𝙲𝙻𝙸𝙲𝙺𝚂 𝙰𝙽𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂 | 𝙲𝙾𝙼𝙿𝙻𝙴𝚃𝙴𝙳 ✓

chapter 17

Alexander’s POV

Simula nang malaman ko ang tungkol sa post na iyon, hindi ako mapakali. Kahit ilang beses kong tinanong si Isa kung anong nangyari, halatang hirap siyang magsalita. Sinasabi niyang okay lang siya, pero kitang-kita ko sa mga mata niya na may bumabagabag sa kanya.

Nasa library ako, nagre-research para sa isang project, pero hindi mawala sa isip ko ang mga nangyayari kay Isa. Gusto kong malaman kung sino ang gumawa ng post na iyon, at bakit nila gustong saktan si Isa nang ganun. Alam kong malaki ang epekto ng social media sa kanya, at sa pagkakataong ito, tila ginagamit ito ng iba para sirain siya.

Bigla akong napaisip. Baka may makuha akong clues sa mga comments at reactions ng mga tao sa post. Kinuha ko ang phone ko at muling binuksan ang link. Habang binabasa ko ang mga komento, mas lalo lang akong nagalit. Ang daming tao ang nagsasabi ng kung ano-ano, kahit hindi naman nila alam ang buong kwento.

Sa isang comment, may nagbanggit tungkol sa isang lumang account na tila na-hack kamakailan lang. Nagsaliksik ako at nakita ko ang account na iyon—isang dating dormant na account na bigla na lang naging active.

"Sino ka?" bulong ko sa sarili ko habang tinitingnan ang mga post. Lahat ng posts ay tungkol kay Isa, at tila alam na alam ng may-ari ng account ang mga bagay na hindi dapat alam ng ibang tao. "This isn’t just some random troll. This is personal."

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Kinuha ko ang jacket ko at mabilis na lumabas ng library. Kailangan kong malaman ang sagot. Kailangan kong protektahan si Isa, at kailangan kong harapin kung sino man ang nasa likod nito.

*****

Isabella’s POV

Nandito ako sa loob ng kwarto ko, nakatingin lang sa kisame. Pakiramdam ko, unti-unti akong nilalamon ng mga alaala ng nakaraan. Hindi ko akalain na aabot sa ganito ang lahat. Akala ko, ligtas na ako sa mga anino ng nakaraan ko, pero mali pala ako.

Nagsimula akong mag-type sa phone ko, at sinimulan kong sulatin ang lahat ng nararamdaman ko. Writing has always been my escape. Sa bawat letra, tila nailalabas ko ang bigat na dinadala ko.

*“Sa bawat lihim na pilit kong tinatago, kasabay nito ang takot na baka isang araw, ilalabas din ito ng mundo. Ang mga sugat ng nakaraan, hindi man kita sa labas, ay nararamdaman ko pa rin sa bawat araw. Hanggang kailan ba ako magtatago? Hanggang kailan ba ako magpapanggap na okay lang?”*

Nang matapos ko ang sinusulat ko, ramdam ko ang bahagyang gaan sa dibdib ko. Pero alam kong hindi ito sapat. Kailangan kong harapin ang takot ko, kahit na hindi ko pa alam kung paano sisimulan.

Tumunog ang phone ko, at nakita kong may message mula kay Alex.

"Isa, we need to talk. May nalaman ako."

Kinabahan ako sa nabasa ko. Ano kaya ang nalaman niya? Hindi ko mapigilan ang mabilis na tibok ng puso ko habang hinihintay ko ang sagot niya. Sa pagkakataong ito, alam kong kailangan ko na talagang maghanda. Darating na ang araw na matagal ko nang iniiwasan.

-----

Alexander’s POV

Nagpunta ako sa isang lugar na tahimik at malayo sa mga mata ng ibang tao. Kailangan ko ng oras para maisip ang mga sunod na hakbang. Nang makita ko si Isa na paparating, kita ko sa mukha niya ang takot at kaba.

“Alex, ano ang nalaman mo?” tanong niya habang lumalapit siya sa akin.

Huminga ako ng malalim. “Isa, I think I found something. May account na nagsimula nang mag-post tungkol sa’yo. Hindi ko alam kung paano nila nakuha ang impormasyon na iyon, pero alam ko na hindi ito galing sa labas. Someone close to you might be involved.”

Nakita ko ang pagpatak ng luha sa mga mata niya. “Alex, hindi ko alam kung sino ang gumagawa nito. Pero natatakot ako… hindi ko na alam kung kanino pa ako pwedeng magtiwala.”

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Gusto kong sabihin sa kanya na kaya kong ayusin ang lahat, pero hindi ko rin alam kung paano. Sa halip, hinawakan ko ang kamay niya at tiningnan siya ng diretso sa mata.

“I won’t let them hurt you, Isa. We’ll figure this out together. Pero kailangan kong malaman ang lahat para matulungan kita. Please, tell me the truth.”

Tahimik siya ng ilang sandali, tila pinipilit ang sarili na magpakatatag. Nang magsimula siyang magsalita, alam kong ito na ang simula ng pagbubunyag ng lahat.

*“Alex, there’s something I’ve been hiding from you… from everyone. It’s about my past. And I think it’s time you know the truth.”*

ano kaya itooo?????