Tek Rekat

🪷 13

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum

Bölüm sınırı: 70 yorum

📍

Arda evlerine gelen misafirlere istemeye istemeye çay dağıtıyordu. Bu kadınlar her gelişinde herkesin dedikodusunu da beraberinde getirip insanı boşuna günaha sokuyorlardı.

Pek sevmiyordu Arda onları.

"Kız Manolya, Gülay'ın kızını zengin bir doktor istemiş. Epeydir de görüşüyorlarmış zaten, biz de düzgün bir şey sanıyorduk kız ne içten pazarlıklıymış bak görüyor musun? " Manolya hanım başını salladı. " Gülay'da hata, insan öyle kızını her yere gönderir mi? Allah'tan çocuk iyiymiş de evlenecekmiş. Ya gönül eğleseydi kızla? "

Kadınlar aman düşman başına diyerek oraya buraya vurdular.

"Ee epeydir evlilikten konuşuyoruz... Sizin kızın düğün ne zaman? " Arda kenarda onları dinliyordu, pek ilgilenmiyordu konuştukları konuyla. Ablası şimdi Kur'an kursundaydı, diğer türlü asla onların olduğu ortamda durmazdı.

"Ne düğünü kız? Adayları reddediyor kızım benim. " Gururla söyledi bunu Manolya, Asya'nın gönlü Bekir'de olduğu için herkesi reddediyordu kız. Oysa 29 yaşına girmek üzereydi, onunla aynı yaşta olan kızların çocukları okula gitmeye başlamıştı.

"Kız niye reddettiği belli değil mi? Her gün Bekir hocamıza yemekler götürüyor, kuytu köşelerde adamla sohbet ediyor. Biz de merak ediyoruz artık düğün ne zaman? " Arda kucağındaki tepsiyi düşürdü birden.

Herkes saniyelik olarak ona baktı.

"Öyle bir şey yok Zeliha, öyle laflar uydurmayın. " Manolya kızı gelince ona kızacaktı, nasıl kendisini bu kadar belli edebilirdi?! "Ne laf uyduracağız Allah aşkına Manolya, Bekir hocamızı her gün bahçede bekliyor. Geçen gün benim kız sormuş seviyor musun diye çok seviyorum demiş. Kız... Yoksa Bekir senin kızı istemiyor mu? "

Kadının Manolya hanımı kışkırtan bir edayla konuması sinir bozucu olsa da kadın sakin kalmayı başarabildi ve ustalıkla onları bertaraf etti.

Arda ise kendinde olmayan bir şekilde önce mutfağa geçip tepsiyi yerine koydu, ardından odasına geçip ablasının eve gelmesini beklemeye başladı. Her geçen saniye söylenen laflar beyninde yankılanıyordu.

Çok seviyorum demiş...

Her gün yemek getiriyor...

Kuytu köşelerde konuşuyorlar...

Ablasına soracaktı, ablası ona yalan söylemezdi. İnsanlar onları yan yana gördüğü için saçma sapan şeyler uydurmuş olmalıydı.

Yine de içi coşkulu ve gözleri ağlamaklı haldeydi.

Tırnaklarını elinin üstüne batırıp durdu yarım saat kadar. Dış kapının sesi duyulduğu anda fırladı yerinden oğlan. "Abla? Abla gelsene odama bir şey sormak istiyorum sana ben. " Ablasına yüklenmek istemiyordu haksız dedikodular için.

Ayakkabısını çıkaran kız başını kaldırıp kardeşine baktı. "Ne oldu Arda? Yorgunum odama gideceğim. " Koridorda kendi odasına doğru yürümeye başladı, Arda da peşinden gitti hemen. "

"Arda bir kızın odasına girilmez bu şekilde. " Oğlan hazır cevabı yapıştırdı hemen. "Sanki erkeğim de böyle konuşuyorsun abla. Bir şey söylemem lazım sana. " Mentalini sarsmamaya çalışıyordu.

"Off Arda ya! Söyle ne söyleyeceksen. " Kız yatağına oturdu kardeşi bir an önce konuşsun diye. Arda da tekli koltuğa oturdu zaman kaybetmeden. " Abla... Bugün misafirler geldi bize. Hani ben yemek gönderiyordum ya Bekir'e, sen de veriyordun ona sağ olasın... İşte dediler ki sizin aranızda bir şey varmış kuytu köşede buluşuyormuşsunuz. Hatta sen birine çok seviyorum demişsin Bekir için... Abla yalan söylüyorlar değil mi? "

Gözlerini bile kırpmadan ablasına bakıyordu oğlan.

Asya yutkundu ve oturuşunu düzeltti, artık bunu demesinin vakti gelmişti. "Ablacım... Sen üzülme diye... Ben Bekir'i seviyorum, o da beni seviyor ama bunu sana nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum bir süredir. Üzülmeni istemiyorum ama senin yemeklerin bizi yakınlaştırdı işte. "

Arda'nın önce omuzları düştü, tuttuğu nefesini verdi ve yalpalayarak kalktı yerinden. Diyecek tek kelimesi yoktu şimdi.

"Anladım... Anladım abla. "

📍

Bölüm nasıldı???

Sizi seviyorum💕💕💕💕💕