WSZYSTKIE KREDYTY NALEŻĄ DO: Its.sunjyo NA INSTAGRAMIE!
|Ship: Gaara x Oc & Neji x Oc |
Orochimaru, w swoim dążeniu do stworzenia istoty idealnej, poświęcił życie siedemdziesięciorga dzieci. W końcu wpadł na pomysł stworzenia potomstwa z własnego DN...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
[ . . . ]
Po zakończeniu ostatniej misji, Naruto wyruszył w podróż z Jiraiyą. Wioska Ukrytego Liścia żegnała ich z mieszanymi uczuciami nadziei i tęsknoty. Naruto wiedział, że przed nim wiele trudnych treningów, ale jego determinacja była niezłomna. Jiraiya, z jego ogromnym doświadczeniem, miał stać się nie tylko mentorem, ale i przewodnikiem na drodze do stania się silniejszym ninja.
[ . . . ]
W tym samym czasie, Jun i Sakura zdecydowały, że chcą podjąć intensywny trening pod okiem Tsunade. To była przede wszystkim inicjatywa Sakury, która pragnęła stać się silniejsza i bardziej niezależna. Pewnego dnia, podczas porannego spotkania, Sakura podeszła do Tsunade z prośbą, w której słychać było determinację.
– Tsunade-sama, proszę, trenuj mnie. Chcę być silniejsza i bardziej pomocna dla Naruto i Wioski – powiedziała Sakura, jej głos drżał z emocji.
Jun stała obok niej, a jej prośba była nieco inna.
– Matko, potrzebuję kilku wskazówek. Moje leki na narkolepsję stają się coraz mniej skuteczne, a nie chcę zwiększać dawki pigułek – dodała Jun z niepokojem w głosie.
Tsunade spojrzała na obie dziewczyny z powagą. Wiedziała, że obie są gotowe na ciężką pracę, ale Jun miała szczególne wyzwanie.
– Rozumiem wasze prośby. Sakura, będziesz trenować ze mną codziennie. Jun, musimy podejść do twojego problemu z innej strony – powiedziała Tsunade, patrząc na swoją córkę.
Jun spojrzała na Tsunade z zainteresowaniem.
– Jak to miałoby wyglądać? – zapytała.
Tsunade westchnęła głęboko, przygotowując się do wyjaśnienia.
– Możesz udoskonalić moją technikę Byakugō no In. Ta technika może pomóc ci stworzyć coś, co będzie zbierać twoją chakrę w jednym miejscu, na przykład na czole – zaczęła tłumaczyć Tsunade.
Jun była zaskoczona, ale jednocześnie zaintrygowana.
– Jak to miałoby działać? – zapytała z ciekawością.
– Twoja chakra jest powiązana z twoją chorobą. Musisz nauczyć się nie oddzielać jej od siebie. Kiedy uda ci się przebudzić pieczęć, twoja choroba zostanie zapieczętowana w niej, co zahamuje rozwój narkolepsji – wyjaśniła.
Jun była pełna nadziei. Wiedziała, że nie będzie to łatwe zadanie, ale była gotowa spróbować.
– To oznacza, że mogę kontrolować moją chorobę za pomocą chakry? – spytała z niepewnością.
Tsunade skinęła głową.
– Tak, ale będzie to wymagało dużo pracy i samodyscypliny. Musisz nauczyć się kontrolować swoją chakrę w taki sposób, by mogła ona działać na twoją korzyść.
Od tego momentu, Jun rozpoczęła intensywny trening pod okiem Tsunade. Każdego dnia uczyła się, jak zbierać i kontrolować swoją chakrę, pracując nad stworzeniem pieczęci, która mogłaby pomóc jej w walce z narkolepsją. Sakura również trenowała intensywnie, motywowana chęcią stania się silniejszą ninja.
[ . . . ]
Po kilku miesiącach intensywnego treningu, Jun, Misora i Tsunade zasiadły do wspólnej kolacji. Rozmowy toczyły się wokół codziennych spraw i postępów w treningach, kiedy Jun postanowiła podzielić się swoją decyzją.
– Matko, zdecydowałam, że chcę wyjechać do Sunagakure – oznajmiła Jun, przerywając chwilę ciszy przy stole.
Tsunade spojrzała na swoją córkę z zaskoczeniem.
– Do Sunagakure? Dlaczego? – zapytała z nutą niepokoju w głosie.
– Chcę tam trenować i poznać zakamarki świata, dopóki nie wrócę do wioski. To będzie około 2,5 roku – wyjaśniła Jun, starając się, by jej głos brzmiał pewnie.
Misora, siostra bliźniaczka Jun, natychmiast zaczęła ją dopingować.
– Jun, to wspaniały pomysł! Suna to idealne miejsce na rozwijanie swoich umiejętności – powiedziała z entuzjazmem.
Tsunade milczała przez chwilę, rozważając słowa córki. W końcu skinęła głową.
– Zgadzam się, ale pod jednym warunkiem – będziesz wysyłać mi raporty, jak idą twoje postępy z narkolepsją – powiedziała stanowczo.
Jun uśmiechnęła się z ulgą i zgodziła się.
– Oczywiście, matko. Będę regularnie informować o moich postępach – odpowiedziała.
Z tą decyzją, Jun rozpoczęła nowy etap swojego życia. Wyruszyła do Sunagakure, gotowa na nowe wyzwania i doświadczenia. Wiedziała, że przed nią wiele trudnych momentów, ale była zdeterminowana, by stawić im czoła. Sunagakure stało się dla niej nowym domem, miejscem, gdzie mogła kontynuować swoje treningi i pracować nad opanowaniem narkolepsji.
