Me and my Possessive wife

16. Lies (I)

Vice

I was on my way to our house with Johanna -,- magtatago lang daw siya sa sasakyan and after kung ibigay ang ubas aalis kami at mag uusap. Hindi ko na sasabihin kay Karylle baka ano pang isipin nun at baka ma stress. Mag uusap lang kami at yun lang tapos. Wala nang pagmamahal na natira dito sa puso ko para kay Johanna. My heart is only for Karylle just for her and for our coming baby. She hurted me a lot and she is just a past now. Nabura siya ni Karylle dito sa puso ko and im happy that it happened dahil baka kung hindi dumating si Karylle sa buhay ko siguro ngayon walang patutunguhan ang buhay ko.

Umakyat ako sa kwarto dahil alam kung nanunuod yun ng drama. Pagbukas ko ng kwarto tumambad sa harapan ko ang babaeng pinakamamahal ko.. pero bat siya nag wawalis?

"Put it down. Bat ka ba nagwawalis?" Kinuha ko ang walis. Hays kahit kailan ang tigas parin ng ulo neto.

"Tinatamad akong humiga eh. Nakakamatay ang boring. Akin na tatapusin ko lang madumi narin kasi." Tinago ko ang walis sa likuran ko at umiling.

"I told you na pag uwi ko ako ang gagawa ng household chores. Bukas na bukas mag h-hire ako ng katulong." Nag shrug siya at umupo sa dulo ng kama. Nilapitan ko naman ito.

"Nakakahiya kasi. Ikaw na nga yung pagod sa trabaho? Ikaw pa gagawa ng mga gawaing bahay." Naka pout siya kaya tumawa ako. Inabot ko sa kanya ang ubas.

"Ngayon ka pa nahihiya? Haha. Wag ka nang malungkot ayoko lng napapagod ka tsaka lagi naman akong naka upo sa trabaho eh. Oh! Ubas mo Mrs. Viceral." Tumingala siya sakin at nginitian ako ng napakalaki. Kinuha niya ang supot at sinimulang kainin ito.

"Thank you. Lika lets eat." She patted the space beside her para alukin akong umupo pero pinatong ko lang ang mga kamay ko sa balikat niya at umiling.

"Welcome. Hindi na aalis na ako. May meeting pa kasi ako babe eh. J-just eat that all bibili narin ako ng mas marami mamaya."

"Teka bat ang tagal mo?" Tanong niya. Nanginginig naman yung mga tuhod ko. Putcha! Eto yun eh. Ayokong magsinungaling sa kanya kinakabahan ako. I bended my knee.

"Uhm. Andaming tao. Ang taas ng pila sa grocery." Kahit ang totoo maluwag lang. Kaso natagalan kami ni Johanna kasi ayoko talagang sumama sa kanya. Ayoko pero here comes her blackmails -_- that stupid girl.
She just nodded.

"Okay. You can go na. Besides may trabaho ka pa. Don't worry im with Zia naman. Bye hon take care." She kissed me and waved goodbye. Patuloy parin ang pagkain niya ng ubas.

Umalis naman ako and i maked sure that she wont saw the broom. Haha. Nag walis na muna ako para hindi niya na kailangang gawin yun baka mapano pa siya.

Pagpasok ko ng sasakyan i forgot Johanna was here. Buti nalang at tinted yung sasakyan ko at walang nakakakita sa kanya. Hindi na maipinta ang mukha niya. Sa inis siguro dahil ang tagal ko. Mabuti narin yun no. Sinabi ko namang wag na siyang sumama. Yan ang napapala ng mga taong mapilit.

"Bat ang tagal mo?" May halong inis ang tanong niya kaya uminit ang ulo ko.

"Ano ngayon? Hindi naman kita pinilit na sumama eh. Kailangan ko ring sulitin ang vacant time ko makasama lang ang asawa ko. So? San tayo?" Narinig ko siyang nagmura. Wow shes unbeleivable.

"Doon sa dating tambayan."

"Buhay pa ba yun? Tagal na nun eh."

"Yes."

"Okay? Saglit lang tayo doon ha. My vacant time is patapos na. I should be there at exactly 1:35" oh yeah i lied. Gusto ko kasi after nang pag uusapan namin babalik ulit ako sa bahay. 3:15 pa naman yung end ng vacant time ko.

We stopped at the feild. A football feild. As far as i remember dito kami tumatambay noon pag walang professor.

