"පුතා ශවිරු දැන් ඇති..! ශාක්‍යයි ඔයයි දෙන්නම එන්න." නෙට් එකේ හිටපු අපි දෙන්නටම කෝච් එන්න කිව්වම අපි දෙන්නා බෝලින් සෙශන් එක නැවැත්තුවා. ඒ ගමන්ම මම මගේ අතේ තිබ්බ බෝලෙ නිසල්කයාට දැම්මා.
"නිසලකයා අර තනුජයව ගනින් නෙට් එකට"
"එල!"
කෝච් ලගට යනගමන් හිටපු ශවිරු අයියා ග්ලව්ස් දෙක ගැලෙව්වම මම පුරුද්දට ඒ දෙක එයාගෙන් ගත්තම ශවිරු අයියා ලාවට මන් දිහා බලලා හිනා වුනා. මම මුලින්ම ක්‍රිකට් ගහන්න ගත්තෙ හතර වසරෙදි. එදා ඉදන්ම ටීම් එකේ එකට හිටියෙ මමයි ශවිරු අයියයි. මට තාම මතකයි අපි හැමෝම යාලුවො වෙච්ච විදිහ. හරියට බැලුවොත් එයාලා මාව යාලු කරගත්ත විදිහ.
ශවිරු අයියව නම් මට ආපු පලවෙනි දවසෙම නෝට් වුනේ ඌ එදා ග්‍රවුන්ඩ් එකට ආවෙ බොඩිගාඩ්ස්ලා තුන් දෙනෙක් එක්ක. ඒ දවස් වල ඡන්දෙ නිසා ඇමති පවුල් හෙන සීන් එකේ හිටියා කියලා මට මතකයි. ඉතින් අද වුනත් ඒක එහෙම්මමයි.. කොටින්ම කිව්වොත් ඡන්ද දවස්වලට ශවිරු අයියයි ඔය දේශාන්ලයි පාරෙ නිකන් පෙට්ටි කඩේකින්වත් කන්නෙ නෑ. කන්නෙ නෑ නෙවෙයි කන්න දෙන්නෙ නෑ. කැරි ආතල් තමයි ඉතින්. කොහොම හරි ශවිරු අයියා එදා ග්‍රවුන්ඩ් එකට ආපු ගමන්ම කලේ අර ගාඩ් එකට හිටපු තුන් දෙනාට අනේක විදියේ දසවද දීපු එක. මූ එක අන්කල් කෙනෙක්ට අර හිච්චි කකුලෙන් පයිනුත් ගහන්න ගිහින් එතනම ඇදගෙන වැටුනා. මේවා දැන් මතක් වෙද්දි ආතල් වුනාට එදා නම් මට මූව එපාම වෙලා තිබ්බෙ.
කොහොම හරි මම ප්‍රැක්ටිස් ඉවර වෙලා මාව ගන්න එනකන් ගේට් එකට වෙලා ඉද්දි මේ පරයා එකපාරටම ඇවිත් මගේ පිටිපස්සෙ ඉදන් කෑ ගැහුවා. මන් මොනා කරන්නද ඉතින් බය වෙච්ච පාරට මගේ අර ඇලුමීනියම් බෝතලෙන් මුගෙ ඔලුවට ගැහුවා. ගහපු පාරටද නැත්තන් රිදුන නිසාද කියලා දන්නෙ නෑ හැබැයි එදා මූ මුගේ අර තඩි බෝල ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන මන් දිහා බලන් හිටියා. කොහොම හරි ඒ වෙද්දි මගේ කාර් එකත් ඇවිත් තිබ්බෙ..මම ඉතින් කාර් එකට ගිහින් නැග්ගා ඇයි ඉතින් සොරි කියන්න මම මුකුත් කරේ නෑ නෙ. හැබැයි පහුවදා ප්‍රැක්ටිස් වලට මූ ඇවිත් හිටියෙත් නෑ.
YOU ARE READING
රදළ | The Kandyan Aristocrats
Lãng mạn"ඒ..අඩෝ...!! පගෝ- අර ඉන්නෙ ආර්යන් අයියද??" නිස්සා හැමිනෙන්න ගත්තම මමත් නොදැනුවත්වම ඔලුව වැනුවෙ තරහටද පුදුමෙටද කියලා මමවත් දන්නෙ නෑ. ආර්යන් අධ්‍රක්ෂ රෞරවවංශ....මාස එක හමාරකට විතර පස්සෙ අද තමයි ඉස්කෝලෙට පය ගැහුවෙ..තාත්තගෙ ෆැමිලි බිස්නස් වගයකට ඕසි ගියා...
