Keyiflice okuyun la
Yorumlarınızı bekliyorum
Bölüm sınırı: 100 yorum
📍
Odasına kim gelirse gelsin ağzını açmıyordu Arda, sadece uyuyordu son iki gündür. Arada boğazının olduğu yeri okşayıp kontrol ediyordu iyi olur olmadığını.
Üzerine ince bir tişört altına da siyah eşofmanını giydi acele etmeden. Canı mercimek köftesi istemişti, boğazı acısa da minik parçalarla katı yiyecek yiyebiliyordu.
Mutfağa girdiğinde annesiyle karşılaştı, bugün normalde cuma günü olduğu için kuran kursuna gidip sohbetlere katılırdı kadın. O nedenle Arda bir kaç saniye de olsa şaşırmıştı. Ardınan ifadesizleşti tekrar.
"Oğlum? Gel otur sen, ben yaparım ne istersen. " Son günlerinde bari iyi gitsin buradan diye düşünüyordu kadın. "Gerek yok... Hallederim. " Kendisine göre yapacağı için küçük tencereyi çıkardı alttan. El çabukluğuyla mercimek köftesini yaparken annesi de aklındakini demeyi unutmadı.
"Akşamları Bekir hoca geliyor seni görmeye, niye kapını açmıyorsun? Adam her akşam namazından sonra yatsıya kadar burada. Sadece iyi olduğunu diyeceksin o kadar. " Arda her akşam mp3 çalarıyla uyuyordu, o nedenle rahatsız edilmemek için son sesi alıp kapıyı da kilitliyordu.
"Ablamı görmeye geliyordur... Bana acıdığı için de merak ediyor işte. Allah ondan razı olsun. " Köftelerini tabağa dizip annesinin daha fazla konuşmasına izin vermeyerek odasına geçip kapıyı yine kilitledi.
Küçük küçük lokmalarla mercimek köftesini yerken hıçkırarak ağlamaya başladı oğlan. Her akşam o ve ablası burada birbirleri özgürce sevebiliyorlardı ve Bekir'in acıdığı biriydi Arda.
"Kendine gel... Kendine gel Arda... Görmeyecek, duymayacaksın hiç bir şeyi. "
--------------------
"Böyle oldu Adem... "
Adam ne diyeceğini bilememişti hiç, duyduğu her laftan sonra ayrı ayrı şaşkınlık yaşamıştı fakat can dostunun bir erkeğe gönül vereceği aklının ucundan bile geçmemişti.
"Yani sen şimdi diyorsun ki ben dini nikah düşen bir oğlana sevdalandım ve pazar günü onu istemeye gidiyoruz? " Başını salladı Bekir. İki gündür yüzünü görmek için saatlerce beklese de bir an bile görememişti.
Adem sakalını kaşıdı. "Kardeşim her şeye tamam da insanlar demeyecek mi hocasın sen olmaz bu iş diye? " İç çekti Bekir. " Sen diyorsun ele gerek var mı? "
"Ya kardeşim ben ne diye bunu diyecekmişim? Her türlü arkandayım ben senin. Seviyorsan tamam eyvallah ama bana tutup da sen destek olmuyorsun deme. " Adem hiddetlenmişti Bekir'in ettiği laftan sonra.
"Adem senin hiddetin neyse de benim şiddetim yorar bak. Sen destek olsan da olmasan da ben hayatımı Arda'yla tamamlayacağım. El ne demiş kim nasıl bakmış umrumda değil. Önemli olan Allah'ın rızası... Onun da kitapta karşılığı var... Şu saatten sonra kimseye neyi neden yaptığımı anlatacak değilim. " Son noktayı koyup masadan kalktı Bekir.
Adem de arkadaşı gibi ayağa kalktı ve adamın karşısında dikildi. "Pazar günü çikolatayı ben yaptıracağım, sözüm vardı. Anneme de derim takım elbisemi ütüler sonuçta yüzük takacaksın kurdeleyi keseceğim. "
Bekir tebessüm edip arkadaşına dostane bir şekilde sarıldı.
"Simsiyah gözleri var diyorlar doğru mu bu arada? "
"Seni ilgilendirmez onun gözleri... "
📍
Bölüm nasıldı???
Dedim ki hep rengarenk göz renkleri yazıyoruz bir de kapkara gözler yazalım girdap olup çeksin içine bizi.
Sizi seviyorum💕💕💕💕💕💕
YOU ARE READING
Tek Rekat
General Fictionİnterseksüel birey içerir... 🍂 İçinde büyüttüğü aşkı bir sabah namazı sonrası sonsuza dek kalbine gömmüştü. 🍂