Chapter 1
"Tay, kain na po tayo," magalang na sabi ni Elliot.
Kakatapos lang ni Elliot na magluto ng isang pack ng instant noodles at limang pirasong tuyo. Iyon lang ang nabili niya sa perang binigay ng kanyang ama. Nag-aalala siya na baka mapagalitan siya nito dahil naulit na naman ang niluto niyang ulam. Ilang araw na rin silang kumakain ng instant noodles at tuyo.
Simulang umalis ang ina ni Elliot para maghanap ng trabaho sa ibang bayan ay ang kanyang ama na ang nag-alaga sa kanya. Sa edad niyang siyam na taong gulang ay marunong na siya sa gawain bahay.
Walang aasahan na iba si Elliot sa mga gawain bahay kundi siya lang dahil nag-iisa lang siyang anak ng kanyang mga magulang. Araw-araw ay wala siyang ginawa kundi maglinis sa maliit na bahay nila.
Kahit na gustong makipaglaro ni Elliot sa mga batang ka-edaran niya ay hindi niya magawa. Dahil siguradong papaluin na naman siya sa may puwetan ng kanyang ama gamit ang sinturon nito. Ilang beses na siyang nahuli ng kanyang ama na nakikipaglaro sa mga kalaro niya at lagi siyang pinagsasabihan na wag na wag siyang makipaglaro at maglinis na lang siya sa loob ng bahay nila.
Nakita ni Elliot na lumabas sa kuwarto ang kanyang ama na kakagising lang. Pungas-pungas pa ang mga mata nito at gulo-gulo pa ang itim na buhok nito. Wala itong suot na pang-itaas kaya naman kitang-kita niya ang makisig na katawan ng kanyang ama. Nakasuot lang ito ng maong na kupas na bihira lang nitong pinapalabhan sa kanya.
Nanatiling nakatayo si Elliot sa harap ng maliit na lamesa kung saan nakalagay sa isang plato ang niluto niyang instant noodles at sa tabi nito ay ang limang pirasong tuyo na hindi naman kalakihan. Kasing lang ng hintuturo ang limang pirasong tuyo na binili niya sa tindahan ni Aling Esmee.
Pinanuod ni Elliot ang kanyang ama na seryosong pinagmasdan ang nasa ibabaw ng lamesa. Napabaling ang tingin nito sa kanya na hanggang ngayon ay seryoso ang mukha nito.
"Heto na naman ba ang papakain mo sa akin?" seryosong tanong ni Mando.
Napahawak na lang si Mando sa kanyang ulo dahil kumikirot na para bang binibiyak ang ulo niya dahil sa dulot ng hangover. Nakipag-inuman siya kagabi sa mga kabarkada niya dahil birthday ng isa niyang kaibigan na si Jun.
Hindi na alam ni Mando kung anong oras na siyang nakauwi. Naalimpungatan na lang siya kaninang madaling araw dahil nararamdaman niyang may nagpupunas ng medyo maligamgam na tubig sa kanyang katawan. Nakita niya na si Elliot ang anak ng kanyang asawa sa ibang lalaki ang nagpupunas sa kanyang katawan. Pagkatapos siyang punasan nito ay parang nahimasmasan siya at medyo nawala ang kanyang pagkalasing.
"Tay, 'yan lang kasi ang nabili ko sa perang binigay mo sa akin. H-hindi na kasi ako puwedeng umutang sa tindahan ni Aling Esmee, dahil hindi niyo pa raw nababayaran ang utang ninyo," paliwanag ni Elliot.
Magkahawak ang kamay ni Elliot sa may likuran niya at nakatingin siya sa kanyang ama na unti-unting nagbabago ang ekspresyon ng mukha nito. Mula sa seryosong ekspresyon ng mukha nito ay nanlilisik ang mga mata nito nakatingin sa kanya.
Nagulat na lang si Elliot ng bigla siyang sinabunutan ng kanyang ama. Napahawak siya sa kanang kamay ng kanyang amang na mahigpit na nakasabunot sa kanyang buhok. Ramdam na ramdam niya ang sakit na parang mabubunot ang kanyang buhok sa kanyang anit dahil sa sakit ng pagkakasabunot ng ama niya.
