Isabella’s POV
Ang araw na iyon ay puno ng magkahalong emosyon. Mula nang magtagumpay ang fundraising event, nagkaroon kami ng mga pagkakataon na magplano para sa mga susunod na hakbang. Sa mga nakaraang linggo, abala kami sa pagpaplano ng mga bagong proyekto para sa foundation at paghahanda sa mga kinakailangang dokumento at permits. Ang bawat hakbang ay isang pagsubok, ngunit sa bawat hakbang din ay nakikita namin ang mga bunga ng aming pagsisikap.
Ngayon, habang ako ay nasa opisina, nag-aasikaso ng mga papeles, naramdaman ko ang pangangailangan na magpahinga saglit. Tinawag ko si Alexander para mag-usap ng ilang minuto tungkol sa mga susunod na plano ng foundation.
“Alex, kailangan nating pag-usapan ang mga susunod na hakbang ng foundation. Ang mga proyekto natin ay dapat na maging maayos at epektibo,” sabi ko, habang tinitingnan ang mga dokumento sa aking mesa.
“Oo, Isa. Meron akong mga bagong ideya para sa mga proyekto natin. Gusto kong malaman mo ang mga ito,” sagot niya, habang inilalabas ang kanyang laptop at nagsimula ng presentation.
Naupo kami sa harap ng computer habang ipinapakita niya ang kanyang mga ideya. Ang mga plano ay kinabibilangan ng mga bagong outreach programs, community engagement activities, at mga partnerships sa iba't ibang organisasyon. Ang layunin ay hindi lamang para sa pagpapalawak ng aming network kundi para rin sa pagpapabuti ng mga serbisyo at tulong na ibinibigay namin.
“Ang mga ideyang ito ay magdadala sa atin sa mas mataas na antas ng pagtulong. Ang mga outreach programs ay makakatulong sa mga komunidad na walang sapat na resources. At ang partnerships natin ay magbibigay ng mas maraming oportunidad,” paliwanag ni Alexander.
Tumango ako habang nakikinig. “Mukhang maganda ang mga plano mo, Alex. Kailangan nating tiyakin na maipatupad ito ng maayos. Magkakaroon tayo ng mga meetings sa mga partners at stakeholders upang ipresenta ang mga ideyang ito.”
*****
Matapos ang meeting, tinanggap ko ang tawag mula kay Rica. Nagtataka ako kung anong balita ang dala niya. Palibhasa'y matagal na kaming hindi nagkakausap ng personal, nagkaroon kami ng pagkakataon na mag-catch up.
“Isa, kailangan kong magbigay ng update tungkol sa mga volunteers. May mga bagong development na kailangan mong malaman,” sabi ni Rica sa telepono.
“Anong mga developments?” tanong ko, habang nag-aasikaso ng iba pang gawain sa opisina.
“May mga bagong volunteers na sumali sa atin, at may mga iba ring gustong makipagtulungan sa mga proyekto natin. Ang ilan sa kanila ay mga eksperto sa kanilang larangan at maaaring makatulong sa ating mga plano,” sagot niya.
“Wow, magandang balita 'yan, Rica. Kailangan natin silang isama sa mga meetings at i-brief tungkol sa ating mga proyekto. Salamat sa pag-update sa akin,” sabi ko, habang nagtatala ng mga detalye.
-----
Isang linggo ang lumipas at nagkaroon kami ng pagkakataon na bisitahin ang isang komunidad na makikinabang mula sa aming bagong outreach program. Ang lugar ay nasa malalayong bahagi ng lungsod, at makikita ang mga kabataang nangangailangan ng tulong sa kanilang pag-aaral at iba pang pangangailangan.
Habang nagmamaneho papunta sa komunidad, kasama ko si Alexander, si Rica, at ang ilang volunteers. Ang mga kasamahan namin sa foundation ay abala sa paghahanda ng mga gamit at supplies para sa mga bata.
“Isa, excited akong makita kung paano natin matutulungan ang mga bata rito,” sabi ni Alexander habang tinutulungan ang mga volunteers na mag-set up.
“Oo, Alex. Ang layunin natin ay magbigay ng tulong at inspirasyon sa kanila. Sana ay magbigay tayo ng positibong epekto sa kanilang buhay,” sagot ko, habang tinitingnan ang mga volunteers na abala sa paghahanda.
