Tek Rekat

🪷 19

Keyiflice okuyun la

Yorumlarınızı bekliyorum

Bölüm sınırı: 100 yorum

Peperomialar: umut çiçeği anlamına gelir.

📍

Cumartesi sabahı geç bir saatte uyandı Arda, yatakta biraz gerinip öyle doğruldu ve su içme ihtiyacıyla etrafına bakındı. Bir gözü kapalı halde elini komodine uzatırken bir pakete çarpıp onu yere düşürdü.

Çıkan sesle hemen ayılırken paketin ne olduğunu anlamaya çalıştı ilkin. Mavi bir hediye poşetine sarılmış kaba dikdörtgen şeyi eline aldı önce, bunu kim ne zaman nasıl bırakmıştı anlamamıştı oğlan.

Bir şey var mı diye altını üstünü kontrol ederken altında Arda'ya yazısını görür görmez meraklandı. Kim ona bir şey almış olabilirdi ki? Hiç anlam verememişti Arda.

Paketin poşetini koparmadan dikkatlice açtı ve içindekini çıkardı. Son model güzel bir telefon görmesiyle şok içinde kalakaldı bir kaç saniye, ailesi ona telefon mu almıştı yani?!

Ayağa fırladı, annesini evde aramaya başladı. Mutfakta olduğunu düşünüp oraya ilerledi, annesi hamur açıyordu saçma bir şekilde. Normalde hazır yufka alır hamurla uğraşmazdı asla.

"Anne! Bana... Bana telefon mu aldınız? " Sesinde minicik de olsa heyecanın olması kadını gülümsetti. "Biz almadık, Bekir hocam almış getirmiş senin için. " Bekir lafını duyar duymaz gülüşü soldu oğlanın. Elindeki telefonun Allah'tan kabını soymamıştı daha, yeniden poşetine koydu ve mutfak masasına koydu usulca.

"Arayıp konuşacağım kimsem yok, satarsınız bunu. İstemiyorum sağ olsun düşünmüş beni. " O unutmaya çalıştıkça adam kendisini unutturmamak için elinden geleni yapıyordu sanki. Annesi elindeki unu mutfak önlüğüne sildi.

"O zaman yarın geldiğinde  bizzat kendisine söylersin istemiyorum diye. Ben sizin oyuncağınız mıyım bir ona hizmet et bir bunun kahrını çek bir öbürünün depresyonuyla uğraş. Yeter be! "

Kızıyla uğraşmak da zordu, aynı evin içinde Arda ruh gibiyken Asya barut gibiydi ve ikisinin de ruh halini kocasına yansıtmamak kadına kalmıştı.

Arda hediyeyi eline almadan odaya geçti, annesi yine söylenmelere başlamıştı işte. Hayat normale dönüyordu sonunda. Bir de her akşam Bekir'in buraya gelmeleri olmasa onu unutmak Arda için çok daha basit olabilirdi.

"Tabii bilmiyor ki onun için bu hale geldiğimi... Basitce gelip gidebiliyor eve. Bilseydi asla gelmezdi ama... Korkardı benim sevgimden, erkek erkeği sever mi çok günah derdi... Hem zaten ablamı seviyor... " O günden sonra o gece dokunduğu her çiçek solmuş, bir tek peperomiaları solmamıştı.

Bitkinin yapraklarına dokunacakken elini çekti oğlan. "Ona söyle ablama gönül verecekse bana el vermesin tamam mı umut? Ellerimi uzatırım yeniden düşerim dayanamam ben hiç öyle iklimlere. "

Biraz durduktan sonra bitkinin karşısında kaşları çattı. "Bak hepsi bıraktı beni, soldular. Benim bile umudum kalmadı, sen neden solmadın? İntihar ettim diye kızdın mı bana?... Kızma... İnsan bazen... Bazen yapıyor böyle şeyler. "

Gözleri dolmuştu yine, iç çekti ve günlerdir adım atmadığı bahçeye baktı camdan.

"İnsan bazen hasret kaldığı gökyüzüne bakmamaya yemin de edebiliyor. "

📍

Bölüm nasıldı???

İsteme işi yarına kaldı ve heyecanlı bölümler var.

Spoiler: küçük bir kiss sahnesi olabilir...

Sizi seviyorum💕💕💕💕💕💕💕