Tek Rekat

🪷 6

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum

📍

Bekir baş ağrısına rağmen çocukların başında duruyor, onlara cüz okumasını öğretiyordu. Saçları ıslak halde sabah namazına geldiği için üşütmüş, o nedenle de başı ağrımıştı. Başını ovdu ve Dağhan'ın omzunu sıvazlayıp kalktı yerinden.

"Sen okumaya devam et aslanım, ben az nefes alayım dışarıda tamam mı? " Küçük oğlan tamam hocam dedikten sonra Bekir gülümsemiş ve dışarıya çıkmıştı.

İki gündür Asya kendisine yemek getirmiyordu, bu nedenle biraz daha rahatlamış gibiydi adam. Kızın ona bir şey getirmesi onu hep tedirgin ediyordu. Elleri ceplerinde bir şekilde caminin bahçesindeki banka oturdu.

Gözlerini kapattı bir kaç saniye, Asya'nın onu seyrettiğinden bir haber şekilde oturuyordu. Genç kız dayanamayıp adamın yanına gitti ve artık ne olursa olsun diyerek yanına oturdu.

Bekir'in kaşları çatıldı önce , yanına oturanın kim olduğunu öğrenmek için gözünü açtığında fark ettiği genç kızla yerinden kalktı hemen. "Bacım sende laf dinleme yok mu? Hayadan da mı bir habersin? Ben adın çıkmasın diye uğraşıyorum sen ise sabır deniyorsun. "

Asya'nın gözleri doldu yine. "Ben senin bacın değilim. Seviyorum seni gözlerin kör de mi göremiyorsun beni? " Bekir elleriyle yüzünü kapattı bir an, Allah'tan sabır dilendi. "Olmayacak işe amin deme bacım, ne bu dünyada ne de öbür dünyada sen bana kavuşamazsın. Boşuna nasibini kapatma benimle. "

"Beni neden istemiyorsun? Senin istediğin gibi biri değil miyim ben? Bu dünyada hiç eşin olmayacak mı senin? " Kız gafa düşerek adamın koluna uzandı. Bekir kendisine uzanan eller geriye doğru adımladı, bu onun için bile fazlaydı.

"Var git yoluna, bir daha böyle bir şey yapma. Sevgilisiyle görünce edepsiz, ahlaksız diye nitelendirdiğin kadınlardan ne farkın var da kendini bu kadar üstün, özel ve istenilecek bir kız zannediyorsun Asya? Ben kibirli insan sevmem. "

Çevresindeki herkesi izlerdi, hal ve hareketlerinden tanırdı insanları. Kendisinin hiçbir zaman çok düzgün biriyle evleneceğim derdi olmamıştı fakat kibirli insanlardan hiç haz etmiyordu. Asya ise haddinden fazla kibir barındırıyordu kendinde.

"Sen beni nasıl görmek istiyorsan bana öyle bakıyorsun. Başka şekilde hiç düşünmüyorsun, pişman olacaksın böyle düşündüğün için. " Asya iç çekti ve adamın yanından geçti gitti, Bekir ise ciddi anlamda rahatlasa da etrafa biri gördü mü diye baktı.

Etraftaki insanların dedikoduya olan düşkünlükleri garip bir seviyedeydi.

Fakat olan olmuş, Bekir fark etmese de bir kaç kadın görmüştü ikiliyi. Kendi çevrelerine dedikodu malzemesi yapacaklardı mutlaka.

Her şeyden habersiz akşama kadar ders verdi adam, akşama doğru sabah camiye yürüyerek geldiği için yine yürüyerek eve giymeye başladı. Ara sokaklardan geçerken tanıdık evle duraksadı adam. Bahçede saksılara bir şeyler ekiyordu geçen gün gördüğü oğlan.

Selam versem mi vermesem mi diye düşünürken Arda başını kaldırdı ve ikili göz göze geldi birden. İkisinin de vücudundan bir irkilme geçerken Bekir selam verdi.

"Selamın aleyküm... "

"Selam... Şey... Buradan geçmezsiniz genelde de... " Ne soracaktı ki sanki. Neden buradan geçiyorsunuz mu diyecekti. Aptallığına kızdı bir an. "Arabayı evde bıraktım az yürürüm açılırım diye. Baş ağrım da tutunca açık havada yürümek istedim. Öyle dolanıyordum. "

Arda iç çekti, keşke sevdiği adamın şakaklarına masaj yapabilseydi. "Nane çayı ağrıya iyi geliyor. Bir de gül yağıyla masaj yaparsanız çok iyi olur ağrı hemen geçer. " Konuşurken mahçupca gülümsüyor, nefesi heyecanla titriyordu. Elleri toprak olmasına karşın üstü başı asla pis değil aksine kendine baktığı belli olur bir şekildeydi.

"Gül yağı var da nane çayı yok vallahi, aktardan alınca denerim mutlaka. Sağ olasın. " Oğlan elini birbirine sürttü ve toprak kalıntılarını temizledi. "Ben az getireyim bekler misiniz beni burada? "

"Hiç zahmet etme sen. "

"Bana hiç zahmet olmaz, hemen getiririm. " Arkasını dönüp hemen eve geçti ve bir kaç dakika içinde naneyle geldi. "Demler içersiniz. "

"Demlemesini bilmiyorum ben, istersen numaranı ver yaz bana oradan. Ya da ben vereyim. " Arda heyecandan yutkunamadı bir kaç saniye.

"Şey benim telefonum yok ama ablamınkini vereyim mi ondan yazarım ben size. " Bekir uzattığı telefonu geriye çekti. "Yok... Hoş olmaz o, hem ne diye telefonun yok? "

"Evdeyim ya hep... Lazım değilmiş. " Bekir hasbinallah dedi. "Keşke ailen de senin gibi biraz insaniyet namına bir şeyler yapabilseymiş. "

📍

Bölüm nasıldı???

Sizi seviyorum💕💕💕💕💕