Me and my Possessive wife

26. Anak

Karylle

Nang maka alis na si Billy parang nanlumo ako sa lungkot. May anak na sila, well people do change and i think nag balik loob na si Vice sa babaeng una niyang minahal. Napa face palm nalang ako. I wanted to cry hard ang sakit lang kasi.

My heart was like stabbed a hundred times when i heard they have a child.

I smiled sadly, bat kailangan ko pang masaktan nang ganito? i don't deserve this Lord. Eto ba yung paghihiganti mo sa panloloko ko sa taong minahal ko? And sa pag iwan ko kay DingDong?

I think bayad na siguro, Mas masakit parin yung panahong kasal na ni Johanna at Vice it hurt me so bad. Kulang nalang patayin ko yung sarili ko para matapos na ang sakit na nararamdaman ko sa mga panahong iyon and i was not aware na masakit din pala ito.

Gusto kung mawala ang pagmamahal na nararamdaman ko kay Vice, dahil lalo lang akong nasasaktan nang pagmamahal na to. I know it sound stupid that i still hope that we could still be together, Yes I'm still hoping and I'm such a stupid of hoping the things that would impossibly happen.

Napasapo nalang ako sa mesa at inilabas ang mga luhang pinipigilan ko kanina pa, I really need to move-on masaya na sila lalo na't may anak na sila and im not that selfish to ruin their marriage life just for my own happiness.

Nasa gitna ako nang pag iyak nang biglang bumukas ang pinto. Bumungad sakin si Vhong. I saw pain in his eyes, dahan dahan siya lumapit sakin at niyakap ako.

"A-anong nangyare?" tanong niya, i just grabbed the opportunity to cry in his arms.

Iyak lang ako nang iyak habang yakap yakap niya ako, hindi rin naman siya nag abalang magtanong pa at hinayaan nalang ako.

Bumabalik yung sakit! The pain i always felt. Nanlalamig yung mga kamay ko yung mga tuhod ko nanginginig. Hindi naman ako ganito kahina dati eh. Pero bakit ngayon ang dali ko nang umiyak? at manghina? ang fragile ko na.

Iniharap niya ako sa kanya, And it hurts me when i saw his eyes in pain. Bat ba may ganito siyang tingin sakin?

Panay ang punas niya sa mga luha gamit gamit ang asul niyang panyo.

Ang swerte ko kay Vhong at sa tuwing nalulungkot ako lagi siyang nasa tabi ko para i comfort ako.

"A-ano bang nangyare ha? You made me worried. Tinawagan agad ako ni Billy dahil baka anytime raw iiyak ka na. Ano ang sinabi niya? Hindi ko na siya tinanong pa dahil sa pagmamadali. Bat ka ba umiiyak ha?"

"M-May anak na pala sila?"

"S-sino?" tinulungan ko siyang punasan ang mga luhang umaagos sa mata ko dahil ang bilis talaga nang patak nang mga luha ko. Ang sakit kasi, sobrang sakit.

"Si V-vice."

Natigilan siya sa pag punas at nilapag ang panyo sa mesa.

"Well, Oo."

"Bat hindi mo sinabi agad? Kailan mo gustong sabihin ha? Bat kailangan ko pang marinig yun kay Billy? Im still Hoping Vhong! Im still hoping!"

Napatingin siya sakin nang deretso. Hindi ko mabasa ang mga mata niya dahil puno ito nang sakit. Tinitigan niya ako nang ilang segundo saka siya yumuko. Saka ko lang na realize ang mga sinabi ko. I held his shoulder's pero umiwas siya. My bad.

"I-Im sorry, i didn't mean to say that." saad ko.

"G-gusto mong malaman kung bakit ayaw kung sabihin sayo? Dahil Karylle alam kung masasaktan ka lang, dahil alam kung iiyak ka lang at mag mumukmok. Alam mo naman na ayokong nakikita kang ganyan diba?" napa sandal siya sa swivel chair at napahilot sa noo. Ako naman seryosong nakatingin sa kanya habang umaagos ang mga luha sa mga mata ko.

"Dahil nasasaktan din ako. Alam kung option lang ako, pero Karylle dahil mahal kita nandito parin ako kahit alam kung anytime soon na pagbumalik na si Vice isa nalang akong kaibigan sa buhay mo. Alam kung siya parin ang mahal mo pero eto ako nagpakatanga para lang sayo. Alam kung umiiyak ka nang patago at nakikita ko yun. Alam mo ba kung ano ang nararamdaman ko? SAKIT! Minsan lang ako magmahal Karylle pero hindi ko alam na ang babaeng minahal ko kahit kailan man hindi magawang mahalin rin ako. Pero tanggap ko yun. Tanggap na tanggap ko yun. Pinoprotektahan lang naman kita eh dahil pinangako kung hindi ko hahayaang masaktan ka ulit ang hirap nang ginagampanan ko sa buhay mo. Isa lang ang hinihiling ko, kahit ngayon na wala pa si Vice pwede bang iparamdam mo sakin na mag On tayo? Dahil hindi ko talaga naramdaman Karylle Hindi. I beg you please.."

I just found myself hugging Vhong. I think he serve this naman. Maybe i should accept the fact na kailangan ko nang mag bagong buhay, Vice with Johanna and Me with Vhong.

Johanna wants to be loved by Vice.

Vhong wants to be loved by Me.

They all deserved to be loved. At siguro ito yung future ko ang hindi makassamang tumanda si Vice but to grow old with someone else who deserve my love and care at yun ay si Vhong.

SHORT UPDATE NA MUNA GUYS. PROMISE ISUSUNOD KO ANG NEXT CHAPTER MAMAYANG HAPON OKEH? ROCK N ROLL TO THE WORLD. HAHAHA ORAYT THANKS SA SUPPORT LAVYA- BAYSHKAWEL