Tek Rekat

🪷 30

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum

Bölüm sınırı: 100 yorum

📍

Arda yatağının üstünde oturmuş bir vaziyette eşini bekliyordu. Bekir annesini komşuya bırakıp gelecekti sadece. Döndüğünde ise oğlan adamla konuşacaktı güzelce.

Korkuyordu beraber olmaktan, karşı tarafın kendisinden uzaklaşmasından veya beğenilmemekten delicesine korkuyordu.

Bir süre Bekir'in odasını inceledi Arda, duvardaki kitaplıkta Kur'an-ı Kerim'in pek çok farklı hali yer alıyordu ve hepsi işlemeli kitaplardı. Şimdi bunların karşısında nasıl o halde eşiyle beraber olacaktı ki... Arda çok utanırdı bundan.

Masasına dönüp baktı, yanakları aklına gelenler nedeniyle kızarmıştı. Masasının üstünde bir kaç deri kaplamalı defter vardı ve hepsi çok düzenliydi. Fakat onun dikkatini en çok çeken şey edebi pek çok kitabın da dolapta oluşuydu. Bekir'in hiç başka kitap okuyacağını düşünmemişti oğlan.

"Beni onlara bakarak tanıyamazsın yalnız, bana bakman lazım. " Oğlan Bekir'in sesiyle irkildi ve kapıya baktı hemen. Adam ayakta dikilmiş gülümseyerek ona bakıyordu, yüzünde huzurlu bir ifade vardı.

"Sana bakmakla tanıyabilir miyim ki? " Arda'nın kızarmış yanakları ne de güzeldi öyle, ışıl ışıl... "Bakman yetmez doğru... Yaşaman lazım bir de. " Yavaş adımlarla oğlana ilerledi, masasındaki sandalyeyi aldı ve Arda'nın tam karşısına oturdu.

"Konuş bakalım sevgili güzel eşim... Bu Allah'ın kulundan evlilikte ne istersin? " Ellerini kucağında kavuşturdu ve eşinden gelen her isteği yerine getirebilirmiş gibi oturuşunu dikleştirdi.

"Ben senden ne isteyebilirim ki... Asıl sen benden ne istersin? " Arda istemsiz dudaklarını yaladı ve Bekir de istemsiz yutkundu. "Ben senden sadece evliliğimizi evin gibi hissetmeni isterim. Tabii öncesinde de kendini rahat ifade etmeni istiyorum, dünden beri söylemek istediğin bir şey var ama ağzını açmadın. Hadi söyle. "

Arda derin bir nefes aldı ve söze başladı.

"Yaşadığım şeyleri biliyorsun Bekir... Seni çok seviyorum ama kendimi sevmekte çok zorlanıyorum... Ben alışana kadar..." Lafı  devamını getiremiyordu. Bekir gülümsedi, onun gülümseyen yüzü yeterdi Bekir daha ne isterdi ki?!

"Salonda mı yatmalıyım yoksa insaf edip en azından şu yatağın ucunu benimle paylaşır mısın? " Oğlan dudağını ısırdı, eşine baktı. "Öyle şey mi olur sen yat burada tabii ki... Ben biraz zaman istiyorum sadece, aynı yatağı hayatı paylaşalım ki ben hazır olayım."

Adam başını salladı yalnızca, saat de daha erkendi baktığında. "Peki sana ne kadar yakın olabilirim? Sınır var mı yoksa her şey mi yasak? " Belki... Sarılmak isteyebilirdi canı. Dudaklarından küçücük bir buse çalmak isteyebilirdi... Bir kaç hafta önce tüy kadar hafif bir şekilde öpmüştü de hiç daha fazlasını görememişti adam.

Anlık olarak dudakları sızladı, iç çekti.

"Şey... Bilmem ki. Yani sarılmak isterim ben sana... Sonra... İstersen tabii... Öpmek yani... Öpmek istersen öpebilirsin beni... Dudaktan yani, yanak da olur. " Utançtan yerin dibine girecekti şimdi. "Sen istemez misin? Dudağından öpmemi? "

Bekir nasıl dayanacaktı şu güzelliğe... Yaradan onu uzun bir süre sınayacaktı belli ki..

"İstemem mi? İsterim tabii. "

📍

Bölüm nasıldı???

Sizi seviyorum💕💕💕💕