Matapos ang ilang oras ng paghahanda, dumating ang mga bata kasama ang kanilang mga magulang. Ang mga ngiti sa kanilang mga mukha ay nagbibigay ng kasiyahan sa amin. Nagkaroon kami ng mga activities, mga workshops, at mga supplies na ibinigay sa kanila. Ang mga bata ay nagkaroon ng pagkakataon na matuto at mag-enjoy sa mga games at workshops na inihanda para sa kanila.
*****
Matapos ang matagumpay na outreach program, nagkaroon kami ng pagkakataon na makipagkita sa mga bagong partners at stakeholders para sa mga susunod na proyekto. Ang mga meetings ay puno ng mga diskusyon at brainstorming sessions upang matiyak na magiging matagumpay ang aming mga plano.
“Isa, kailangan nating tiyakin na ang bawat detalye ay maayos na planado. Ang mga partners natin ay may mga valuable insights na makakatulong sa atin,” sabi ni Rica habang tinutulungan kami sa preparation para sa mga meetings.
“Tama ka, Rica. Ang bawat feedback at ideya ay mahalaga sa atin. Kailangan nating pahalagahan ang bawat opinyon upang mas mapabuti pa ang ating mga proyekto,” sagot ko, habang nag-aasikaso ng mga documents para sa meetings.
Habang ang mga meetings ay nagiging mas produktibo, ramdam namin ang pag-asa at excitement sa bawat hakbang. Ang foundation ay patuloy na lumalago at nagiging inspirasyon sa maraming tao.
-----
Sa mga huling linggo ng buwan, nagkaroon kami ng maraming preparasyon para sa mga susunod na proyekto. Ang mga volunteers ay abala sa paghahanda ng mga supplies, ang mga partners ay nagbigay ng kanilang mga final feedback, at kami ay nagtrabaho ng mabuti upang tiyakin na magiging maayos ang lahat.
Isang araw, habang nag-aasikaso ako ng mga huling detalye, nagkaroon kami ng pagkakataon na mag-usap ni Alexander tungkol sa aming mga personal na plano.
“Isa, kailangan nating maglaan ng oras para sa ating sarili sa kabila ng lahat ng abala. Mahalaga na mapanatili natin ang balance sa pagitan ng trabaho at personal na buhay,” sabi ni Alexander habang kami ay naglalakad sa paligid ng opisina.
“Tama ka, Alex. Paminsan-minsan, kailangan nating magpahinga at maglaan ng oras para sa ating sarili. Ang ating kalusugan at relasyon ay mahalaga rin,” sagot ko, habang tinitingnan ang mga dokumento.
*****
Sa kabila ng lahat ng mga pagsubok at tagumpay, natutunan naming mahalin ang bawat hakbang ng aming paglalakbay. Ang foundation ay patuloy na lumalago at nagiging inspirasyon sa maraming tao. Ang mga bagong proyekto at partnerships ay nagbibigay ng bagong pananaw at oportunidad para sa amin upang magpatuloy sa aming misyon.
Ang mga plano para sa hinaharap ay puno ng pag-asa at positibong pananaw. Ang bawat hakbang na ginagawa namin ay nagdadala sa amin ng mas malapit sa aming mga pangarap. Ang foundation ay naging simbolo ng dedikasyon, pagmamalasakit, at pag-asa para sa lahat.
Sa pagtatapos ng araw, nagpasalamat kami sa bawat pagkakataon at suportang natamo namin. Ang paglalakbay namin ay hindi natatapos dito; ito ay patuloy na magpupursige para sa mas magandang kinabukasan. Ang bawat hakbang ay isang paglalakbay patungo sa mas malaking layunin at mas magandang mundo para sa lahat.

YOU ARE READING
𝙲𝙻𝙸𝙲𝙺𝚂 𝙰𝙽𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂 | 𝙲𝙾𝙼𝙿𝙻𝙴𝚃𝙴𝙳 ✓
أدب المراهقينSa panahon kung saan ang social media ang nagiging tulay sa mga relasyon, nagkakilala sina Alexander Ryan Carter, isang labing-pitong taong gulang na photographer na may hilig sa pagkuha ng mga sandali sa pamamagitan ng kanyang lens, at Isabella Eli...