Hindi pa siya bumababa ng kotse kaya binigyan ko siya ng WHAT NOW look.

"Dito nalang tayo mag uusap. Paglumabas kasi ako naaalala ko lahat. Kaya masakit." I laughed. Seriously?

"Ang drama mo. Edi sana hindi na tayo pumunta dito. Nagsasayang ka lang ng gasolina at oras."

"Shit Vice! Dont worry ill pay for your gasoline! Im not that cheap to not pay you!" Umuusok na siya. Namumula na yung mga tenga niya. Siya pa yung galit.

I just keep my mouth shut. Hinihintay ko nalang magsalita siya.

Tumingala siya sa bintana at huminga ng malalim. I was watching her. Parang ang lungkot lungkot kasi ng aura niya eh..

"Vice? Hindi kita niloko." And because of what she said? I laughed sarcastically.

"Seriously Johanna? Wow!"

Hindi niya ako niloko? Kaya pala nakikipaghalikan lang siya kay Peter. Ang masakit kapatid ko pa! Buti hindi na kami nagkita pa ulit ni Peter kung hindi? Hindi ako magdadalawang isip na patayin ang gagong yun. Wala akong pakealam kung kapatid ko pa siya.
Sa dami ba naman kasing lalaki sa mundo bat si Peter pa eh kilalang Bad boy at heartbreaker sa school yun eh. Good thing naisipan niyang mangibang bansa. Its been almost 5 years nang hindi ko siya nakita. Ang totoo niyan I miss my lil brother. At simula nung kasal namin ni Karylle hindi ko na nakita ang pamilya ko,

"If youlle marry that girl? Better to forget us as your family! Andyan si Johanna pero pinakawalan mo pa!"

"Pinakawalan? She gaved me reason to forget her. That damn Peter kissed her. So what do you call that dad? Friendly kiss? Sh*t!"

I can still remember those words my dad said and the words i utter. He slapped me. Akma siyang pipigilan ni mommy but i insisted to go out instead. 'Ill marry Karylle without your blessing. I may lose you all as my family but i wont let it happen that ill lose Karylle."

Yan ang sinabi ko sa kanila bago ako umalis. Nakita ko pa ngang sinipa ni Dad ang chair. And i don't regret that decision of mine.

"Ano nanamang iniisip mo Vice? I said that kiss was planed! Plano naming paselosin ang ex ni Peter. Hindi mo kasi ako hinahayaang mag explain eh. Lagi mong tinatakasan ang mga taong nanakit sayo. At alam mo bang pinagsisihan ko ang pag sang ayon sa plano ni Peter? And God knows how sad my life is nung hindi mo na ako pinapansin at nung naging kayo ni Karylle. Im sooo jealous Vice!"
Umiiyak na siya. So? Yun ang nangyari? Kung hindi naman siya..

"Kung hindi ka naman malandi edi sana hindi ka pumayag sa alok ng gago kung kapatid."

"Vice? He need my help."

"Its okay. Explain mo na lahat lahat. Nothing will change. Do you think explaining the truth will let me love you again? Hahaha! No way! But i thank you for doing it. Kung hindi mo ginawa yun? Hindi ako magiging ganito kasaya with my wife. Thank you Johanna. We can be friends instead." Umiling siya. Now shes regreting my offer. Okay.

"The door is open. You can leave now Johanna. Time is up."

"No! Ill do everything because i know first of all i was the girl you loved first not Karylle."

"Inutusan ka ba ng mga magulang ko na harutin ako?"

"Nope."

"Okay. Hatid na kita." Bago siya magsalita binuksan ko ang music player and i played the song so loud tsaka ko pina andar ang sasakyan at ihatid siya sa caffe niya. Bastos na kung bastos wala akong pake. Why would i respect her? She don't even respect me. Alam niyang may boyfriend siya tapos papayag sa alok ng kapatid ko? She dont respect my feelings at all. Alam kung nababastusan siya sakin ngayon and the hell i care about this girl.

Nang makarating kami sa Caffe she smirked. And i look at her like saying WHAT? pero bigla niyang hinaplos ang mukha ko.

"See you soon Vicey. Nice song." That endearment sucks! Baba na siya at nag flying kiss pa. Yuck!

HERES THE UPDATE AGAIN ✌ THANKS FOR THE SUPPORT MUA! KEEP VOTING GUYS. NEXT UPDATE WILL BE PUBLISHED SOON-BAYSHKAREL ❤