Tek Rekat

🪷 20

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum

Bölüm sınırı: 100 yorum

📍

Hoşlandığı kıza açılmak için bir gül almış ve karşısına dikilmeye karar vermiş liseli delikanlının heyecanı vardı üzerinde Bekir'in. Annesi bir o yana bir bu yana dönerken o ise takım elbisesini olmuş mu diye kontrol ediyordu.

"Anne? " Kadın koşturmacasına ara verip oğluna baktı. "Efendim oğlum? " Kadın rengini çok sevdiği boydan elbisesini giymişti. "Oldu mu sence? Çok mu abartmış oldum? Gömlek kumaş pantolon mu giyeyim yoksa? "

Fatma hanım oğlunun yanına gidip adamın ceketini düzeltti. "Jilet gibi oldun yakışıklı oğlum benim. Diğer türlü özensiz gidilmez ayıp olur. " Başını salladı adam, annesi doğru diyordu.

"Arda beğenir mi çiçekleri? " Pek çok çiçek türünden karışık büyük bir buket yaptırmıştı adam. "Beğenir tabii... Çok seviyor o çiçekleri. " Fatma hanım bir türlü vakit bulup oğlanın yanına gidememişti.

Oğlu en kısa sürede evleneceği için hızlı bir yatak odası ve kıyafet alışverişi yapmıştı. Artık kendisinin de memlekete taşınma vakti gelmişti.

"Hadi anne hazırsan çıkalım, Adem'i de alıp öyle gitmemiz gerekiyor." Kadın başını sallayıp ayakkabısını giymek için portmantoya ilerledi ve ikili dakikalar sonra evden çıkabilmişti.

Bekir bu akşamın güzel geçmesi için içinden sürekli dua edip duruyordu. Cebindeki yüzüklere gidiyordu sürekli eli. Bu işin böyle aceleyle heyecanı hissedilmeden gerginlikle olması onun canını epey sıksa da yapabilecegi bir şey yoktu.

Arkadaşı Adem'i de alıp Arda'nın evine giderken düşündüğü tek bir şey vardı.

Günler sonra ilk kez oğlanın yüzünü görecekti.

-----------

Gözleri uyumaktan ötürü ağrıyan Arda akşama doğru en azından evde dolaşayım diyerek odasından çıkmıştı. Salona geçtiğinde çeşit çeşit gördüğü yemeklerle kaldı bir kaç saniye, sonra aklına Bekir'lerin bu akşam geleceği düştü ve başını çevirdi hemen.

Onu ilgilendiren bir konu yoktu burada.

Mutfağa doğru yürürken lavabodan çıkan ablasıyla karşılaştı, başını eğdi onu görünce. Asya ise nefretle baktı kardeşine. " Bunların hiçbirini hak etmedin sen. "

Arda gözlerini yumdu bir kaç saniyeliğine. "Doğru... Ölüme sürüklenmeyi hiç hak etmedim abla. Allah'ın yarattığına artık gibi davranan sizdiniz. Benim yaptığım yemekle aşık olduğum adamı kendine aşık eden sendin. Allah sorar bunca haksızlığı abla, buradan değil oradan kork sen olur mu?"

Ablasının hırsla ayağını yere vurmasını önemsemedi Arda, vakit kaybetmeden mutfağa geçti. "Ondan azıcık yiyebilir miyim? " Mutfağa girer girmez fırından çıkmış sütlaçla gözleri büyüdü, işte bu beklenmedikti.

Manolya hanım oğluna ayırdığı kaseyi uzattı ona. Arda dudağının kenarını ısırdı ve annesinin uzattığı kaşığı alarak sütlacından iştahla yemeye başladı. Günler sonra bir yemeği iştahla ilk yiyişiydi bu.

"Sütlacını ye de üstünü başını giyin Bekir hoca gelecek. " Arda bir an duraksasa bile omuz silkti. "Gelsin... Ben odamda olurum. Sanki bana mı geliyor, kızına geliyor. " Manolya hanım ikidir duyduğu kızının lafına kaş çattı, geçen gün de oğlu demişti.

"Asya da nereden çıktı? Bu akşam Bekir hoca seni istemeye gelecek. " Arda'nın boğazında kaldı kaşıkladığı sütlaç, canı çıkarcasına öksürmeye başladı. Manolya hanım oğlunun sırtını sıvazlamaya başladı.

"Helal! Helal! Al az su iç. " Arda nefes alabildiği ilk an şokla konuştu.

"Nasıl yani?! "

📍

Bölüm nasıldı???

Bakalım Bekir ikna edebilecek mi bizim yaralı kuşumuzu

Sizi seviyorum💕💕💕💕💕💕