𝙲𝙻𝙸𝙲𝙺𝚂 𝙰𝙽𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂 | 𝙲𝙾𝙼𝙿𝙻𝙴𝚃𝙴𝙳 ✓

chapter 55

Isabella's POV

Pagod na pagod ako sa mga nangyayari nitong mga nakaraang araw, pero hindi ako puwedeng sumuko ngayon. Nangako kami ni Alex na haharapin namin ito nang magkasama-lahat ng hirap, lahat ng sakit, at lahat ng pagkalito. Alam kong sa dulo ng lahat ng ito, may kalinawan, may kapatawaran, at sana... may pagmamahal.

Nandito ako ngayon sa kwarto, hawak ang isang lumang diary ng lola ko na natagpuan ko sa attic. Habang binabasa ko ang bawat pahina, para akong nalulunod sa mga alaala ng nakaraan na tila binabalot ng mga lihim na hindi ko inaasahan.

"Isa?" si Alex iyon, bumukas ang pinto nang dahan-dahan at sumilip siya sa loob.

"Hey," mahina kong sagot, inaangat ang tingin mula sa mga pahina ng diary.

Pumasok siya, dala ang isang tray ng snacks at juice. "Nag-break ka na ba? Alam kong matagal ka nang nagbabasa diyan."

Umiling ako, sabay ngiti nang kaunti. "Hindi pa. Pero I guess I need a break. Kailangan ko rin yata ng konting lakas."

Umupo si Alex sa tabi ko at nilapag ang tray. "You know, you don't have to figure everything out alone. Kaya nga ako nandito, diba?"

Tumango ako. "I know. Pero minsan, parang sobrang bigat ng lahat. Yung mga nalaman ko sa diary ni lola... parang ang daming tanong na hindi ko pa alam kung kaya kong sagutin."

Hinaplos ni Alex ang likod ng kamay ko, at naramdaman ko ang konting ginhawa sa simpleng gesture na iyon. "Ano bang nalaman mo?"

Huminga ako nang malalim bago sumagot. "May mga sinulat si lola tungkol sa isang pamilya na dati nilang mga kaibigan, pero something happened that caused them to cut ties. And it's all connected sa mga nangyayari ngayon sa atin-sa akin. Hindi ko pa buo ang picture, pero..."

"Pero?" tanong ni Alex, hinihintay ang mga susunod kong sasabihin.

"Pero I think it has something to do with the person na nag-spread ng rumors about my family online. Parang may deep-rooted na issue na nagmumula sa past na hindi pa namin naiintindihan."

Tahimik lang si Alex, halatang iniisip ang bawat salitang binanggit ko. Naramdaman kong hinihigpitan niya ang hawak sa kamay ko, as if assuring me na hindi ako nag-iisa sa laban na ito.

"Isa," malumanay niyang sinabi, "kung anuman ang mga sikreto ng nakaraan, siguradong mahirap man yan, kakayanin natin. Together."

Tumango ako, kahit na ang bigat ng mga nadiskubre ko ay parang isang bundok na nasa harap ko ngayon. Pero totoo ang sinabi ni Alex-hindi ako mag-isa. And for the first time in a while, I felt like maybe, just maybe, I could get through this.

*****

Alexander's POV

Habang tinitingnan ko si Isa na nagbabasa ng mga pahina ng diary na hawak niya, hindi ko maiwasang mag-isip ng mas malalim. Ang daming nangyayari sa buhay namin ngayon, and as much as I want to protect her, alam kong may mga bagay na kailangan naming harapin together.

"Bakit kaya ang daming secrets ang mga pamilya natin, no?" tanong ni Isa bigla, breaking the silence.

Nagkibit-balikat ako. "Siguro kasi takot silang masaktan tayo o masira ang mga relationships na meron tayo ngayon. Or maybe... they're just trying to protect us in their own way."

She nodded slowly. "Pero minsan, parang mas nakakasama ang pagtatago ng mga bagay. Kaya tuloy tayo ngayon ang nahihirapan."

"Yeah," sagot ko, looking into her eyes. "Pero at least, tayo naman ang gumagawa ng paraan para malaman ang totoo. Hindi natin iiwan na parang wala lang ang mga tanong na yan."