Muling Pamamaalam
"Lumen! Lumabas ka!"
Umalingawngaw ang tinig ni Kiarra sa paligid matapos nitong sumigaw.
Matalim ang tingin niya sa kawalan habang iniikot ang paningin. Mabigat ang kaniyang paghinga habang nanatiling mahigpit ang kaniyang espada na nabahiran na ng dugo ng mga napaslang niya ngayong gabi subalit hindi pa siya kontento.
Hindi pa kasama rito ang dugo ni Lumen.
"Katulad dati ay ginagamit mo na naman ang dilim upang magtago." Malakas na humalakhak si Kiarra habang patuloy pa ring iniikot ang kaniyang tingin. "Hanggang sa kasalukuyan ay tatakasan mo na naman ba ang iyong kamatayan?"
Unti-unti nang naglalaho ang madilim na kapangyarihan sa paligid. Nawawala na rin ang mabigat na pakiramdam sa dibdib nila Galea, Adam, at ng iba pa.
Hindi pa rin sila nakababawi mula sa nasaksihan. Hindi sila makapaniwala na magagawang saktan ni Kiarra ang sarili niyang kapanalig. Nanatiling nakabuka ang bibig ni Adam habang nakatingin sa Prusian na patuloy pa rin sa pagtawag sa pangalan ng Valthyrian.
"Huwag mo nang pahirapan ang sarili mo, Lumen!" Ngumisi si Kiarra.
Napatingin siya sa mga nilalang na nasa harap niya. Mas lalong lumawak ang ngisi niya nang masaksihan ang gulat sa mga mukha nito. Ganito rin ang hitsura ng kanilang ina noong mga panahong iyon.
Nakatutuwang pagmasdan.
Nang maramdaman ni Kiarra na wala na sa paligid si Lumen ay bumalik ang bangis sa kaniyang mukha. Umayos siya ng tayo at walang ano-ano ay bigla na lamang siyang binalot ng liwanag at naglaho.
Saka lamang nakahinga nang maluwag si Adam at Galea nang tuluyang maglaho ang presensiya ng mga pinuno ng dalawang kaharian. Gayunpaman ay nagpatuloy ang digmaan sapagkat hindi umatras ang mga kawal ng Valthyria at Prolus.
"Marami pa rin sila. Kailangan nating tumulong."
Nang magkatanguan ay sabay na bumalik sa pakikipagdigma ang magkapatid. Bagamat binabagabag pa rin sa biglaang paglantad ni Kiarra sa kaniyang tunay na layunin ay isinantabi na lang muna ito ni Galea.
Hindi na rin naman siya nagulat na hindi kapanalig ni Lumen ang babae sapagkat nang magtungo siya sa Valthyria noon ay naabutan niyang naglalaban ang dalawa. Hindi pa maunawaan ni Galea noon kung bakit Helena ang isinasambit na pangalan ni Lumen kahit na ang katapat niya naman ay si Kiarra.
Subalit noong tambangan sila ng dalawa matapos lumisan ni Adam kasama si Dylan at ang Sylpari ng Diwa, pinagbibintangan siyang may kakayahang magbagong-anyo, ay naunawaan niya na ang mga nagaganap.
Pinagtataksilan siya ni Kiarra.
Ginagamit nito ang liwanag upang gumawa ng ilusyong nagpaniwala kay Lumen na ibang nilalang ang kaharap niya.
Subalit hindi gumagana kay Galea ang kapangyarihan ng liwanag sapagkat wala siyang nakikita. Hindi rin nililihim ng liwanag ang katotohanan sa hangin.
Samantala, lumitaw naman si Kiarra sa kaharian ng Valthyria sapagkat batid niyang dito magtatago si Lumen. Pinanood niya kung paano magbigay-galang sa kaniya ang mga naiwang Valthyrian kaya napangisi siya at nagsimulang tahakin ang pasilyo.
Nagpatuloy siya sa paglakad sa malawak na palasyo ng Valthyria hanggang sa matagpuan ang hinahanap. Tumakbo siya at kaagad namang lumagitik ang bakal na tarangkahan patungo sa bulwagan ng kaharian.
"Lumen, tigilan mo na ang pagpapahirap sa sarili mo." Pinaglaruan ng babae ang kaniyang espada habang nililibot ang paningin sa paligid. Batid niyang narito ang hinahanap. "Huwag mo nang takasan ang kapalaran mo."
BINABASA MO ANG
Veridalia Academy 2: Returned
FantasyVERIDALIA ACADEMY TRILOGY Kasabay ng pagbagsak ng dalawang bansa, muling naitaguyod ang dalawang nauna pang bumagsak na kaharian. Muling nagbalik ang mga nilalang na iniwan na sa nakaraan. Sa kanilang pagbabalik, isang panibagong giyera ang magagan...