Kitang-kita ni Elliot na nanlilisik ang mga mata ng kanyang ama na nakatingin sa kanya. Nagsisimula ng mangilid ang kanyang luha sa mga mata niya dahil nasasaktan na siya sa pagkakasabunot ng kanyang ama.
"Pinagloloko mo ba ako? Ilang araw mo na ako pinapakain ng ganito? Tangin*ng buhay to!" galit na sabi ni Mando.
Mahigpit pa rin ang pagkakasabunot ni Mando sa makapal na buhok ni Elliot. Kitang-kita niya ang pamumula ng maamong mukha nito at pangingilid ng luha sa mga mapupungay na mata nito dahil sa ginawang pagsabunot niya. Bigla na lang niya itong itinulak at nakita niyang napadaig sa sakit sa pagkabagsak sa sahig si Elliot.
Ginawa ni Mando iyon dahil nararamdaman na naman niya ang kakaibang pagnanasa niya sa anak ng kanyang asawa na si Elliot. Hindi niya maitatanggi na sobrang maamo ang mukha nito na para bang nakikita niya ang kanyang asawa na si Marian.
Hindi maitatanggi ni Mando na parang lalaking bersyon ng kanyang asawa si Elliot. Sa kutis na mala-porselana, ang mapupungay na mga mata, ang itim na itim na bagsak na buhok at ang maamong mukha nito na para bang pinaglihi ito sa mukha ng anghel. Naalala niya bigla ang napag-usapan nila ng mga kabarkada niya kagabi tungkol ay Elliot.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"Pareng Mando, kamusta na pala ang anak-anakan mo na si Elliot?" ngiting sabi ni Chan.
Napakunot noo na napatingin si Mando sa kanyang kaibigan na si Chan. Nagtaka siya kung bakit bigla nitong kinamusta si Elliot na anak ng kanyang asawa sa ibang lalaki.
Tinanggap ni Mando si Elliot kahit na hindi niya ito tunay na anak dahil masyado niyang mahal ang kanyang asawa na si Marian. Kahit na nabuntis ito ng ibang lalaki dahil na rin sa trabaho nito bilang isang pokpok sa may bar sa bayan ng San Roque ay tinanggap pa rin niya ito.
Si Mando ang lahat ng gumastos sa pangangailangan ni Marian habang nagbubuntis ito. Hanggang manganak ito ay siya rin ang nagbayad gastusin sa hospital. Hindi na lang niya pinapansin ang mga pang-aasar ng mga kabarkada niya na martir at tanga raw siya.
Inaamin naman ni Mando na martir at tanga siya sa pag-ibig. Masyado niyang mahal si Marian na kahit nagmumukha na siyang tanga dahil nagkaanak ito sa iba ay mahal pa rin niya ito.
"Ayos naman siya," tugon ni Mando.
Ibinaling ni Mando ang tingin niya sa kanyang hawak na bote ng beer at inilapit niya ito sa kanyang bibig at ininom niya ang laman nito. Agad na gumuhit ang malamig na beer sa kanyang lalamunan. Naalasahan din niya ang pait ng lasa ng beer na ininom niya. Kanina pa siya nakikipag-inuman kaya medyo tinatamaan na siya dahil bumabaha ng beer ngayon sa kaarawan ng kanyang kaibigan na si Jun.
"Pare hindi mo ba napapansin na parang pinagbiyak na bunga sila Marian at anak nito na si Elliot?" ngising sabi ni Chan.
Matagal na napapansin ni Chan na sobrang hawig na hawig sila Elliot at ina nitong si Marian. Kapag napapadaan siya sa bahay ng kanyang kaibigan na si Mando ay agad niyang tinatawag si Elliot at bibigyan ng lollipop.
Aliw na aliw si Chan sa anak ni Marian. Sobrang magalang at mala-anghel ang mukha nito. Lalo siyang natutuwa sa mala-porselana ang kutis nito na minana sa ina nitong si Marian.
