WSZYSTKIE KREDYTY NALEŻĄ DO: Its.sunjyo NA INSTAGRAMIE!
|Ship: Gaara x Oc & Neji x Oc |
Orochimaru, w swoim dążeniu do stworzenia istoty idealnej, poświęcił życie siedemdziesięciorga dzieci. W końcu wpadł na pomysł stworzenia potomstwa z własnego DN...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
[ . . . ]
Po długim dniu spacerowania po wiosce i rozmowie z Misorą, Jun postanowiła zjeść coś pysznego w Ichiraku Ramen. Weszła do ulubionego miejsca, gdzie zawsze mogła liczyć na smaczny posiłek i chwilę wytchnienia.
Gdy tylko usiadła przy ladzie i zamówiła swoje ulubione ramen, usłyszała znajome głosy. Odwróciła się i zobaczyła Sakurę i Ino, które właśnie wchodziły do restauracji. Na widok Jun obie dziewczyny stanęły jak wryte.
— Jun-san! — wykrzyknęła Sakura z zaskoczeniem w głosie. — Nie wiedziałam, że już wróciłaś!
Ino również była zaskoczona, ale szybko się uśmiechnęła.
— Jun-san, tak dawno cię nie widziałyśmy! Jak minęły ostatnie lata?
Uśmiechnęła się szeroko, czując radość na widok swoich przyjaciółek.
— Cześć, Sakura, Ino. Tak, wróciłam dopiero dzisiaj. Spędziłam większość czasu w Sunagakure a ostatnie miesiące na treningu w Iwagakure. Siadajcie, zamówcie coś i opowiem wam wszystko.
Sakura i Ino usiadły obok Jun, zamawiając swoje ulubione ramen. Atmosfera w Ichiraku była przyjemna i pełna śmiechu, gdy zaczęły dzielić się swoimi historiami.
— Więc jak było w Sunagakure? — zapytała Ino, nachylając się z zaciekawieniem.
— Było intensywnie, ale nauczyłam się wiele nowych rzeczy — odpowiedziała Jun. — Moje techniki medyczne i kontrolowanie krwi znacznie się poprawiły. Udało mi się nawet opanować pieczęć „Krwawe Byakugo".
Sakura spojrzała na nią z podziwem.
— To niesamowite, Jun-san! — Zachwyciła się. —Czyli udało ci się zwalczyć narkolepsję?
Jun skinęła głową.— A co u was? Jakieś nowe misje?
Ino uśmiechnęła się szeroko.— Ostatnio pracowałam nad nowymi technikami sensorycznymi. A Sakura ciężko pracowała w szpitalu, pomagając Tsunade-sama.
Sakura dodała:
— Tak, było dużo pracy, ale cieszę się, że mogłam pomóc. Tsunade-sama jest świetnym mentorem.
Rozmawiały jeszcze długo, ciesząc się swoim towarzystwem i wspominając stare czasy. Dla Jun było to wspaniałe uczucie wrócić do domu i spotkać się z przyjaciółmi, którzy zawsze byli dla niej wsparciem.
Wieczór spędzony w Ichiraku był dla Jun wyjątkowy. Tęskniła za wioską, mimo tego, że była bardzo krótko przed jej wyjazdem.
[ . . . ]
Następnego dnia, wczesnym rankiem, Jun została wezwana do biura Hokage. Tsunade czekała na nią za biurkiem, przeglądając dokumenty. Gdy Jun weszła, jej matka podniosła wzrok i uśmiechnęła się lekko.
