Przyjaźń czy miłość Natalia i Marek

Rozdział 34

Prov Natalia
Podszedłam do Komendanta ponieważ postanowiłam wrócić do pracy. Za bardzo tęsknię za akcjami wiem że Marek będzie zły ale przejdzie mu. Kiedy zapukałam do drzwi usłyszałam "wejść "
- Dzień dobry komendancie.
- Cześć Natalia co cię tutaj sprowadza?
- Chcę zacząć pracę od jutra.
- Ale miałaś wrócić dopiero za rok.
- Wiem ale za bardzo tęsknię za pracą a moją córką zajmie się Matylda.
- No dobrze możesz wrócić do patrolu z Markiem.
- Dziękuję.
- A kiedy chcecie wziąć ślub? Bo pewnie będę musiał was rozdzielić.
- Ślub będzie za miesiąc i chce pracować z Markiem.
- No dobrze Natalia.

Szczęśliwa wszedłam z pokoju i wpadłam na Marka.
- Co ty taka szczęśliwa?
- A po ślubie możemy razem pracować.
- Ale super.
- Wracamy?
- Tak

Po kilku minutach byliśmy w domu na szczęście Lena z Igorem są u Matyldy więc postanowiliśmy wyjść na spacer.
- Wreszcie spacer tylko we dwoje.
- Tak. Tęsknię trochę za chwilami tylko we dwoje.
- Ja też tęsknię ale jestem szczęśliwy że mam ciebie i dzieci.
- Ja też się cieszę.
- Marek boję się o ciebie, według mnie ona nie przestanie się mścić.
- Spokojnie kotek damy radę.

Zaczęło padać więc szybko wróciliśmy do domu.
- To co wspólna kompiel pani Korwicka.
- Ciesz się że za marzenia nie karają.
- Ej no weź
- Dobrze.

Po wspólnej kompieli spędziliśmy romantyczne chwile tylko we dwoje.

Następnego dnia w pracy siedziałam przy biurku i czekałam za Markiem który nic nie wiedział. Wszedł z dwoma kupkami kawy i prawie je wylał kiedy mnie zobaczył.
- Co tu robisz?
- Pracuje nie widać?
- Miałaś wrócić za rok.
- Tęskniłam za pracą z tobą.
- I za bycia wredną.
- Za to mnie pokochałeś .
- Tak

Na szczęście mieliśmy mało interwencji kiedy wychodziliśmy z komedy podjechało jakieś auto i celowało do mnie oddała szczaly ale zobaczyłam jak Marek przyjął je na siebie.
- Marek!
- Uratowałem ci życie* mówi słabo*
- Karetka już jedzie nie umieraj proszę nie zostawiaj mnie. * Płacze*
- Jesteś miłością mojego życia i zawsze byłaś jeżeli umrę to znajdź sobie kogoś i bądź szczęśliwa.
* Całują się*

Karetka pojawiła się po kilku minutach ale Marek przestał oddychać. Bałam się że umrze