දැන් වෙලාව නවයයි කාලයි..තව ආටිස්ට්ලා ගොඩක් අද රෑට පර්ෆෝම් කරන්න ඉන්නවා කියලා දැනෙද්දි හිතට අමුතුම සතුටක් ආවා.. මේක තමයි අවුරුද්දකට සැරයක් තියන ලොකුම මියුසික් ෆෙස්ටිවල් එක. දැන් ජයශ්‍රී ගියාට පස්සෙ එන්නෙ කවුද කියලා අපි තාම දන්නෙ නෑ..මම මගේ අතේ තිබ්බ කෝක් බෝතලෙන් උගුරක් කටට හලා ගත්තා. කොහෙද ඉතින් නිදහසේ බියර් කෑන් එකකටවත් වැඩේ දෙන්න බෑනෙ මේ හාල්පාරුවෝ ඉන්න නිසා.. මන් අපිට ටිකක් එහායින් ඉන්න ශවිරු අයියලා දිහා බැලුවා.
කට්ටියම කැප් දාගෙන ඉද්දි අමුතුම ලුක් එකක් තිබ්බෙ.. සිරාවටම අදුන ගන්න බෑ. මන් මුලදි මෙයාලා මේ කැප් දාගෙන ඉන්නෙ කවුරු හරි ප්‍රශ්න දාවි කියලා බයේ කියලා හිතුවට අපි ග්‍රවුන්ඩ් එක ඇතුලට ආවම නිශල්කයා කිව්වා ඔය සෙට් එක අද උදේ ඉදන්ම හිටියේ කැප් ගහගෙන ලු.. ඒ මොකද කියනවා නම් ඇත්තු සෙට් එකම කොණ්ඩෙ කපන්න ගිහින් තියෙන්නෙ එකට.. ඒකනෙ යකෝ මේ දාඩිය කාගෙන ඉන්න අස්සෙත් මුන් එකෙක්වත් නිකමටවත් කැප් එක ගලවන්නැත්තෙ. අනික මරු එක කියන්නෙ කට්ටියගෙම ශර්ට් වල බොත්තම් සේරම වගේ ගැලවිලා ගිහින් මේ වෙද්දි..ඒත් කැප් එක ඇස්වත් පේන්නෙ නැති ගානට දාගෙන ඉන්නෙ. අනේ ඉතින් පිස්සු ලභ්භෝ ටිකහ්! ඔය එක්කම බෑන්ඩ් එක ආයෙම ස්ටේජ් එකට ආවමත් එක්ක ක්‍රවුඩ් එක පිස්සුවෙන් වගේ කෑ ගහන්න ගත්තා.
"අම්මට යකෝ කසුන්!!" සිංදුවේ බීට් එක ගහලා වැඩිම ඕන්නම් තත්පර දෙක තුනක් යන්නැති..අපි හැමෝම කෑ ගැහුවා.
"මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ... කෝ කට්ටියගේ සද්දේ???" අපි සිංදුවේ ලිරික්ස් කියලා හයියෙන් කෑ ගැහුවා. මේ සිංදුව නම් පිස්සුවක්.
"මල් මිටක් තියන්න..ඔබ අතේ
මට කියා කොයින්ද..මල් වනේ
ජීවිතේ විසල්...නදී තෙරේ
තුරු හිසත් මලත් ඔබයි... මගේ
සොදුරු... කවි ලියාන හිත් කොනේ..
තාරුකා... වහින රාත්‍රියේ..
ගෙල වටේ ගිලී...හමා ඇදි...නළරැළී..
ඔබයි... මගේ
මල් මිටක් තියන්න.. ඔබ අතේ
මට කියා කොයින්ද..මල් වනේ
ජීවිතේ විසල්...නදී තෙරේ
තුරු හිසත් මලත් ඔබයි...මගේ
YOU ARE READING
රදළ | The Kandyan Aristocrats
Romansa"ඒ..අඩෝ...!! පගෝ- අර ඉන්නෙ ආර්යන් අයියද??" නිස්සා හැමිනෙන්න ගත්තම මමත් නොදැනුවත්වම ඔලුව වැනුවෙ තරහටද පුදුමෙටද කියලා මමවත් දන්නෙ නෑ. ආර්යන් අධ්‍රක්ෂ රෞරවවංශ....මාස එක හමාරකට විතර පස්සෙ අද තමයි ඉස්කෝලෙට පය ගැහුවෙ..තාත්තගෙ ෆැමිලි බිස්නස් වගයකට ඕසි ගියා...
