Son Dans #Wattys2016

IBölüm 38I

Bölüm 38

Bugün mezuniyet günüm. Ama garip bir biçimde üzgünlük, burukluk... Ne bileyim içimde hiçbir duygu barındırmıyorum.

Liseden mezun olurken ki gibi hissetmiyordum. Hissedemiyordum. Adeta tüm duygularım çekilmişti.

Sabah kalktığımda birkaç kişiyle paylaştığım odamızda çok büyük bir telaş vardı. Hepimiz mezun olmasak bile mezun olanlarımıza yardım etmeye çalışanlar vardı.

"Saçlarıma ne yapacağım ya? Adam olmayacaklar." dedi telaşla Angela.

Uyku mahmurluğuyla onlara baktım. Acaba kaçta kalkıp hazırlanmaya başlamışlardı?

"Günaydın Violetta! Sence ne yapayım saçlarımı?" dedi Angela.

Güldüm yavaşça. Yeni uyandığım için kaslarımı hareket ettirirken zorlanıyordum.

"Düzleştir bence. Biraz daha iner en azından." dedim.

Mezun olacağım için heyecanlı olmak istiyordum. Heyecanlı sayılırdım asında ama ne bileyim öyle çok heyecanlı değildim. Sıradan bir gün gibi geliyordu bana.

"Sende kalk da giyin. Birazdan orada olmalıyız." dedi heyecanla Angela.

Başımı sallayıp kalktım. Kapımızın yavaşça tıklanmasıyla kimse kapıya gitmeyince ben gittim. Açtığımda karşımda Gavriella vardı.

Şaşkınca ona baktım. O geçen sene mezun olmamış mıydı? Ve ülkesine geri dönmemiş miydi?

"Gavriella..."

"Sürpriz! Bensiz mezun olabileceğini mi sandın?" dedi ve boynuma atladı.

Bende şaşkınlıkla ona sarıldım. Buradaki en yakın arkadaşlarımdan birisi benim için gelmişti buraya. Paha biçilemezdi.

"Çok özledim ya seni!" dedim cıvıldayarak.

Günüm bir anda güzelleşmeye başlamıştı.

Gavriella elimden çekerek beni odaya geri soktu ve yatağıma oturttu.

"Şimdi... Sana biraz makyaj yapmamız gerekecek. Saçlarını da yapacağız. Sahi! Sen ne giyeceksin?" dedi.

Omuz silkerek "Beyaz bir gömlekle siyah bir etek giyeceğim. Sade olmak istiyorum." dedim.

"Tamamdır. Kalk giyin o zaman. Sonra saçlarını falan yaparız. En son makyaj." dedi ve beni yerimden kaldırdı.

Bu kadar aceleye ne gerek vardı? Alt tarafı mezun oluyorduk.

Mezun... Ev... Eve dönüyordum yarın. Ben Arjantin'e dönüyordum. İşte bu tüm kanımın donmasına sebebiyet verecek bir cümleydi.

"Violetta iyi misin?" diyen Angela'yı duyunca hayal dünyamdan sıyrıldım ve başımı sallayıp dünden hazırladığım giyeceklerimi üzerime geçirdim.

"Müthişsin! Otur saçını yapalım." dedi Gavriella.

"Gavriella... O kadar fazla ayrıntıya girmek istemiyorum. Yani... Fazla abartma hatta saçlarım böyle kalsın."

"Olmaz öyle şey! Bugün senin en önemli günlerinden birisi. Hayatının bir nevi dönüm noktası." dedi.

Benim dönüm noktam yarın başlıyordu. Leon'u görünce... Ama tabii ki bunu Gavriella'ya anlatamazdım.

"Ama çok uğraşma tamam mı? Böyle de güzel gözüküyor saçlarım bence." dedim.

"Peki, huysuz prensesimiz peki." dedi ve saçlarımı yapmaya başladı.

Maşayla buklelerimi biraz düzeltti ve daha havalı gözükmesi için şekil verdi. Birazda sprey sıkıp sabitledi ve "Çok güzel oldu." dedi.

Aklıma bir anda Leon'un partisine gitmek için Francesca'nın makyajını yaptığım gece geldi. Belki aklıma gelmesi mantıksızdı ama...