*4*

290 12 3
                                    

İçeri girdik. Küçük kız babasını çağırdı babası geldi ve babamla tokalaştı, babam 1.91 olsa da onun yanında kısa kalmıştı. Tokalaşma tanışma faslı bitince yavaşça koltuklara oturduk, yetişkinler sohbet ederken aklım dünkü oğlanda kalmıştı.

Minik kız yanıma geldi. "Ablaa!! Merhaba ben Oya." dedi hevesle onun bu hâline tebessüm ettim ve onu kucağıma oturttum. Biraz tereddütle beni süzdükten sonra kollarını boynuma doladı ve burnumdan öptü. Gülümsedim ve tam onu öpecekken benden utandı ve suratını kapatıp koridora doğru koştu.

*

Herkes tanışıyordu bu sırada aniden kadın bana seslendi. Suratımı çevirip gülümsedim, kadın ayağa kalktı ve annemle aramıza oturdu kolunu omzuma koydu "Ben Doğa Teyzen", eşini gösterdi eliyle "O da Özgür Amcan dilersen abi veya abla diye de hitap edebilirsin." Tokalaştık ve yanaklarımı öptü, bende ayağa kalkıp Özgür Amcamın elini öptüm o da saçımı okşadı. "Bizim oğlan içerde yaptığımız atıştırmalıkların servisini hazırlıyor, dilersen ona yardım edebilirsin. Hem tanışmış olursunuz akransınız, iyi anlaşırsınız." dedi, ayaklanırken Doğa Teyzede bana göz kırptı. Hafif heyecanla mutfak yerini sorup oraya yürümeye başladım.

Başımı sakince içeriye uzattım, gözlerim onu aradı birkaç saniye içinde geniş gömleğinden taşan sırt kaslarıyla direkt dikkatimi çekti.

Arkasından yaklaştım ve parmağımla hafifçe dürttüm seslenmek isterdim fakat müzik açık olduğundan duyamayacağını düşündüm.

*

"Oya kuzumm" diyip arkasını döndü beni görünce gözleri kocaman açıldı, hızlıca geri çekildi, göz bebekleri büyümüştü.

Hafifçe başımı yukarı kaldırdım, ani gelen cesaretimle elimi uzattım tam o da karşılık verecekken oya içeriden koşarak geldi ve sırtıma atladı.

"Alya ablaaa! Beni uçurr!" Biraz sırtım acımıştı ama olsun. Burnumu elimle tıkayıp pilot taklidi yaptım. "Uçağımız pistten kalkıyor, kemerleri bağlamayı sakın unutmayın!!" Oya bana sıkıca tutundu abisi beni hayranlıkla izliyordu. "Uuuuuuu!" diye bağırarak koşmaya başladım. Abisi gülümseyerek bizi izliyordu. Bir süre sonra bana yaklaştı. Üzerime doğru eğildi, Oya'yı sırtımdan aldı kucağında döndürüp aşağı indirdi. Oya gülerek içeriye koştu.

*

Hafif sessiz bir tonda bana doğru elini uzattı, "Adını öğrendim. Bende Ozan, memnun oldum Alya." gülümsedi. Uzattığı elini tuttum büyük elleri küçük ellerimi tamamıyla kavradı, ellerimize bakarken hafifçe gülüp elini çekti. "Bende memnun oldum Ozan, yardım etmeye gelmiştim."

Yemek konusunda pek iyi sayılmazdım genellikle yemeği annem yapardı bir kere bile öğretmedi. Bende öğrenmek için çabalamadım çokta vaktim kalmıyordu zaten derslerden. Bunu anlamış olacak ki, önümdeki pasta malzemelerine avel avel bakarken bu hâlime güldü.

"Çok bilgin var gibi durmuyor. En iyisi sandalyeye oturup beni izle." Mızmızlanıp kollarımı göğsümde birleştirdim. "Hiçte bile hem ben küçükken aşçıydım tamam mı?" dedim. Bana doğru eğilip "Hıhıı!" dedi ve gülümsedi. Gülümsemesine eşlik edip sandalyeye oturdum ve sandalyeyle dönüp onu izlemeye başladım. Birkaç yabancı müzik ayarlamaya çalışıyordu bi' süre sonra bir şarkı da durdu. Bu benim dinlediğim şarkılardan biriydi.

_One Republic- I Ain't Worried_

Kendimi tutamadım ve şarkıyı mırıldanmaya başladım ortaokulda konservatuvar eğitimi aldığımdan sesimin çok güzel olduğu konusunda mütevazı olamayacağım..
Hayranlıkla beni dinledi, Oya içeriden koşarak geldi ve ben şarkıya eşlik ederken o da bağırarak eşlik etti ve dans etti. Bize gülümseyerek bakıyordu. Şarkı bitti.

"Bu arada bir hediyem var." Annemlerin ona aldığı tişörtü hediye paketiyle birlikte ona uzattım. "Umarım seversin ve tarzındır."

Suratımı inceledi ve hafifçe üzerime eğildi, "Önemli olan tarzım olması veya sevmem değil, senin bunu düşünüp alman..." Gülümsedi.

*

Kalbim çarpmıştı, bana neler oluyordu? Hafifçe geri çekildim ve kekeleyerek "A-aslında..b-ben almadım..annemler alıp sen ver dedi.."

Gülmeye başladı o an utancımdan yerin dibine girdim. Boğazını temizleyip tekrar üzerime eğildi. "Sorun değil Alya..-" Duraksadı ve aniden arkasını döndü. "Pasta yanacak!" diye söylendi, fakat sorun pastayı yaklaşık birkaç dakika önce fırından çıkarmış olmasıydı...

"Güzel bahane!" dedim kendimden emin bir şekilde ve güldüm. Elleriyle saçlarını düzeltti ve boğazını temizledi. "Bir şey söylemem lazım.."

*

Ne diyecekti yoksa dün ile ilgili miydi yoksa tişörtü mü beğenmedi yoksa yoksa..bilmiyorum neyden rahatsız olmuştu ki?

     KİMSE DAHA KARŞILAŞMADI HİKAYEMLE BİRAZ KLİŞE OLABİLİR AMA OLSUN BENCE OKUDUKÇA GELİŞECEK VE İNSANLAR GÖRECEK!!!                   

                   HOŞÇAKALIN!

Komşu Oğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin