Son Dans #Wattys2016

IBölüm 26I

Bölüm 26

"Leon beni dinler misin?"

"Neyi dinleyeyim Violetta? Sen... Sen benim kararıma niye saygı duymuyorsun? Niye Diego'yu araya sokuyorsun ya?"

Sabır dilercesine inledim. "Leon ben... Ben belki kıskanırsan geri gelirsin zannetmiştim. Yani, seninle birlikte başrolü paylaşmak öyle çok istiyorum ki."

Leon'un bakışları biraz yumuşamıştı. "Bende istiyorum ama yapamıyorum. Senden de tek istediğim buna saygı göstermen." dedi.

"Saygı gösteriyorum ama keşke yanımda olsan. Keşke Diego değil de seninle şarkı söylesem."

"Ha bir de o vardı değil mi? Diego'yla söyleyeceğin romantik şarkılar ve edeceğin romantik danslar."

Bakışları yine sertleşmişti.

Ne dengesiz bir insandı Tanrım! Bir an gülerken bir an somurtabiliyordu. Aynı şimdi olduğu gibi. Bakışları yumuşakken bir anda sertleşti.

"Leon! Seni sevdiğimi biliyorsun."

"Diego'yu da seviyordun. Ya şimdi? Beni seviyorsun."

"Ufak bir bölümü atlıyorsun. Ben evet, Diego'yu seviyordum, çok seviyordum ama sana âşık oldum tamam mı?"

"Tamam Violetta. Şimdi izin verirsen motor sürmek istiyorum." dedi.

Motor sahasındaydık ve birlikte yan yana yürürken tartışıyorduk. Diego'dan yardım istememe niye kızıyordu anlayamamıştım.

"Tamam." dedim buz gibi bir sesle ve arkamı dönüp gittim.

Eve vardığımda heyecanlı bir Francesca görmeyi ummuyordum tabii.

"Violetta, ne bu suratının hali ya? Neşelen biraz!"

Ona bir bakış attım. "Sevgilinle kavga etseydin senin de suratın böyle olurdu."

"Olur, böyle vakalar." dedi Francesca.

"Bak seni neşelendirecek bir şey söyleyeceğim."

Bıkkın bir biçimde "Söyle." dedim.

"Yarın mezun oluyoruz!" diye cıyakladı.

Sahiden... Yarın mezun oluyorduk. Yıllardır beklediğim an sonunda geliyordu. Okul bitiyordu ve üniversiteli olma yoluna gidiyorduk.

"Haklısın." dedim gülümseyerek.

"Neyse ben odama çıkıyorum."

Odama doğru yöneldim. Telefonumu çıkartıp Leon'un numarasını tuşladım ve kulağıma götürdüm. Leon telefonu açtığında ben yatağıma oturmuştum bile.

"Leon bak yanlış anlaşılmalara kapılmadan önce söyleyeyim Diego'dan başka yardım isteyecek kimsem yoktu. Ben seni seviyorum."

"Violetta bu konuda konuşmak istemiyorum. Yarın görüşürüz." dedi ve telefonu kapattı.

Kulağımda telefon öylece kalakaldım.

---

"Violetta! Hadi kalk artık kızım. İnanmıyorum ya. Bugün mezun olacak kişi ben miyim?"

Başımda bağıran annemin sesiyle gözlerimi araladım. Çok uykum vardı. Gece boyunca Leon'u düşünmekten uyuyamamıştım.

"Kalkıyorum anne tamam." dedim ve oflayarak kalktım.

Bugün kuaföre gidip saçımı yaptıracaktım ama ilk önce stüdyoya gitmeliydim. Orada halletmem gereken işlerim vardı.

Hem gösteriye de şunun şurasında ne kalmıştı ki? Yarından sonraki gündü işte.