Κάτω Από Την Επιφάνεια

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13

Μετά από αρκετή ώρα συζήτησης...

«Ορίστε;» αναφώνησε ο Λουκάς, για τρίτη φορά συνεχόμενα.

Οι υπόλοιποι αναστέναξαν συγχρονισμένα, σαν να είχαν συνεννοηθεί από πριν.

«Φτάνει κύριε! Το είπατε ήδη!» επενέβη η Μάρα για να ηρεμήσει τα πνεύματα. «Επίσης, να σας θυμίσω ότι πρόκειται για μυστικό σχέδιο, το οποίο δεν πρέπει να μάθει κανείς, και εσείς αυτή την στιγμή έχετε φροντίσει να μας ακούσει όλο το τετράγωνο!»

«Λοιπόν! Ανακεφαλαιώνουμε» πήρε τον λόγο ο Μάιλς, πριν προλάβει ο καθηγητής να αρθρώσει λέξη. «Αναστασία, Μαριάνθη, όταν ανεβείτε στον δεύτερο όροφο και μπείτε στο δωμάτιο, θέλουμε οπωσδήποτε υπερβολική αντίδραση και θόρυβο. Πρέπει να τραβήξετε την προσοχή, και να φροντίσουμε να μην υπάρχει περιθώριο αμφιβολίας για το ότι ο Αλέξης είχε κακές προθέσεις. Γενικώς, θα συνεννοούμαστε μέσω μηνυμάτων, για να είμαστε πιο διακριτικοί. Εγώ και οι Μάρα δηλαδή. Λουκά θα είσαι μαζί μου έξω, άρα δεν θα χρειαστεί να στείλεις κάτι, παρόλα αυτά, εσείς κορίτσια θα μου στείλετε μήνυμα μόνο αν πρόκειται για επείγουσα ανάγκη, και μόνο σε εμένα, για να μην μπερδευτούμε. Συνεννοηθήκαμε;»

Τα δύο κορίτσια έγνεψαν καταφατικά.

«Για μισό λεπτό!» αναφώνησε ο Λουκάς. «Πότε είπαμε ότι συμφωνούμε σε όλη αυτή την τρέλα;»

Ο Μάιλς ετοιμάστηκε να απαντήσει, όταν ξαφνικά, ο ήχος του τηλεφώνου της Μάρας έκανε τους πάντες να παγώσουν στις θέσεις τους.

«Αυτός είναι» είπε ξεψυχισμένα η κοπέλα κοιτάζοντας το όνομα του Αλέξη στο κινητό της.

«Τί;! Θα το σηκώσεις;» αναφώνησε έντρομος ο Λουκάς, προφανώς αγνοώντας το γεγονός ότι η αφετηρία του σχεδίου βασιζόταν σε αυτό το κρίσιμο τηλεφώνημα.

«Σκασμός!» φώναξε άγρια ο Μάιλς και άρπαξε το όπλο του από το τραπέζι, στρέφοντάς το προς τον αποσβολωμένο Λουκά που δεν τόλμησε να ξαναμιλήσει. «Μάρα» ξεκίνησε ήρεμα. «Όλα καλά. Είμαι εδώ» είπε, σχεδόν ψιθυριστά.

Τα λόγια του αυτά έκαναν τον Λουκά να τον καρφώσει με ένα εκνευρισμένο και ταυτόχρονα απογοητευμένο βλέμμα, όμως ο Μάιλς παρέμεινε προσηλωμένος στο να καθησυχάσει την κοπέλα.

Εκείνη έγνεψε καταφατικά και αφού πήρε μία βαθιά ανάσα σήκωσε το τηλέφωνο. «Ναι» είπε κοφτά και το έβαλε σε ανοιχτή ακρόαση.