adopted by Niall Horan *1

26

Robine

Na een leuke dag chillen met de cast van Teen Wolf, zijn we op weg naar het eerste concert. We zijn vanmorgen vroeg vertrokken richting het concertgebouw. De jongens springen rond in de tourbus, en ik zit te whatsappen met Tyler en Dylan. We hebben een groepsapp met ons drieën aangemaakt, waar we elkaar de hele tijd berichten sturen.

(T:Tyler/D:Dylan/R:Robine)

T: but tell us, hoe is het daar in de tourbus?

R: Liam leest een boek, en Louis, Niall en Harry rennen achter elkaar aan. En de crew zit in de andere tourbus. En ik zit op de bank met jullie te appen, terwijl ik kussens probeer te ontwijken.

Er vliegt weer een kussen op me af en ik krijg hem tegen mijn gezicht. Kwaad kijk ik op en zie Louis lachend voor me staan. 'Louis!' Hij begint hard te lachen en ik gooi het kussen terug, waarna ik mijn aandacht weer op mijn telefoon richt.

D: klinkt gezellig.

T: hoelaat moeten de jongens op?

R: om 22.00. Wordt laat. Maar de jongens moeten de hele dag nog oefenen enzo...

T: ik geloof je graag dat het laat wordt.

D: poeh. App als je terug bent.

R: zal ik doen. Maar het duurt nog even voordat we er zijn.

T: wij gaan zometeen naar een etentje met de cast.

R: zo vroeg al? Het is nog maar 10.40!

D: we hebben het etentje pas om 11.30.

R: alsnog vroeg.

T: tja...

D: wat doe je eraan?

T: in een weerwolf veranderen en ze bijten?

R: wow, rustig aan tijger!

D: haha

T: sorry... ahaha

R: don't do it again. Anders wordt ik boos. Haha

D: dan krijg je straf... daar moet je mee oppassen Ty. Maak nooit een vrouw boos, dat wordt je fataal.

'Robine, kom eens!'

R: was gezellig, maar ik moet gaan. Love you guys.

D: love you too.

T: love you too!

Ik grinnik. Stelletje mafketels.

'Wat is er, Niall?' Ik sta op en loop naar het achterste deel van de tourbus, waar de bedden zijn.

'Kom eens.' Ik loop naar hem toe en zie dat hij op zijn bed zit met zijn mobiel in zijn handen. Ik ga naast hem zitten.

'Wat is er?'

'Je weet dat we zo een concert hebben en dat er veel geschreeuw en geflits van camera's zal zijn?' Ik knik. 'Blijf zo dicht mogelijk bij ons, of anders bij Paul en de andere beveiligers.' Ik knik nogmaals.

'Zal ik doen, papa.' Hij glimlacht en trekt me in zijn armen. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en ik glimlach.

'Hou van je, mijn kleine Robijntje.'

'Ik hou ook van jou, little leprechaun.' Niall grinnikt en laat me los. 'Hoe lang duurt het nog tot we er zijn?'

'Een kleine 5 minuten.' Ik knik en loop weer naar het voorste gedeelte van de tourbus, om een blikje cola uit de koelkast te pakken.

Ik plof neer naast Louis, die verdiept naar zijn telefoon kijkt. 'Louis!'

Louis slaakt een gilletje en springt op van de bank. 'Robine, ik schrik me dood!' Ik begin keihard te lachen, net zoals Harry, die aan de andere kant van mij zat.

Liam maakt een geluid dat we stil moeten zijn en gaat weer verder in zijn boek. Louis gaat weer naast me zitten en legt zijn telefoon weg.

'Ik pak je nog wel terug, little Niall.' Ik grinnik.

'Never in your wildest dreams, Tomlinson.' Louis rolt met zijn ogen.

Op dat moment komt de bus met een schok tot stilstand en iedereen staat op. Buiten hoor ik al gegil. Niet veel, maar toch wat. Ik kijk door de geblindeerde ramen en zie een paar meisjes achter een hek staan. Overal staan bewakers.

'Ben je klaar?' Ik knik en loop achter Liam en Louis aan naar buiten. Niall en Harry lopen achter me en buiten staan Paul en de anderen van de crew. We volgen Paul en nog iemand naar binnen, en nog twee andere crew-leden lopen achter ons.

De jongens gaan op de foto met wat meisjes, geven knuffels en zetten hun handtekening. De meiden gillen het uit van geluk en ik rol mijn ogen.

'Robine, mag ik met je op de foto?' Hoor ik de stem van een meisje vragen. Ik kijk verbaasd op en knik dan.

'Tuurlijk.' Ik poseer met het meisje en glimlach daarna naar haar.

Ze gilt kort en geeft me dan een knuffel. 'Dankje! Je bent geweldig!' Ik glimlach nog een keer en loop verder naar de anderen.

Niall slaat zijn arm om mijn schouders en lacht. 'Heb je fans, Robine?' Ik knik.

'Blijkbaar.' We lopen naar binnen en slaan wat gangetjes in. Opeens lopen we een kamer binnen, waar ik Lou al zie. 'Lou!' Ik geef haar een knuffel en ze begint te lachen.

'Ook fijn om jou weer te zien, Robine. Hoe gaat het?' Ik laat haar los.

'Goed, met jou?'

'Geweldig! Ik heb straks je hulp nodig, wil je helpen?' Ik knik.

'Tuurlijk. Weet je? Ik ging net op de foto met een meisje, en ze was blij en zei dat ik geweldig was!' Lou grinnikt.

'Dat zul je vast vaker mee maken.'