17:

2 1 0
                                    

17. Nang makauwi sa bahay ay hindi nanaman ako nito pinapansin kaya hinawakan ko ang laylayan ng damit niya bago pa man siya tuluyang makapasok sa kwarto niya.

“Are you mad?” I softly said while staring at him.

“From now on don’t make any decisions without my consent. Hindi mo alam ang kayang gawin ng mga tao sa’yo.”

“Ako pa ngayon ang may kasalanan? Sino kaya sa ating dalawa ang hindi namamansin kanina at abala sa mga libro niya? Hindi ba’t ikaw? Ilang beses kitang tinawag pero ni hindi mo manlang ako nilingon.” Uyam kong saad. Hinilot niya ang sentido bago tumingin nang malamig sa akin.

“Just because you caused another problem. You just made your life at stake, Celestine.”

“Wala na ba akong karapatang magliwaliw kahit papaano? Hindi naman tayo tunay na mag-asawa  kaya bakit kailangan kong sundin ang gusto mo?”

“Can you just listen to me? Hindi mo alam kung gaano kadelikado ang buhay mo.”

“You’re overreacting, Sevi. Hindi naman ako mamamátay sa mga banta ng mga ‘yon.”

“You don’t understand.“

“Then make me understand!“

Naubos ang pasensya ko sa kaniya dahil sa pagpapaligoy-ligoy niya. Ilang minutong nabalot ng katahimikan ang pagitan naming dalawa matapos kong sumigaw kaya bumuntong hininga siya para kumalma.

“They’re not just normal people, Celestine. They can also stáb you from the back when you’re not looking. They can hurt you or even shoót you,” he stopped a few seconds. “Or maybe they are eager to k*ll you now that they know you’re my wife.”

Nevertheless | ✓Where stories live. Discover now