Tek Rekat

🪷 14

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum

Bölüm sınırı: 70 yorum

📍

Düşünceler içinde kendini bir tufanın içinde bulan Arda yatsı ezanıyla kendisine gelmişti ancak. Sevdiği adamın sesini son duyuşu muydu bu bilmiyordu fakat bu olanlar kalbine öylesine ağır gelmişti ki yastığa başını koysa ölecek gibiydi.

Kan çanağına dönmüş gözleriyle kendisine baktı Arda, şişmiş yanaklarına dokundu. Yaşamasının hiçbir manası kalmamıştı, üstelik sevdiği adamla ablasının arasına girmek istemiyordu. Fakat sevdiği adamı ablasıyla da görmek istemiyordu.

Herkes uyuduktan sonra usulca arka bahçeye geçti oğlan. Son kez binbir emekle büyüttüğü çiçeklerini sevdi, öptü ve onlarla konuştu. Ardından kömürlüğe geçti vakit kaybetmeden ve kimse görmeden.

Etraftaki toz ve pislikten pek bir şey seçilemese de salondan aldığı fenerle etrafı aydınlattı önce. Motor yağı kutusunun yanında bulunan halata ilişti gözü.

Elleri titrese de artık tüm bunlara dayanacak gücü yoktu. Halatı nasıl bağlayacağını bilmese de baştan savma bir düğüm hazırladı önce. Ardından küçük bir tabure bulup tavanın alçak tarafına bağladı.

Bir süre sadece yapacağı şeyi düşündü oğlan, bunun ne gibi bir sonuç doğuracağını düşündü. Onun ölmesi herkesin rahat yaşaması için önemliydi.

Doğru olan buydu.

"Az üzülürler ki... Babam rahatlar namusuma leke gelmedi diye... Ablam da rahatça evlenir... Annem dışarıya serbestçe çıkar. " Belki... Belki Fatma teyzesi üzülürdü onun için...

Ama sonra o da unuturdu onu.

Herkes gibi o da kendi yoluna bakardı.

Kendi kendine gülümsedi oğlan, bir tane bile kayda değer bir seveni yoktu. Bu dünyadan kimsesiz bir şekilde göçüp gidecek, kim bilir belki yarın sabaha cesedi ancak bulunacaktı.

Son kez etrafa bakıp tabureye çıktı ve acele etmeden boynuna halatı geçirdi. Bir kaç saniye sonra her şey bitecekti.

"Keşke ablam yerine başka birini sevseydin... " Yüzünde acı bir gülümseme belirdi ve altındaki tabureyi son gücüyle iterek kendisini nefessiz bıraktı.

Artık her şey bitmişti...

----------

Can sıkıntısıyla bugün de yatsıdan sonra mahalleyi turlamaya başladı Bekir. Her gece mutlaka yolu Arda'nın evine düşüyor, bir süre onun odasına bakıp evine geçiyordu. Annesi ise hala arayışlardaydı.

Eli cebinde yine oğlanın evinin bahçe kısmına gelirken bir kaç dakika da olsa yanan oda ışığını seyretti Bekir, tam gidecekken bahçeye çıkan oğlanla durdu olduğu yerde.

Gecenin bu saatinde çiçeklerini sevmiş onlarla ilgilenmişti tek tek, Bekir ise bu görüntüyü bırakıp evine gidememişti bir türlü. Tam evet evine gidiyor derken kömürlüğe geçen oğlanla kaşları çatıldı adamın.

Ne olur ne olmaz diye beklemeye başladı adam, içine kurt düşmüştü bir kere. Asla uzaklaşamazdı oğlan evine girmeden. İç çekip etrafa bakındı gelen giden var mı diye, ne zaman kömürlükten çıkar diye düşünürken dakikalar sonra bir şeyin düşme sesiyle panikle bahçeye atladı ve koşarak kömürlüğe girdi Bekir.

"Arda! Arda! " Oğlanın bacaklarından tutup havaya kaldırdı ve diğer eliyle Arda'nın boynuna geçirdiği halatı çıkardı çabucak. Aklı gitmişti, öyle ki şu an adın ne deseler cevap veremezdi.

Oğlanı hemen kömürlükten çıkardı ve ayağıyla evin kapısına vurup evdekileri uyandırdı. "Allah hepinizi bildiği gibi yapsın. " Diyerek bağırdı, ambulansı bekleyemezdi. O nedenle oğlanı kucağına alarak kendi arabasına doğru koşmaya başladı.

Sadece bir mahalle ötedeki arabasına bir dakika içinde ulaşırken nefes dahi alamıyordu adam.

"Arda! Arda iyi misin! Cevap ver be yavrum! Yapmadım bunu kendime de bana nolur! "

Ağlayarak aracını sürdü hastaneye, boğazındaki düğüm ona nefes dahi aldırmıyordu.

Arda halatı kendi boynuna geçirirken Bekir'in de nefesini kesmişti.

📍

Bölüm nasıldı???

Sizi seviyorum💕💕💕💕