"ආයේ කියපන් බලන්න!! කියපන් යකෝ ඉතින්?!!" පිටිපස්සෙ බිත්තියේ දැනටම රතු පාටින් ලාවට පැල්ලම් වෙලා තියෙනවා දැකලා මම තවත් තදින් නෙමිත් කියන එකාගෙ කොණ්ඩෙන් ඇදලා උගේ ඔලුව බිත්තයට තියලා ගහගෙන ගහගෙන ගියේ උගේ ඇස් වල කලු බෝලේ හෙමින් සැරේ අතුරුදහන් වෙනවා බලාගෙන.
"ශාක්ය හුත්තෝ! අතෑරපන් යකෝ ඕකා මැරෙයි!" මාව පිටිපස්සට ඇදිලා යන්න හදන හැමපාරකම මම කරේ ටක්ගාලා මගේ අනිත් අතින් අරූගෙ බෙල්ල තදින් අල්ලගත්ත එක.
"නෑ ඉදපන්- අතෑරපන් යකෝ මාව! මොකද්ද තෝ කිව්වෙ?? මගේ නන්ගිගෙ එක රසයි??" මාව පිටිපස්සට ඇදිලා යනවත් එක්කම මම උගේ කොණ්ඩෙ හිස් කබලෙන් ගැලවිලා එන්නම ඇදලා ගත්තේ ඒ වේස බල්ලා ඇවිත් මගේ ඇගට බර වෙද්දි..ඒ එක්කම මම උගේ ඔලුව ආයෙම බිත්තියට ගැහුවේ තද රතු පාට පැල්ලමක් බිත්තියේ හිටිද්දි.
අන්තිමට වැදිච්ච පාරට නෙමිත්ගෙ ඇස් ගැස්සිලා ඌව ඇදගෙන වැටෙන්න යද්දි මන් මගේ ඉස්සරහ දත් ටිකේ දිව යවනගමන් හිනා වෙලා ඌව ආයෙම නැගිට්ටුවේ උගේ බෙල්ලෙ තිබ්බ අත තද කරන ගමන්- ඒ එක්කම මාව එකපාරටම හයියෙන් පිටිපස්සට තල්ලු වෙලා ගිහින් බිම වැටුණේ අනිත් පැත්තට තව අත් වගේකින් මාව හිරකරගනිද්දි..මම ඒපාර මගේ නිදහසේ තිබ්බ අත් දෙක දිහා ඇහි බැමත් එකතු කරන් බලන් උන්නා..තව ටිකයි තිබ්බෙ. තව එකපාරක් වැද්දුවා නම්- මම ආයෙම පාරක් මගේ ඔලුව උස්සලා මගේ දැන් ඉස්සරහා සිහිය නැතුව වැටිලා හිටපු නෙමිත්ගෙ මූණ හොලවන සාහිල් අයියා දිහා දත් මිටිකාගෙන බැලුවා.
"ශාක්ය මල්ලි..කාම් ඩවුන් යකෝ!"
"ගමිඳු අයියේ හොදින් කියන්නෙ මාව අතෑරපන්!"
"පිස්සු කතා කරන්නෙපා මල්ලි! වරෙන් මාත් එක්ක එළියට යන්න..තනුජ! උබලාටත් එක්ක කියන්නෙ වරෙන්!"
"අයුක! මෙන්න මූව පොඩ්ඩක් බලපන් මන් මුන් ටිකව අරන් යන්නම්." නෙමිත් ගාව හිටපු සාහිල් අයියා කතා කරාම අයුක අයියලායි තව රග්බි ටීම් එකේ කට්ටියකුයි එතන්ට ආවම සාහිල් අයියා නෙමිත්ව උන්ට බලා ගන්න කියලා බිම වැටිලා හිටපු මන් ගාවට දුවගෙන ඇවිත් මගේ ශර්ට් එකෙන් ඇදලා අරන් මාව නැගිට්ටුවේ මගේ කට දෙපැත්තෙන් තද කරලා අල්ලගනිද්දි..
YOU ARE READING
රදළ | The Kandyan Aristocrats
Romance"ඒ..අඩෝ...!! පගෝ- අර ඉන්නෙ ආර්යන් අයියද??" නිස්සා හැමිනෙන්න ගත්තම මමත් නොදැනුවත්වම ඔලුව වැනුවෙ තරහටද පුදුමෙටද කියලා මමවත් දන්නෙ නෑ. ආර්යන් අධ්රක්ෂ රෞරවවංශ....මාස එක හමාරකට විතර පස්සෙ අද තමයි ඉස්කෝලෙට පය ගැහුවෙ..තාත්තගෙ ෆැමිලි බිස්නස් වගයකට ඕසි ගියා...