Κάτω Από Την Επιφάνεια

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

«Τί έχεις πάλι;» ρώτησε ξαφνικά ο Πάνος, καθώς περπατούσαν προς το σπίτι της Αριάδνης, της πλέον κοπέλας του Χρήστου, όπου θα έκανε το πάρτι γενεθλίων της.

Η Αναστασία και η Μαριάνθη γύρισαν και τους κοίταξαν.

«Πάλι;» ειρωνεύτηκε η Μάρα εκνευρισμένη. «Τίποτα δεν έχω, πάλι».

«Καλά» μουρμούρισε επίσης εκνευρισμένος ο Πάνος και προχώρησε με βιαστικό βήμα μπροστά, προς τον Ορέστη και τον Χρήστο που ήταν οι οδηγοί του «περιπάτου».

«Τί ζόρι τραβάει αυτός τελευταία;» ψιθύρισε εκνευρισμένη η Αναστασία.

«Σαν να έχει αλλάξει προσωπικότητα!» συμπλήρωσε η Μαριάνθη.

«Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να ασχοληθώ άλλο» μουρμούρισε η Μάρα.

«Τί εννοείς; Θα χωρίσετε;»

«Δεν ξέρω...»

Από την μεριά των κοριτσιών απλώθηκε εκκωφαντική σιωπή, μέχρι που η παρέα έφτασε στο γιορτινά στολισμένο σπίτι. Μέσα βρίσκονταν ήδη αρκετά παιδιά από την τάξη τους. Στον πάγκο της κουζίνας υπήρχαν πιάτα με πατατάκια και ποπ-κορν, δίπλα αναψυκτικά και κουτιά με πίτσες και γλυκά. Η μουσική ήταν τόσο δυνατή, που με το ζόρι άκουγαν ο ένας τον άλλον όταν μιλούσαν.

Η Μάρα βγήκε έξω, λίγη ώρα αργότερα, όταν το κινητό της χτύπησε. Το σήκωσε πριν προλάβει να δει το όνομα στην οθόνη.

«Τί γίνεται με τα λεφτά;» ακούστηκε ο Αλέξης στην άλλη άκρη της γραμμής.

Η κοπέλα ανατρίχιασε απευθείας. «Δεν έχουν περάσει ούτε δύο ώρες...Δεν...δεν έχω σκεφτεί τίποτα ακόμη! Δεν ξέρω ούτε καν το ποσό» είπε, προσπαθώντας να παραμείνει ψύχραιμη. Ή τουλάχιστον να ακούγεται ψύχραιμη.

«Θα σε πάρω τηλέφωνο σήμερα ή αύριο και θα τα κανονίσουμε όλα» είπε, σαν να μιλάει για μία επερχόμενη εκδρομή. «Δεν πιστεύω να το έχεις πει σε κάποιον φίλο σου από το πάρτι...» πρόσθεσε, με ειρωνικό τόνο στην φωνή του.

Η κοπέλα γούρλωσε τα μάτια της και κοίταξε στην κατηφόρα αριστερά της. Στο βάθος, κάτω από μια λάμπα του δρόμου που φώτιζε αμυδρά, αρκετά μέτρα μακριά από την αυλή του σπιτιού, στεκόταν ακίνητη μία σκιά.

«Μάρα! Εδώ είσαι!» ακούστηκαν μαζί η Μαριάνθη και η Αναστασία που βγήκαν εκείνη την στιγμή έξω.

Η Μάρα γύρισε και τις κοίταξε σοκαρισμένη. Στο αυτί της άκουσε το χαρακτηριστικό μπιπ-μπιπ, που σήμαινε ότι η κλήση είχε τερματιστεί. Γύρισε απότομα προς την άλλη μεριά. Η σκιά είχε εξαφανιστεί. Ένα ρίγος την διαπέρασε.