Komşu Oğlu

*31*

Yıldız.. B.. Telefonu çıkarıp rehberime girdim. B.. B harfine girdim.

'Banu Solmaz'
'Babam..'
..

Yıldız... Yıldız yazdım.
'Yıldızım'

Aradım.

"Gülüm?"
"Beyfendi kim olduğunuzu bilmiyorum. Kimsenin kim olduğunu bilmiyorum.. Fotoğrafta sizi gördüm sanırım sizsiniz eğer müsait iseniz gelmenizi istiyorum ama.. Neredesiniz bayım?"
"Alya?"
"Evet?"
"Yazlıkta mısın?"
"Evet."
"En yakın uçakla geliyorum."
"Peki.. Ne zaman?"
"Akşama doğru uçaktan inerim."
".."

Direkt suratıma kapadı. Her şeyi geçtim de.. 'O' kimdi..

Galiba eskiden bi erkek arkadaşım vardı. Ama ayrılmış olsak fotoğraflarını burada tutar mıydım bilmiyorum. Suratı fotoğrafların birinde yarısı diğerinde ise kostümden ötürü çok görünmüyordu. Tanıdık gelmiyordu..

Gamze geldiğinde ona sarıldım. "Benim nası bi hayatım vardı Gamze?" "Karmakarışık.. Anlatmaya ömür yetmez."

Tekrar o adam geldi. Gamze kapıyı açtığında gözleri kan çanağı gibiydi. Şişmişti, çökmüştü, ölmüştü. Sanki bi his onu öldürüyordu. "Günaydın hanımlar!" Coşkuyla gülümsedi, güçlü duruşu karşısında hayran kaldım. Gamze günaydın dedi ama bir şey demedim sadece usulca başımı sallamakla yetindim.

Kahvaltı hazırlayalım demişlerdi. Bende pasta yapmak istedim. Malzeme listesi bana verildiğinde hazırlamaya başladım. "Lanet olsun!" diye mızmızlandım. Adam içeri geldi ve arkamdan yaklaştı kollarıyla beni tezgaha yapıştırdığında kulağıma eğilip fısıldadı. "Yardım edeyim mi?" Nefesiyle ürperdim ve başımı salladım.

Ellerini omuzlarıma koyup kavradı ve yavaşça bileklerime doğru ilerledi. Bileklerimi tutup ellerimi yönlendirirken fısıldadı, "bu ikinci pastamız olacak.." "Nasıl yani?"

O an aklımda canlandı.

"Siz oğlumuzla kaynaşın mutfakta pastayı hazırlayın da servis edin hadi!" dedi kadın. Mutfağa geçtiğimde malzemelere öylece bakakaldım. Arkamdan genç oğlan yaklaşınca arkamı dönüp suratına baktım. "Ben pasta yapmayı bilmiyorum.." "Problem yok ben yardım ederim."

Aklıma gelen sahneyle arkamdan bi şarkı sesi yükseldi

-I Ain't Worried-

Küçük kız masaya çıkıp dans ederken oğlanla birlikte pastayı yapmıştık..

...

"Adın ne senin?"
"Anonimim ben bööö!"
Gülüştük.
"Kardeşin var mı?"
"Senin kadar tatlı olmasa da evet. Çok tatlı bir kız kardeşim var."
"Kaç yaşında?"
"13"
"Baya yaş farkı varmış."
"Bazı şeylere beynini yormanı sevdim."

Gülümsedim. Pastayı fırına attığımda arkamı dönüp suratına baktım, "teşekkür ederim." "Rica ederim prenses." "Ben prenses denilmesinden hoşlanmam sen beni o hoppa kızlardan sandın heralde!"

Ona doğru kalkan işaret parmağıma gülerek baktı. Bu sert suratlı adama gülmek nasıl bu kadar yakışırdı. Bileğimden tutup elimi aşağı indirdi.

"Şarkı tanıdık geldi mi?" "Aslında.. Evet." "Yakında Alya Koçak.." Kendi kendine onaylarcasına kafasını salladı ve tekrar konuştu. "Çok yakında.."