මායි ආර්යන් අයියයි සෙනඟ අස්සෙන් ටික දුරක් ඉස්සරහට ඇවිත් හිටියත් අපි දෙන්නට තාම අපි කලින් හිටපු තැන හොයා ගන්න බැරි වුණා.. මොකද අර අපි ගියපු විනාඩි පහළොවට එන්ට්‍රන්ස් එක කඩාගෙන මිනිස්සු මියුසිකල් එක අතුළට පැනලා දැන් ඇඟිල්ලක් ගහන්න තරම්වත් ඉඩක් නෑ..ඒ මදිවට අපිට එහා පැත්තෙ හිටපු එවුන් අම්බානෙකට වෙරි. උන්ට නටන්න තියා හිටන් ඉන්නවත් පණක්වත් තියෙනවද කියලා මට සැකයි. මොකද දැන් ටික වෙලාවක් තිස්සෙ දෙන්නෙක් තුන් දෙනෙක් ඇවිත් මගේ ඇගෙත් හැප්පිලා සොරි කියන්න කටවත් ඇරගන්න බැරුව උන් මගේ පිටටයි ඔලුවටයි පොඩි තට්ටුවක් දාලා ගියා..මම උන් දිහා ටික වෙලාවක් බලන් ඉදලා ආයෙම මගේ එහා පැත්තෙ ඉන්න ආර්යන් අයියා දිහා බැලුවා. මේ ඉන්නෙ අනිත් ගොන් වස්සා. නිකටින් දාඩිය බිංදු වැටෙනවා ඒත් ඌ නෙමෙයි කැප් එක ගලවන්නෙ. මම ඇස් දෙකත් හීන් කරන් ඉස්සරහා බලන් ඉන්න ආර්යන් අයියා දිහා බලන් හිටියා.. සිරාවටම මේ මිනිහා මගේ අත අතාරින්නෙත් නෑනෙ. නැත්තන් අර කැප් එක ඇදලා දාන්න තිබ්බා.
"ඒ මෙහ්!" මම මගේ අනිත් අතින් එයාගෙ සුදු පාට ශර්ට් එකේ අතින් ඇද්දා..දැන් නම් පොර බට්න්ස් දාන් හිටියට මට එයාගෙ අතේ බයිසෙප් ඒවා එහෙම දාඩිය නිසා ලාවට පේනවත් එක්ක. ඒ එක්කම වගේ ඉස්සරහ බලන් හිටපු ආර්යන් අයියා මන් දිහා බලලා මගේ පැත්තට බර වුණා.
"ම්ම්?" මන් ආර්යන් අයියා දිහා බලන් හිටියා.. කැප් එක දාන් ඉන්න නිසා මට ආර්යන් අයියාගෙ නහයෙන් පල්ලෙහා විතරයි දැන් පේන්නෙ.. එයාගෙ මූණේ දාඩිය බිංදු උඩ ඉදන් කම්මුල් දිගේ පහතට වැක්කෙරෙන විදිහ මන් බලන් හිටියා.
"දාඩිය නැද්ද? ඔය කැප් එක ගලවන්න." සිංදු වල සද්දෙයි මිනිස්සු කෑ ගහන සද්දෙයි නිසා ශුවර් එකටම එයාට මන් කියපු එක ඇහුණේ නැති නිසාද කොහෙදෝ ආර්යන් අයියා තවත් මගේ ගාවට බර වුණේ එයාගෙ කැප් එක ඇවිත් මගේ කම්මුලේ වැදෙද්දි..
"ඔය කැප් එක ගලවන්න..! දාඩිය නැද්ද..!" ඊටපස්සෙ මන් එයාගෙ කැප් එකේ ඉස්සරහ කෑල්ල අතින් ඇල්ලුවත් එක්කම වගේ ආර්යන් අයියාගෙ අත මන් හිතන්නත් කලින් ඇවිත් මගේ අත වටේ තද වුණාම මන් ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් එයා දිහා බැලුවා.. මෙච්චර වේගයක්?
YOU ARE READING
රදළ | The Kandyan Aristocrats
Romance"ඒ..අඩෝ...!! පගෝ- අර ඉන්නෙ ආර්යන් අයියද??" නිස්සා හැමිනෙන්න ගත්තම මමත් නොදැනුවත්වම ඔලුව වැනුවෙ තරහටද පුදුමෙටද කියලා මමවත් දන්නෙ නෑ. ආර්යන් අධ්‍රක්ෂ රෞරවවංශ....මාස එක හමාරකට විතර පස්සෙ අද තමයි ඉස්කෝලෙට පය ගැහුවෙ..තාත්තගෙ ෆැමිලි බිස්නස් වගයකට ඕසි ගියා...
