Masked Feelings

Chapter Fifty-One

A/n:

Another chapter na kailangan nyo ng tissue. Hindi naman sya super nakakaiyak pero magready na lang kayo in case maiyak kayo.

Make sure na nakikinig kayo sa bgm para mas dama nyo yung bawat lines.

Okay?

Good luck and enjoy, my bloomies!!

************

J H O A N N A

"Jho? Huy!"

Nagulat ako at napakurap-kurap nang biglang may pumitik sa harap mismo ng mukha ko. Pero mas nagulat ako nang makita ko ang mukha ni Staku sa harap ko na kunot noong nakatingin sa'kin.

"Okay ka lang?" Tanong pa nya. "Bigla kang natulala dyan."

Napakurap-kurap ako ulit at napalunok. Ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko na parang may mga kabayong nagkakarerehan sa loob nito.

Pochiiii!!!

Tumikhim ako at nag-iwas ng tingin sa kanya. Yung pisngi ko ramdam ko ang pamumula ngayon.

"U-Uhm... s-sorry. M-May na..n-naalala lang ako." T*ng*na, Jho! Bat ka nauutal na piskit ka!!

Gusto kong sampalin ang sarili ko dahil pagiging kabado ngayon.

(A: Kaharap mo ba naman kasi crush mo, eh. Kahit sino kakabahan.🙃🤷)

'Tor, hindi ka nakakatulong!!!

(A: Sink ba nagsabing tutulungan kita?🙄 Duh! Malaki kana, beh. Kaya mo na 'yan.😌)

Ay bwiset! Dun ka na nga, 'tor at bala ma-head lock kita ng wala sa oras. Shoo!!

(A: 😝)

"Jhoanna!" Nagitla ako nang biglang tawagin ni Staku ang pangalan ko ng malakas.

"H-Ha? B-Bakit?" Kabadong tanong ko habang napapalunok pa.

"Anong bakit? Kanina ka pa nakatulala dyan." Halatang naiinis na sya base sa boses at hitsura ng mukha nya.

Napakamot na lang ako sa batok ko dahil sa hiyang nararamdaman ko.

"S-Sorry naman. Uhm, a-ano nga palang sinasabi mo kanina? S-Sorry di ko gaano narinig, eh." Nakangiwing wika ko.

Napa-tsk naman sya at malalim na bumuntong hininga. "I said, tell me how did you found this place." Aniya saka naupo sa swing at tinignan ang buong paligid. "It's so peaceful here. So calming. I feel like I'm in a fairytale like movie or something."

She was smiling while saying those words. Makikita sa mukha nya na sobrang nagustuhan nga nya 'tong lugar na 'to.

Kung alam mo lang, Staku. You were the reason kung paano ko nahanap 'tong lugar na 'to. I smiled at that thought.

Seeing her radiant and genuine smiles, it makes my heart flutter and skip a beat. I feel giddy inside and ang gaan ng pakiramdam ko.

You don't know how much I craved to see that smile, Staks. Kung gaano katagal kong hinintay ang pagkakataong makita at makasama ka ulit. Ilang taon, Staku. And now, you're finally here.. with me. Wala ka nga lang maalala tungkol sa'kin.

I felt a pang of pain in my chest, reality hits me really hard. Masakit nga talaga kapag nasampal ka ng katotohanan.

Katotohanang hindi nya ako maalala. At ang katotohanang hindi kami pwedi para sa isa't isa dahil sa....