük kondurarak gülümsedi Hermione.

Rose ise hala uykudan yeni uyandığı için mızmızlanmakla,kafasını annesinin boynuna gömerek uyumaya çalışmakla meşkuldü. Nitekim pek başarılı değildi,uykusu çoktan dağılmıştı.

Artık uyuyamayacağını anlayan Rose,Hermione'yi rahat bırakarak,yatak odasına doğru yola koyuldu. Pansy'i rahatsız edecekti.

Açık olan yatak odasının kapısından içeri giren Rose,yatakta uyuyan annesine baktı gözlerini kısarak. Pansy ile sabah keyfini çok seviyordu Rose. Yatağın yanında duran koltuktan tırmanarak,annesinin yanına ulaştı.

Bir süre huzurla uyuyan yüzüne baktı,daha sonra elini kaldırıp,çeğreyini bile kaplamamsına rağmen sanki büyükmüş gibi suratına koydu. Yavaşça okşayıp yüzünü gıdıklıyordu. Annesi rahatını bozmadan uyurken,Rose artık sıkılmaya başlamıştı.

Pansy beklenmedik bir şekilde kızını yanına yatırıp,yüzüne öpücükler kondurmaya başladı. "Anneyi rahatsız mı edecektin bakalım?" Rose keyifli kahkahalar atarken,Pansy'ninde keyfi yerindeydi. Kızının siyah saçlarını yüzünden çekip öpmeye devam etti.

"Ne oluyor bakalım sabah sabah?" Hermione gülerek içeri girerken,ellerini beline yerleştirdi. Kızı ve karısının sabahları olan bu rutinine alışkındı artık. Rose hala keyifle gülerken,Pansy siyah geceliğinin askılığını düzeltti keyifle. Hermione'de kızlarının diğer tarafında yerini alıp,Rose bakmazken dudaklarına bir öpücük kondurduğunda,aile gayet rahat ve huzurluydu.

Pansy gözünden akan yaşlarla kırık cam parçasında gördüğü anıya gülümsedi. Kelid aynasının parçalanmış bir cam kırığına ulaşmıştı bir şekilde. Şimdi ise her gün,başka bir umutla,başka bir hevesle aynaya bakıp her gin başka bir şey görüyordu.

Pansy bu Dünyada en çok ne can yakar sorusuna 'Gerçek olamayacak hayaller.' diyeceğini hiç düşünmezdi. Her istediğini önüne koyan bir ailede büyümüştü o. Ne isterse hemen getirikerek şımartılmış,normal kızların hayalini bile kuramayacağı şeyleri hobi edinerek yapmıştı.