Keyiflice okuyun la
Yorumlarınızı bekliyorum
Bölüm sınırı: 100 yorum
📍
Sabah sevdiği adamın kokusuyla uyanmıştı Arda, içi kıpır kıpır olduğu için kahvaltı hazırlama ihtiyacıyla kalktı ve elini yüzünü yıkayıp mutfağa geçti oğlan. Bekir bugün ezan okumayacaktı fakat yine de sabah kalkıp namazını kılmış olmalıydı.
Arda kendi kendine güldü.
"Adamın tek günahı benim galiba... Kusru yok resmen... Çok da iyi insan. Allahım ben ondan razıyım, sen de razı ol olur mu? " Çay suyunu koydu, patates kızartacağı için küçük kovadan patates çıkarıp soymaya başladı. Dolap ağzına kadar çeşit çeşit sebze meyve ve kahvaltılıkla dolu olduğu için bir kaç saniyeliğine şaşkınca dolap karşısında kalmıştı oğlan.
Kendileri kıt kanaat geçindikleri ve babasının da cimri olması dolayısıyla bu kadar yiyecek asla bulunmazdı. Bu çeşitlilik pek nadirdi onun için.
Kahvaltıyı şipşak hazırlarken bir yandan da şarkı mırıldanıyordu. Saate ilişti gözü, neredeyse öğlen olduğunu görmesiyle gözlerini büyüttü ve ıslak ellerini üstüne sildi.
"Bu saate kadar uyunur mu aptal Arda! Adam aç olduğu için uyumuş resmen, bu saate kadar çoktan mahallede olması gerekiyordu! Uyandırayım hemen de kahvaltısını edip çıksın dışarıya. " Söylene söylene çıktı mutfaktan, odaya hışımla girerken üstünü çıkarmış adamla kalakaldı oğlan.
"Şey... Ben seni uyandırmaya gelmiştim. Özür dilerim ben mutfaktayım. " Gözlerini kapatıp yere başını eğerek konuşmasına Bekir güldü. "Gitme lütfen, ben senin kocan değil miyim? İstediğin gibi gelirsin odaya, ne diye özür diliyorsun? Ben de üstümü giyiniyordum hemen gelirim. Sana hiç de yardım edemedim, bir dahakine beni de çağır beraber hazırlayalım kahvaltıyı. "
Arda üstüne gömlek geçiren adama baktı. "Olur mu öyle şey ben hazırlarım hemen, zaten sabahın köründe kalkıp namaz kılıyorsun bir de uykunu bölüp kahvaltı mı hazırlayacaksın? "
Adam şöyle bir baktı oğlana, sabah dağınık saçları ve şişmiş dudaklarıyla harika bir görsel şölendi.
"Kahvaltı bahane işte, seninle vakit geçirmek istiyorum. Yoksa ne anlarım ben mutfaktan? Sen yaparsın ben de afiyetle yerim. " Arda utanmıştı epey fakat gülümsedi.
"Tamam... Olur o zaman. Ben şimdi çayları falan koyayım, sen de gel giyinmen bitince. " Bekir başını salladı, Arda ise çabucak mutfağa gidip mutfaktaki yemek masasını hazırladı hemen.
Bekir de işlerini halledip mutfağa geçti vakit kaybetmeden, oğlan çayları da kodu ve böylece ikisi de aynı zamanda masaya oturdular kahvaltı yapmak için.
"Afiyet olsun... " Utandığı için zayıfca kurduğu cümleye karşın Bekir'in sesi gürdü. " Ellerine sağlık, sana da afiyet olsun. Bugün evde olacağım... İstersen bir şeyler izleriz istersen de sohbet ederiz hm? "
"Camidekiler beklemez mi seni? " Akşama kadar vakit gecirmek oğlan için kuramayacağı kadar büyük bir hayaldi, Bekir evde durmayı hiç sevmeyen bir adamdı tanıdığı kadarıyla.
"Beni evde sen beklemez misin peki? " Arda şöyle bir bakındı etrafa, Bekir ona dikkatli bir şekilde bakıyordu. "Beklerim tabii. "
"O zaman bırak camidekiler beklesin... Sen beni az mı bekledin sanki. "
📍
Bölüm nasıldı???
Sizi seviyorum💕💕💕💕💕💕
YOU ARE READING
Tek Rekat
General Fictionİnterseksüel birey içerir... 🍂 İçinde büyüttüğü aşkı bir sabah namazı sonrası sonsuza dek kalbine gömmüştü. 🍂