Badboys

Hoofdstuk 10

Tijdens mijn les Frans kijkt de leerkracht me steeds kwaad aan.
Ja oké, ik was een beetje te laat, maar als ze dat plannetje nu simpeler hadden gemaakt was het voor mij veel gemakkelijker geweest.
Gelukkig is de les bijna gedaan dus moet ik niet lang meer beschaamd naar beneden kijken.
Ik heb gelukkig al langer Frans dan mijn meeste klasgenoten dus ken ik bijna alles al dat hij zegt.

Eindelijk na bijna een uur, gaat de bel voor de middagpauze.
Ik neem al mijn spullen en loop het lokaal uit.

Ik de gang kom ik Emily en Brainn tegen.

'Hè Emily.' zeg ik en ga naar hen toe.

Ze kijkt me met een glimlach aan.

'Hallo Lena.' Zegt Brainn.

'Kan ik met jullie meelopen, anders ben ik zo alleen.' vraag ik beetje verlegen.

Emily begint te lachen.

'Natuurlijk mag je met ons mee naar de kantine lopen, je bent een vriendin.' zegt ze tussen het lachen door.

Ik lach nerveus.
Zoveel woorden heeft ze nog nooit gezegd.

Brainn slaagt grinnikend een arm om haar zij.

Zo gaan we naar de kantine. Ik voel me een beetje het derde wiel.

Dus als we in de kantine zijn ga ik snel naar onze tafel bij Alice zitten.

'Hallo.' zeg ik snel en schuif op de bank van de ronde tafel.

'Hé, hoe is het?' vraagt ze terwijl ze druk aan het sms'en is.

'Goed, en jij?' vraag ik en zoek ik mijn tas naar mijn lunch.

Ze antwoordt niet en begint te plots te lachen.

'Sorry, wat?' vraagt ze daarna.

Ik trek één wenkbrauw op en grijns.

'Met wie ben je aan het sms'en, Alice?' vraag ik benieuwd.

'Ach, met niemand gewoon een vriend.' zegt ze.

'Gewoon?' vraag ik daarna.

Ze kijkt me met een verlegen blik aan.

'Nee?! Vertel me alles over hem.' zeg ik onmiddellijk.

Ze legt haar gsm weg en wrijft schattig in haar gezicht.

'Hij is super lief en echt nog best knap. Ik ken hem van vroeger. We zaten 10 bij elkaar in de klas en we hadden een vreemde band gehad. Ik ging veel meer om met hem dan met de andere meisjes van mijn jaar. Ik weet niet, we hadden een soort klik.' ze lijkt zelf al weg te zwijmen bij haar woorden.

Ik luister met een glimlach naar alles wat ze zegt. Ik ken dat gevoel, omdat ik het zelf ook heb gehad. Ik probeer daar niet aan te denken en ik hoop dat hij haar niet breek zoals Taylor deed.

Als Cynthia aan de tafel komt zitten is Alice juist klaar.

'Lena, ik ben mijn lunch vergeten kun je even mee lopen om wat te gaan kopen?' smeekt ze.

Ik knik en sta recht.

'We zijn direct terug.' zeg ik tegen Alice.

Ze heeft het waarschijnlijk niet eens gehoord, want ze is al terug bezig met haar gsm.

'Wat is er eigenlijk met Alice? Ze is de hele tijd met haar gsm bezig.' vraagt ze onderweg.

'Niets denk ik. Ze heeft waarschijnlijk veel te vertellen, niet?' vraag ik en glimlach.