Bölüm 40
Mis gibi poğaça kokusuyla uyanınca gözlerimi araladım ama yatağımdan kalkmadım. Artık evimdeydim ve bunun keyfini çıkartmak istiyordum.
Yatağımda gerindikten sonra kalktım ve gardırobuma gittim. Annem ben uyurken bavulumu boşaltmıştı. Bunun için ona teşekkür edecektim.
Altıma uçuk pembe siyah kuş desenleri olan eteğimi giydim. Onun üzerine de beyaz göğüs dekoltesi olan askılı bir tişört geçirdim.
Boynuma altın renginde kalın bir kolye taktım. Altıma da mor bağcıklı ve topuklu botlarımı giydim. Botlarımla aynı renkte olan deri mor ceketimi elime aldım ve aşağı indim.
Poğaça kokusu daha da yoğunlaşmıştı.
"Günaydın!" dedim şakıyarak.
"Bu sesi çok özlemişim. Biricik kızımın bize 'günaydın' diyerek şakımasını yani." dedi babam ve benim başımdan öptü.
"Bende varım ama. Bende şakırdım size." dedi Francesca mızmızlanarak.
Annem kaşlarını kaldırarak "Eminim. Sen şakımaktan çok Violetta'nın gittiği ilk iki hafta babanla benden beterdin. Yüzünden düşen bir parçaydı." dedi.
"Ooo. Birileri gitmemi istememişti anlaşılan." dedim ve Francesca'nın beline sarıldım.
O da bana dönüp gülümsedi. Hala üzerinde pijamaları vardı.
Birlikte masaya oturduk ve uzun zamandır hasretini çektiğim bir aile kahvaltısı yaptıktan sonra babam odasına kapandı.
Üzerinden dört yıl geçse bile huylu huyundan vaz geçmiyordu.
"Babanda gittiğine göre baş başayız. Şimdi bize daha derin konuları anlat bakalım." dedi annem.
"Ne anlatayım?"
"Buradan neden gittiğini biliyoruz. Amacına ulaşabildin mi bari onu söyle." dedi Francesca.
Koyu pembeye boyadığım dudaklarımı büzerek "Pek sayılmaz." dedim.
"Nasıl yani? Unutamadın mı?" dedi annem.
"Hayır. Ona bu kadar âşıkken dünyanın öbür ucuna bile gitsem unutamayacağım ben bunu anladım anne." dedim.
"Sende haklısın kızım. Sen Leon'un nasıl olduğunu biliyor musun?"
Omuz silkerek "Duydum birkaç şey. Onun adına üzülüyorum." dedim.
"Peki... Onunla konuşacak mısın?" diye sordu Francesca.
"Hayır. Şu an o güce sahip değilim. Ama sahip olduğum zaman konuşacağım."
"Yeniden birlikte olacak mısın?" dedi annem.
Bu en zor soruydu. Cevabını henüz ben bile bilmiyordum. Onunla yeniden birlikte olmayı istiyordum ama bazı konularda tereddütte kalıyordum.
Mesela, ya beni yine terk ederse? O zaman hiç toparlanamam.
"Bilmiyorum. Onunla birlikte olmak istiyorum ama ya beni terk ederse? Yine."
Francesca güldü. Bu gülüş mutlu değildi. Aksine üzgündü. "Violetta sana şu kadarını söyleyeyim, Leon çok fazla çöktü. Eminim sen onunla yeniden birlikte olursan seni hayatta bırakmaz."
"Bundan bu kadar emin misin?" dedi annem.
"Tabii ki. Sen Leon'u uzun zamandır görmüyorsun ama o bayağı kilo verdi, gözleri çöktü falan. Ruh gibi dolanıyor etrafta. Adeta tüm duygularını yitirmiş." dedi kardeşim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Dans #Wattys2016
Hayran Kurgu"Kalbinin atışlarını duyabiliyor musun? İşte o benim şarkım..." Kapak için Mrs_Melody'ye teşekkürler!
