Nevertheless | ✓

46:

46. I tried not to overthink what I heard and saw but my mind wasn’t cooperating. It keeps on bugging me to the point I can’t focus on the things I need to do.

It’s been two days since he didn’t come home. Hindi na akong nag-abala na tawagan siya dahil laging nakapatáy ang selepono niya.

I was busy scanning the photo of Tiara, the third female on the list when someone suddenly appeared in front of me.

His longing eyes stared at me as if he’d been missing me for many days.

“How ar-“

“Where have you been?” Malamig kong saad at hindi siya tinapunan ng tingin.

“I had a mission,” he sat in front of me.

Arko ang kilay na tinignan ko siya, “Mission?”

Ilang beses itong tumango at akmang aayusin ang buhok na nakatakip sa mukha ko nang iwasan ko ito.

“Who are you with?” Muli kong tanong. Binasa ko ang mga impormasyon ni Tiara at agad na napakunot ng noo nang makitang may lahi itong italyano. Hindi ito si Deáthale.

“I’m with no one, of course. I’d rather be with you than anyone else.”

Sinungaling.

“Are you mad?” Tanong niyang muli nang maramdamang iba ang pakikitungo ko.

Of course, I’m f*cking extremely mad. Who wouldn’t? Dalawang araw siyang nawala ng walang paalam o text manlang tapos magpapakita siya ngayong alas dose ng madaling araw sa harap ko na parang walang nangyari?

Isn’t it obvious or he’s just acting like it doesn’t matter because we’re not actually a couple?

I smiled bitterly at what I thought. Wala nga pala akong karapatang magalit.

Tumayo ako para umakyat sa kuwarto dahil sa sama ng loob pero hinawakan nito ang kamay ko.

“I’m sorry for not telling you… I just don’t want to take you with me because it is dangerous,” malungkot niyang saad kaya sarkastikong natawa ako.

“Delikado o ayaw mo lang ng pabigat sa misyon mo?” Natigilan siya sa sinabi ko.

“You still don’t trust me, do you? Dahil tingin mo mahina pa ako at hindi ko pa kayang protektahan ng sarili ko,” mapait kong saad habang malamig na nakatitig sa mga mata nito. He shook his head and held both of my hands but I took it away.

“Of course not! I trust you, Celestine… believe me,” he begged. Iniwas ko ang tingin dahil tila hindi ko siya kayang tiisin ng matagal pa. Huminga ako nang malalim para pakalmahin ang sarili at muling tumingin sa kaniya.

Siguro may dahilan siya kung bakit niya tinago sa akin ang naging relasyon nila ni Zanaira’t hindi niya pagpapakita ng ilang araw kaya kailangan ko siyang intindihin at hintayin hanggang sa sabihin niya iyon sa akin.

It is not his obligation to update me on everything he’s doing, anyway.

Nagsasama lang kami sa iisang bubong dahil sa paghahanap kay Deáthale.

We’re not even a real couple, so why am I acting like this?

“It’s o-“ Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang tumunog ang selepono niya. Iniwas niya ang screen nito sa akin pero nakita ko kung paanong magbago ang ekspresyon niya nang makitang si Zanaira ang tumatawag. Umiwas siya ng tingin bago ito sagutin.

“Alright, I’m on my way,” pinatáy niya ang tawag at tumingin sa akin.

“I’m sorry, there’s a sudden emergency. I promise I’ll be back,” paalam niya’t nagmadaling umalis nang hindi manlang hinintay ang sasabihin ko.