ရင်ခွင်တစ်စုံသို့တမ်းခြင်း ၅၀
ယဥ်ကွန်ဒိုပြန်ရောက်တော့ ဟန်နီကယဥ့်ထက်အရင်ရောက်နေပြီဖြစ်သည် ယဥ်အခန်းထဲ၀င်လာတော့ ဟန်နီက အံ့သြလျှက်ကြည့်နေဆဲဖြစ်၏
ယဥ်ပါလာသောအထုတ်တွေကိုချကာ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချလိုက်၏
"ယဥ် မျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား နင်ဘာဖြစ်လာတာလဲဟမ် နင့်ကိုဒီလောက်ဖုန်းခေါ်နေတာ !"
"ဟင်း!!!ထုံးစံအတိုင်းပဲပေါ့ဟာ ရေစက်မကုန်နိုင်သေးတော့ ညီနဲ့ဆုံလာတာ!!"
"ဟုတ်လား သူနင်စိတ်ညစ်အောင်ဘာတွေလုပ်လိုက်ပြန်တာလဲ ငါ့မှာတော့ဘယ်လောက်စိတ်ပူလိုက်ရတယိထင်လဲ ဖုန်းခေါ်တော့လည်းမကိုင်ပြန်ဘူး!"
"ဟင်း!!ဆောရီးပါဟန်နီရယ် ငါ့မှာလေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကံဆိုးမှုတွေဆက်တိုက်ပေါ်လာတော့တာပဲ ဖုန်းကလည်း ညီခန့်ကားပေါ်မှာကျန်ခဲ့တယ် !"
ယဥ်သက်ပြင်းနှစ်ခါချမိနေတာပင်
"ဘယ်လို!!နင့်ကိုသူ့ကားနဲ့တင်ခေါ်သွားတာလား!"
ယဥ်လည်းဖြစ်လာသမျှအကြောင်းစုံအား ဟန်နီ့ကိုပြောပြလိုက်၏
ဟန်နီတစ်ယောက်ကတော့ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ....
''ဖြစ်ရလေ ယဥ်ရယ် !!"
"အဲတာပြောတာပေါ့ ငါ့မှာကိုမင်းမင်းထွန်းကိုလည်းအားနာရသေးတယ် သူကကြားထဲကဘုမသိဘမသိခံသွားရတယ်!"
"အဟွင်း ကောင်းတယ် ခံရပါစေ!!အဲလူကြီး!"
ဟန်နီကသဘောကျစွာရယ်နေ၏
"နင်ကလည်း!!"
"ဒါနဲ့ ယဥ် နင်အခု ဖုန်းကိုဘယ်လိုသွားယူမလဲ !!''
"ဟုတ်သားပဲ !!ဟန်နီ နင် ငါ့ဖုန်းခေါ်ကြည့်လိုက် သူဖုန်းကိုင်ရင်သာငါ့ကိုပေး!!"
"ဟုတ်ပြီ!"
ဟန်နီက ဖုန်းသွားယူကာ ယဥ့်ဖုန်းအားခေါ်လိုက်လေ၏ ပထမခေါ်တုန်းက မကိုင်ပါ နောက်ကြိမ်ခေါ်တော့မှကိုင်လေ၏
"ပေးပေး ဒီကို!"
ဟန်နီကယဥ့်ကိုဖုန်းလှမ်းပေးလေ၏
YOU ARE READING
ရင်ခွင်တစ်စုံသို့တမ်းခြင်း(Completed)
Non-Fiction"ငါယဥ့်ကိုဘယ်တော့မှချစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး" "ငါလည်း ညီ့ကိုချစ်တယ်လို့မပြောမိပါဘူး " "နင်စိတ်ချပါ နန်းစုယဥ်ဆိုတဲ့ငါက ကိုယ့်လည်ပင်းကိုကိုယ်ကြိုးကွင်းပြန်မစွပ်ဘူး " "ငါကတခြားမိန်းမတွေလို ကလေးကိုဗန်းပြပြီးနင့်ကိုဆွဲထားမှာမဟုတ်ဘူး အဲလိုဖြစ်စရာလည်းအကြောင်းမရှိဘ...
