Bölüm 25
"Violetta, kalk, kalk, kalk." diyen sesi duyunca gözlerimi açtım.
Francesca yatağımın başucunda durmuş bana bağırıyordu.
"Ne var Francesca? Saati görmüyor musun?" dedim.
"Bugün puanlar açıklanıp tercihler yapılacak!" diye resmen haykırdı.
Yatakta hızla doğrulup uyku mahmurluğunu üzerimden atmaya çalıştım. Bugün o gündü. Sonunda puanlar açıklanacaktı.
"Dur, dur kalkıyorum." dedim ve yataktan kalktım.
"Açıklanmış mı puanlar?" diye sordum.
Aslında ilk aklıma gelen soru bu olmalıydı ama neyse.
"Açıklanmış galiba. Bakmamız lazım." dedi.
---
"Anne ben bakamayacağım." dedi Francesca.
"Francesca! Sırada ben varım. Çabuk bak şuna." dedim sabırsızlıkla.
"Tamam ya tamam." dedi ve siteye kendi bilgilerini yazıp tıkladı.
İlk birkaç saniye boş boş ekrana baktı. Sonrasındaysa "Tutturdum! Puanım yetiyor! Tutturdum! Çabuk, çabuk benim tercih listeme bir numaraya yazın." diye bağırdı Francesca.
"Bekle kızım ya. Daha benimki var." dedim gülerek.
Ama dayanamayıp ona sarıldım. "Benim canım kardeşim. Seni tebrik ederim. İstediğin bölümü ve okulu tutturacak puanı aldın."
Francesca gülümsüyordu. "Hadi sıra sende."
Bilgisayarın başına oturdum ve ellerim titreye titreye kendi bilgilerimi yazdım. 'Git' butonuna tıklamadan önce derin bir nefes aldım ve tıkladım.
Tıkladığım an gözlerimi sımsıkı yumdum.
"Sonuç nasıl?" dedim gözlerim kapalı.
"Şey Violetta... Kendin bak istersen." dedi Francesca.
Sesi bir tuhaf çıkıyordu. Korka korka gözlerimi araladım ve sonuca baktım. Birçok sayıdan ve anlamsız şeylerden oluşsa bile bizim için bir anlamı vardı.
Bu... Bu mümkün değildi. Olamazdı. Böyle bir şey olamaz.
"Violetta olayın farkında mısın kızım?" dedi babam yavaşça.
"Baba... Baba ben neredeyse tam çıkartmışım."
Sesim Francesca'nın sesi gibi garip çıkıyordu.
"Tercihini nereye kullanacaksın?" dedi Francesca ve bana kendime bile sormaya korktuğum soruyu sordu.
Sahiden tercihimi nereye kullanacaktım? En büyük hayalim tabii ki yurt dışında psikoloji eğitimi görmekti. Ama ya Leon? O benim ülkeden gitmeme ne derdi?
Büyük ihtimalle bana destek olurdu ama yine de onu yalnız bırakmaya yüreğim el vermezdi ki.
Ama başkası için -Bu kişi Leon olsa bile- kendi hayallerimi erteleyemem. Her şeyden önce kendimi düşünmek istiyorum.
Bu düşünceler ışığında büyük bir kararlılıkla konuştum "Yurt dışına tercih yapacağım. İkinci tercihimi de buraya yazarız." dedim.
"Kızım emin misin?" dedi annem.
"Eminim anne. Bu benim en büyük hayalimdi."
dedim.
"Violetta, peki Leon'a ne olacak?" dedi
Francesca.
"Eğer beni dediği kadar çok seviyorsa bekler. Sadece dört yıl ve bunun yaz tatili de var." dedim.
Francesca gözleriyle beni süzdü. Sonra omuzlarını silkerek "Karar senin kararın." dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Dans #Wattys2016
Fanfic"Kalbinin atışlarını duyabiliyor musun? İşte o benim şarkım..." Kapak için Mrs_Melody'ye teşekkürler!
