Tek Rekat

🪷 29

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum

Bölüm sınırı: 100 yorum

📍

"Kabul ettin mi? "

"Ettim."

Ve nikahları böylece tamamlanmıştı ikilinin, şahitlere de sorulup her şey tamamlanınca yanındaki adama bakma cesaretinde bulundu Arda. Bekir kendisine değil hocaya bakıyordu.

"Al oğlum mehirini koy cebine sakla. " Arda ne olduğunu anlamadan eline tutuşturulan kağıtla garipçe baktı. "Bu ne ki? " Adam gülümsedi. "Bu senin teminatın, bir şey olursa Bekir sana bunları vermek zorunda. "

"Gerek yok ki buna... Ben bir şey istemiyorum. " Yeterince adamın hayatının ortasına gelmişti, bir de mehir denilen şeyi mi isteyecekti sanki. "Ben gönüllü veriyorum, sen istemiyorsun zaten. " Bekir sonunda konuşmuştu. Elbette hayatındaki insana iyi bir mehir vermeliydi, kendisine bir şey olursa eşi bu dünyada ne yapacaktı ki yalnız başına.

"Bunu kabul etmek zorundasın, nikah için. " Arda mecburen başını salladı, nikah içinse yapabileceği bir şey yoktu. Kağıdı açıp okumadığı için içindekinin ne olduğunu da bilmiyordu.

Bir kaç konuşma olduktan sonra evdekiler dışarıya, bahçeye çıktılar hep beraber. Dışarıda fena bir kalabalık vardı ve bu Arda'yı bir miktar korkutmuştu. Birinin bir şey yapacağını düşünüp duruyordu istemsiz. Bu güzel günleri baltalanacak gibiydi sanki.

Fakat Arda'nın düşündüğü gibi olmamış, herkes sohbet muhabbet edip akşama doğru dağılmışlardı. Evin önünde Bekir'in bir kaç arkadaşı, Fatma hanım ve onun dostları en sonunda da kendi ailesi duruyordu.

Bekir'in diğer bir yakın olan ve tayini başka yere çıktığı için sadece nikaha gelebilen arkadaşı Mehmet şöyle bir Arda'ya bakmıştı sanki tanıyormuş gibi. Arda ise Bekir'in hemen yanındaki sandalyede oturuyordu.

"Sanki seni hatırlıyorum ben... Fatma ablada geçen yıl gün olmuştu da sen o soslu bir kekle gelmiştin... Bekir hatta bize Fatma abla birer tabak yiyecek bırakmıştı da en çok keki yemiştik ya... Sormuştuk hatta daha var mı diye... Onu sen mi yapmıştın sorması ayıp? "

Arda gülümseyerek başını eğdi.

"Şey... Evet ben yaptım... İsterseniz yarın da yaparım gitmeden siz de yersiniz. " Mehmet güldü. "Aman kardeşim yarına çıkalım da bir. " Manidar konuşmasına Bekir sert bir bakış attı. "Mehmet dilinden olamayacak şeyler dökülüyor Mehmet. "

"Hocam yaşınız gereği dökülmese ayıp olurdu... Ben sadece görevimi yerine getiriyorum. " Aynı fakülteden mezun olsalar da Mehmet din kültürü hocası olmayı seçmişti. Kendisi ise 8 yıldır evliydi ve eşi 4 ay önce doğum yaptığı için onu getirememişti nikaha.

"Sen sus yalnızca Mehmet. " Adam peki bir şey demedim diyip güldü sadece. Günlük konulardan sohbet etmeye devam ettiler. Bir yarım saat sonra Arda'nın ailesi müsaade isteyip evlerine gitmişlerdi.

Herkes yavaş yavaş dağılırken Arda'nın da gerginliği artıyordu.

"Arda... Evladım ben bu gece Nihale'nin yanında kalacağım, hatta bu hafta tümden onunla kalacağım. Evladım asla çekinme ya da korkma olur mu? Bir şeye ihtiyacın olursa numaram var arar sorarsın. Bu ev artık senin evin, evinde nasıl rahatsan öyle ol. " Arda iç çekti.

"Tamam Fatma teyze. "

"Teyze yok artık... Fatma anne de güzel yavrum. Hadi ben gidiyorum. " Bekir arkadaşlarıyla konuşuyordu şimdi, şöyle bir baktı Arda.

"Tamam... Anne. "

Onun artık kendi ailesi vardı.

📍

Bölüm nasıldı???

İlk gece nasıl olmalı bilmiyorum açıkçası... Yani Arda ölümden döndü ve her ne kadar Bekir'i sevse de kendisini hala sevebilmiş değil...

Sizi seviyorum💕💕💕💕