Isabella's POV
Pagkalipas ng ilang linggo ng tahimik na imbestigasyon, napansin ko ang malaking pagbabago sa paligid. Parang bawat hakbang na ginagawa namin ni Alexander ay mas nagiging delikado. Nariyan ang pakiramdam na parang laging may nakamasid sa amin, at hindi ko mapigilang kabahan.
“Isa, kailangan nating mag-ingat,” bulong ni Alexander habang magkasama kaming naglalakad sa campus. His voice was low, pero ramdam ko ang alalahanin niya. “May mga kakaibang bagay akong napansin nitong mga nakaraang araw.”
“Like what?” tanong ko, kahit na alam kong halos pareho lang ang nararamdaman namin. Halos sabay kaming nagkatinginan, at ramdam ko na nag-aalala rin siya sa mga bagay na unti-unting lumalabas. Hindi naman kami mga detective, pero para sa akin, parang gano’n na ang ginagawa namin.
“May mga tao sa paligid na tila sinusubaybayan tayo,” sagot niya, na nagpakaba lalo sa akin. “Hindi ko sila kilala, pero napansin ko silang sumusunod sa atin. Laging present kahit saan tayo pumunta.”
Hindi ko alam kung dapat ba akong matakot o mas lalo lang maging determinado sa ginagawa namin. “Baka paranoid lang tayo?” tanong ko, pilit na nagpapatawa kahit na alam kong may katotohanan sa sinabi niya.
“Hindi ako paranoid, Isa,” sagot niya, at seryoso siyang tumingin sa akin. “Hindi natin alam kung gaano kalalim ang mga taong sangkot dito. Baka mas malaki pa ito sa iniisip natin.”
Tumango ako. Alam kong totoo iyon. Hindi lang ito simpleng kwento ng mga lihim na tinatago ng ilang taon. Tila may mga makapangyarihang tao na ayaw ipalabas ang katotohanan.
“Kailangan lang natin mag-focus sa mga ebidensya,” sabi ko habang hinawakan ko ang braso niya. “Walang makakapigil sa atin, Alex. Kung ano man ang mangyari, kailangan nating ipaglaban ang katotohanan.”
Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa library. Dito namin madalas ginagawa ang mga research namin tungkol sa mga tao at mga pahiwatig na natutuklasan namin. Sa bawat pahina ng mga dokumento, mga litrato, at mga files na nakuha namin, mas lumalalim ang koneksyon ng lahat.
“Ito na yata ang pinakamalalim na misteryong na-involve tayo,” sabi ko habang nag-scroll ako sa laptop ko. “Hindi ko akalaing aabot tayo sa ganito.”
“Wala na tayong choice ngayon,” sagot ni Alexander habang binubuklat niya ang mga papeles sa harap namin. “Hindi na ito tungkol sa mga simpleng problema ng pamilya mo. May mga tao na gustong itago ang isang bagay, at kailangan natin itong malaman.”
Alexander's POV
Habang abala si Isabella sa laptop niya, hindi ko maiwasang mapansin ang bigat ng sitwasyon. Minsan iniisip ko kung tama bang pinasok namin ito, pero kapag naaalala ko ang mga nangyari, alam kong hindi na kami puwedeng umatras.
“Isa, I think we’re getting closer,” sabi ko habang inilabas ko ang bagong mga dokumento na nakuha ko mula sa isang source. “Look at this.”
Lumapit siya at tiningnan ang mga papel. “What’s this?” tanong niya, halatang naguguluhan. Pero nang mabasa niya ang mga pangalan sa listahan, nagbago ang expression niya. “These are... the same names we’ve seen before.”
“Exactly,” sagot ko. “These people... they’re involved in more than just spreading rumors about your family. They’ve been pulling strings behind the scenes for years.”
Napabuntong-hininga siya. “This is getting scarier, Alex. Hindi lang ito tungkol sa akin at sa pamilya ko. Parang isang malaking conspiracy ang nabubuo sa harap natin.”
“Pero kailangan nating malaman ang totoo, Isa. Hindi tayo puwedeng umatras ngayon.”
“Pero paano kung mas malalim pa ito sa inaasahan natin? What if... masyadong malaki ito para sa atin?”
YOU ARE READING
𝙲𝙻𝙸𝙲𝙺𝚂 𝙰𝙽𝙳 𝙷𝙴𝙰𝚁𝚃𝚂 | 𝙲𝙾𝙼𝙿𝙻𝙴𝚃𝙴𝙳 ✓
Teen FictionSa panahon kung saan ang social media ang nagiging tulay sa mga relasyon, nagkakilala sina Alexander Ryan Carter, isang labing-pitong taong gulang na photographer na may hilig sa pagkuha ng mga sandali sa pamamagitan ng kanyang lens, at Isabella Eli...