Nevertheless | ✓

92:

92. Muli akong napahagulgol matapos basahin ang sulat niya. Niyakap ko ang baywang niya’t ilang beses siyang inalo. Maya-maya pa ay nakarinig akong muli ng putok ng báril kaya mabilis akong tumayo para puntahan ang pinanggalingan non. Tángina nakalimutan ko si Sevi.

I saw the guy wearing a white mask pointed his gún at Sevi. Kinuha ko rin ang báril bago iyon kasahin at tinutok sa lalaki.

Tumingin ang lahat sa akin kaya napamurá nang mahina si Sevi sa akin at matalim akong tinignan pero diretso lang ang tingin ko. Lahat ng kasama naman ng lalaking nakaputing maskara ay itinutok din ang báril sa akin kaya hindi malabong mamamatáy ako kapag sabay-sabay ng mga itong kinalabit ang gatilyo.

Ngumisi nang nakaloloko ang lalaki bago ilipat sa akin ang tutok ng báril niya.

“I’ve been fúckíng waiting to see you again for a long time, my love,” sabik niyang saad at tumawa nang nakakikilabot.

“Héll, I missed you.”

Nanataili akong kalmado habang nakatitig sa mga mata nito na purong kulay itim. Anim na bala lang ang mayroon ako kaya tiyak na hindi ko kakayanin ang dami ng mga ito kapag nagpadalus-dalos ako.

“I told you to just wait for me,” galit na saad ni Sevi.

“My family’s deád,” diretso kong saad habang matalim na tumingin sa mga mata niya, “I’m the only one who has the right to k*ll this f*cking a**hole.” Bakas ang gulat sa mga mata niya sa nalaman.

“You can’t k*ll me, sweetie. Patáy ka na bago mo pa magawa ‘yon,” muling saad ng lalaki kaya nalipat ang tingin ko rito.

“Didn’t you miss me? I can still feel your sweet líps as It touched every part of me,” he hugged himself while looking at the sky as if he was recalling and still mesmerized by our past.

“What the f*ck is wrong with this guy?” Akmang lalapitan ni Sevi ang lalaki pero pinigilan ko ito. Umiling ako sa kaniya’t pinakalma siya, “Ikaw na lang ang natitira sa akin, Sev. Please,” pagmamakaawa kong saad at malungkot siyang tinignan.

Muling bumaling ang tingin ko sa lalaki nang pagak itong natawa.

“You’re making me jealous, Celestine. Ano pa ba ang wala sa akin na mayroon siya? Kaya rin naman kitang pasayahin sa kama ah.”

I saw how Sevi gritted his teeth while restraining himself not to k*ll the guy.

I clenched my fist while intently looking at him, “Hindi ka pa ba masaya sa ginawa mo? Kinuha mo na ang lahat sa akin hindi ka pa kuntento?” He then laughed.

“Hindi kita titigilan hangga’t hindi pa kita napapatáy, dear,” ibinaba niya ang báril at nilapitan ako kaya na-alerto ako nang tumigil ito dalawang metro ang layo mula sa amin.

“But I want you to suffer more before you dié,” tumingin siya kay Sevi, “Ano kaya ang mararamdaman mo kapag pati itong lalaki sa harap ko ay mawala sayo?”

I sharply looked at him, “Don’t you f*cking dare, Xav.”

Natigilan siya sa sinabi ko’t nakangising tumingin sa akin.

“Ganiyan mo ba talaga ako ka-mahal noon kaya nakilala mo agad ang mukha ko?” Muli siyang lumapit kaya hinila ako ni Sevi.

“Tutal kilala mo naman na ako, ano pa bang silbi ng walang kwentáng maskara na ‘to?” Tinanggal niya ang maskara na suot at tumingin sa akin.

“Nice to meet you again, Celestine,” he sweetly smiled.

Ngayong nakita ko na nang tuluyan ang mukha niya ay wala na akong dahilan para muli siyang patakasin pa. Nanginginig ako sa galit ngayon dahil nasa harapan ko na ang taong pumátay sa pamilya ko.

Si Xav.

Ang ex ko na kabilang din sa Hokiya. Siya rin ang taong bumáril kay Shanaya na ako dapat ang tatamaan ng bala.

All this time, Xav is the one who wanted to k*ll me for a long time.